Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντώνης Μπουντούρης: Εκεί στον Εβρο

Κι όμως
Κοι­τά­ζο­ντας ξανά τον χάρτη
είδα πως υπάρ­χουν ακό­μα αυτοί
με τα φτε­ρω­τά φρύδια
που μιλούν λίγο
χτί­ζουν πεζούλες
τσα­πί­ζουν
για να μεγα­λώ­σει το βιος.
Πρό­σω­πα που δεν έχουν γονατίσει.
Δεό­με­νες μορ­φές ανάμεσα
στη Νύχτα και τον Ορθο.
Στα δυτι­κά
(πέρα από το δάσος της Δαδιάς)
ο Φρά­γκος.
Στ΄ ανα­το­λι­κά
(πέρα απ’την Κορνοφωλιά)
ο Τούρ­κος.
Το όριο αυτοί.
Με το δάκρυ τους υγρό
να μη στε­ρέ­ψει το ποτάμι.
 
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο