Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντώνης Σαμαράκης, ο συγγραφέας της πίστης και της ελπίδας

Επιμέλεια Ηρακλής Κακαβάνης //

«Ο συγγραφείς του καιρού μας οφείλουν να εκφράζουν αγωνιστικά τον πανανθρώπινο πόνο αλλά και τον πόθο για έναν καλύτερο κόσμο. Πριν πιάσουν να γράψουν να σκέφτονται την ευθύνη τους για την κοινή ανθρώπινη μοίρα»

Ο Αντώνης Σαμαράκης μας κληροδότησε με το έργο του την πίστη και αγάπη για τον άνθρωπο. Ο ορκισμένος εχθρός της καταπίεσης με θέληση να αλλάξει τον κόσμο.  Εξέφρασε την ελπίδα και τον πόθο για έναν καλύτερο κόσμο.

«Εσύ τι έκανες για να αλλάξεις τον κόσμο μας στο καλύτερο», αυτή είναι η ευθύνη που νιώθει απέναντι στους απλούς ανθρώπους και στα παιδιά στα οποία αφιέρωσε μεγάλο μέρος της δράσης του.

Ο Αντ. Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το στις 16/8/1919 (Πέθανε στις 8/8/2003). Σπούδασε Νομικά. Μαθητής στο Βαρβάκειο, ήταν γραμματέας του Μαθητικού Τμήματος της Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που είχε δημιουργήσει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Νίκος Καρβούνης. Το 1933 προσελήφθη στο υπουργείο Εργασίας, από όπου η μεταξική δικτατορία τον ανάγκασε να παραιτηθεί. Στο υπουργείο επέστρεψε μετά την απελευθέρωση. Το 1942 εντάχθηκε στην Εθνική Αλληλεγγύη του ΕΑΜ. Το 1943 συνελήφθη από την Ειδική Ασφάλεια και κλείστηκε στα κρατητήρια της οδού Ελπίδος (πλ. Κυριακού). Τον Ιούνη του 1944 συνελήφθη στα Παλαιοφάρσαλα Θεσσαλίας από τον Εθνικό Αγροτικό Σύνδεσμο Αντικομμουνιστικής Δράσεως. Καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά δραπέτευσε. Αλλά, και αργότερα βρέθηκε αντιμέτωπος με την απριλιανή χούντα, που του αφαίρεσε το διαβατήριο.

Στα Γράμματα ο Αντ. Σαμαράκης εμφανίστηκε με ποίηση. Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων «Ζητείται ελπίς» (1954), «Αρνούμαι» (1961), «Το διαβατήριο» (1973), «Η κόντρα» (1992) και τα μυθιστορήματα «Σήμα κινδύνου» (1959), «Το λάθος» (1965), «Εν ονόματι» (1998). Εργα του έχουν μεταφραστεί σε 31 γλώσσες, σε 110 ξενόγλωσσες εκδόσεις σε όλο τον κόσμο.