Χτυπημένος από τον καρκίνο, πέθανε (18/1/2006), ο ποιητής Αντώνης Στεμνής. Ο Αντώνης Στεμνής γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29/10/1952. Από μικρός βγήκε στη βιοπάλη, κάνοντας διάφορα χειρωνακτικά επαγγέλματα. Κατάφερε όμως και να σπουδάσει στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετείχε στην πρώτη αντιδικτατορική φοιτητική κίνηση, στην προσφυγή των 42 φοιτητών της Νομικής στο Πρωτοδικείο κατά της διορισμένης από τη χούντα διοίκησης του φοιτητικού συλλόγου της σχολής (1972), σε αντιδικτατορικές φοιτητικές εκδηλώσεις και διαδηλώσεις. Συνελήφθη και βασανίστηκε στην Ασφάλεια. Διέκοψε τις σπουδές του, λόγω της αναγκαστικής στράτευσης φοιτητών, που επέβαλε η χούντα το Φλεβάρη του 1973. Ηταν από τα πρώτα στελέχη του αντιδικτατορικού φοιτητικού και του νεολαιίστικου κινήματος, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Κρατήθηκε και βασανίστηκε στην ΕΣΑ Καβάλας, στο ΕΑΤ/ΕΣΑ και στο ΚΕΣΑ. Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 και πέρασε στην παρανομία καταζητούμενος από ΕΣΑ και Ασφάλεια. Ηταν μέλος του ΚΚΕ, μέχρι το 1989. Έκανε δυο γιους, τους εικαστικούς Δημήτρη και Λάμπρο Στεμνή.
Ηταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών από το 1980 και διευθυντής του μηνιαίου περιοδικού «Πολιτιστική» (1984 — 1987). Συνεργάστηκε δημοσιογραφικά με εφημερίδες και περιοδικά. Κυκλοφόρησε (από τις δικές του εκδόσεις «Αντιπαράλληλα»), τις ποιητικές συλλογές «Αντιπαράλληλα» (1974), «Τραγούδια της ταξικής πάλης» (1976), «Ηλεκτρόνια» (1976), «Το μέταλλο της υπομονής» (1976), «Ανθρακας» (1982), «Αυτοκτονία» (1982), «Ακρωτήρια» (1982), «Συμπαντική» (υπό έκδοση, 2006). Σε μετάφρασή του κυκλοφόρησε τις συλλογές «Επιλογή από τη γερμανική ποίηση» (1978), «50 Σοβιετικοί ποιητές» και «26 Κουβανοί ποιητές». Ποιήματά του δημοσιεύτηκαν στα ουγγρικά και βουλγαρικά. (Πηγή βιογραφικού: Ριζοσπάστης)
