Αντώνης Παπαδόπουλος, χαρακτηριστική “φιγούρα” του κλασσικού ελληνικού κινηματογράφου

Ο ηθο­ποιός Αντώ­νης Παπα­δό­που­λος έφυ­γε από τη ζωή στις 9 Οκτω­βρί­ου 1983, σε ηλι­κία 51 ετών. Γεν­νή­θη­κε στη Θεσ­σα­λο­νί­κη στις 4 Μαΐ­ου του 1932 και μεγά­λω­σε στην περιο­χή Βουλ­γά­ρι­κη Εκκλη­σιά (γνω­στή σήμε­ρα ως Βαρδάρης).

Παι­δί ηθο­ποιών – παλιών «μπου­λο­ξή­δων» που περιό­δευαν πολ­λά χρό­νια στην επαρ­χία με τον οικο­γε­νεια­κό τους θία­σο ( Άρμα Θέσπι­δος) ξεκί­νη­σε την καριέ­ρα του από τον πατρι­κό του θία­σο. Η μητέ­ρα του δίδα­ξε στον μικρό Αντώ­νη και την αδελ­φή του (επί­σης ηθο­ποιός αργό­τε­ρα)  από μικρή ηλι­κία να κάνουν ακρο­βα­τι­κά και να εντυ­πω­σιά­ζουν το κοινό…

Αν και η πρώ­τη του παρου­σία στη σκη­νή ήταν σε ηλι­κία 5 χρό­νων, χρό­νια αργό­τε­ρα, όταν εγκα­τα­στά­θη­κε στην Αθή­να, άρχι­σε να δου­λεύ­ει ως κομπάρ­σος σε διά­φο­ρες ται­νί­ες του ανερ­χό­με­νου τότε ελλη­νι­κού κινη­μα­το­γρά­φου. Αρχι­κά, η συμ­με­το­χή του περιο­ρι­ζό­ταν σε μερι­κές μόνο λέξεις, στα­δια­κά όμως οι ατά­κες του άρχι­σαν να πλη­θαί­νουν, μέχρι που πήρε και τον πρώ­το του ρόλο και κατά­φε­ρε και κατα­ξιώ­θη­κε τόσο στην επι­θε­ώ­ρη­σε όσο και στις ελλη­νι­κές κινη­μα­το­γρα­φι­κές φαρσοκωμωδίες.