Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντώνης Σαμαράκης, ο συγγραφέας της πίστης και της ελπίδας

Επι­μέ­λεια Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

«Ο συγ­γρα­φείς του και­ρού μας οφεί­λουν να εκφρά­ζουν αγω­νι­στι­κά τον παναν­θρώ­πι­νο πόνο αλλά και τον πόθο για έναν καλύ­τε­ρο κόσμο. Πριν πιά­σουν να γρά­ψουν να σκέ­φτο­νται την ευθύ­νη τους για την κοι­νή ανθρώ­πι­νη μοίρα»

Ο Αντώ­νης Σαμα­ρά­κης μας κλη­ρο­δό­τη­σε με το έργο του την πίστη και αγά­πη για τον άνθρω­πο. Ο ορκι­σμέ­νος εχθρός της κατα­πί­ε­σης με θέλη­ση να αλλά­ξει τον κόσμο.  Εξέ­φρα­σε την ελπί­δα και τον πόθο για έναν καλύ­τε­ρο κόσμο.

«Εσύ τι έκα­νες για να αλλά­ξεις τον κόσμο μας στο καλύ­τε­ρο», αυτή είναι η ευθύ­νη που νιώ­θει απέ­να­ντι στους απλούς ανθρώ­πους και στα παι­διά στα οποία αφιέ­ρω­σε μεγά­λο μέρος της δρά­σης του.

Ο Αντ. Σαμα­ρά­κης γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να το στις 16/8/1919 (Πέθα­νε στις 8/8/2003). Σπού­δα­σε Νομι­κά. Μαθη­τής στο Βαρ­βά­κειο, ήταν γραμ­μα­τέ­ας του Μαθη­τι­κού Τμή­μα­τος της Κοι­νω­νι­κής Αλλη­λεγ­γύ­ης, που είχε δημιουρ­γή­σει ο συγ­γρα­φέ­ας και δημο­σιο­γρά­φος Νίκος Καρ­βού­νης. Το 1933 προ­σε­λή­φθη στο υπουρ­γείο Εργα­σί­ας, από όπου η μετα­ξι­κή δικτα­το­ρία τον ανά­γκα­σε να παραι­τη­θεί. Στο υπουρ­γείο επέ­στρε­ψε μετά την απε­λευ­θέ­ρω­ση. Το 1942 εντά­χθη­κε στην Εθνι­κή Αλλη­λεγ­γύη του ΕΑΜ. Το 1943 συνε­λή­φθη από την Ειδι­κή Ασφά­λεια και κλεί­στη­κε στα κρα­τη­τή­ρια της οδού Ελπί­δος (πλ. Κυρια­κού). Τον Ιού­νη του 1944 συνε­λή­φθη στα Παλαιο­φάρ­σα­λα Θεσ­σα­λί­ας από τον Εθνι­κό Αγρο­τι­κό Σύν­δε­σμο Αντι­κομ­μου­νι­στι­κής Δρά­σε­ως. Κατα­δι­κά­στη­κε σε θάνα­το, αλλά δρα­πέ­τευ­σε. Αλλά, και αργό­τε­ρα βρέ­θη­κε αντι­μέ­τω­πος με την απρι­λια­νή χού­ντα, που του αφαί­ρε­σε το διαβατήριο.

Στα Γράμ­μα­τα ο Αντ. Σαμα­ρά­κης εμφα­νί­στη­κε με ποί­η­ση. Ακο­λού­θη­σαν οι συλ­λο­γές διη­γη­μά­των «Ζητεί­ται ελπίς» (1954), «Αρνού­μαι» (1961), «Το δια­βα­τή­ριο» (1973), «Η κόντρα» (1992) και τα μυθι­στο­ρή­μα­τα «Σήμα κιν­δύ­νου» (1959), «Το λάθος» (1965), «Εν ονό­μα­τι» (1998). Εργα του έχουν μετα­φρα­στεί σε 31 γλώσ­σες, σε 110 ξενό­γλωσ­σες εκδό­σεις σε όλο τον κόσμο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο