1
Δεν χρωστάω πουθενά
Μονάχα στη θάλασσα
Μονάχα στη θάλασσα
Την τέφρα μου.
2
Παράγγειλε στη μάνα του
Λυτό να τον γεννήσει
Να ψαλιδίσει τις φασκιές
Και να ντυθούν τ΄αδέλφια του.
Αυτός δεν έχει ανάγκη.
Η θάλασσα τον ξέβρασε
Ενα κωφό κοχύλι.
3
Κόρη λυσίκομη θαλασσινή
Μοσχοβολά αλμύρα και
καταλλαγή.
Γονατιστή προσεύχεται μέσα στο Ιερό της.
Κι έτσι μετατοπίζεται
ο επίλογος
στο μυχό του πάνω κόσμου.
4
Και στην κοιλιά της μάνας μας
χτυπάει ο παφλασμός της…
5
Χωνεύονται στο σώμα της
Τα γήινα σώματά μας
Τα γήινα σώματά μας
Οι άσκοπες πλωτές πορείες μας
Και ανεβάζει στάθμη.
6
Τρέχει,τρέχει ανίκητα
Σαν τους ερωτευμένους.
Πλόες χαράζουν το γλαυκό
χορταστικό της σώμα.
Αρχόντισσα
Που πλάθει βάθη αμέτρητα
για να κρυφτεί το φως μας.
7
Εχει κι η θάλασσα ψυχή
που θέλει να τη σώσει.
Εχει και υποστατικό
να παίρνει τις πνοές της
Κι όποτε θέλει κουπαστή
αρπάζει μια να τεντωθεί.
8
Πρόσωπα ονειρόληπτα
Που έχουν γονατίσει
Και προσκυνούν τη θάλασσα
Που τελειωμό δεν έχει…
9
Δεν ξεδιψάει η θάλασσα
Οσο και να μας πίνει
Εχει ενα στόμα μέσα της
που κατοικούν ελπίδες.
Αντώνης Μπουντούρης