Αντώνη Θ. Κομίνη: ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ Το άστρο του Δαυίδ

Παρου­σιά­ζει η Άννε­κε Ιωαν­νά­του //

ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ

Το άστρο του Δαυίδ

Αντώ­νης Θ. Κομίνης

Εκδό­σεις «Οσε­λό­τος»

Πέρα­σε κι ο υστερ­νός στρατιώτης,

θωρα­κι­σμέ­νος,

ντυ­μέ­νος τη βαθυ­πρά­σι­νη φορεσιά

του δια­φε­ντευ­τή.

πίσω απ’ το –κομ­μα­τια­σμέ­νο απ’ τα

βόλια-

πέτρα­βο του πλίν­θου με τις

    αλλό­κο­τες αυλακιές,

δύο μάτια κοι­τού­σαν φλογισμένα,

τυλιγ­μέ­να στη μαντήλα.

Ψύχορ­μη η παι­δι­κή απαλάμη

έσφι­ξε λατρευτικά

τη σφε­ντό­να του σκοτωμένου

αδερ­φού,

όρι­σε το γδικιωμό

κι ορκί­στη­κε σιωπηλά…

Οι παρα­πά­νω στί­χοι περι­λαμ­βά­νο­νται στην ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή «Ιντι­φά­ντα» του Αντώ­νη Κομί­νη αφιε­ρω­μέ­νη στη μαρ­τυ­ρι­κή Παλαι­στί­νη. Η συλ­λο­γή τοπο­θε­τεί τον ανα­γνώ­στη «εν γη ερή­μω και ανύ­δρω» όπως είναι ο τίτλος στην αρχή και δίνει φωνή στα όσα συμ­βαί­νουν εκεί. Η αγω­νι­στι­κό­τη­τα και ο πόνος μιλούν τη δική τους (ποι­η­τι­κή) γλώσ­σα από τις σελί­δες της συλ­λο­γής, αλλά και η ελπί­δα ξεπρο­βάλ­λει από τον επίλογο:

«Θα ‘ρθει η μέρα να πάψουν ετού­τα τα συφορίσματα 

του μίσους.

Αφαι­ρε­μέ­νο θα στέ­κει τ’  αυτόματο

κι οι χθό­νιες οβίδες

ανύ­παρ­κτες πια στο φαρ­μα­κω­μέ­νο κατατόπι».

Ένα γλωσ­σά­ρι στο τέλος κατα­το­πί­ζει τον ανα­γνώ­στη στο σε κάποια σημεία ιδιό­μορ­φο λεξι­λό­γιο του ποιητή.

_______________________________________________________________________________________________________

Άννεκε Ιωαννάτου, Doctoral κλασικής φιλολογίας, νεοελληνικής και συγκριτικής γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης. Κριτικός λογοτεχνίας, μεταφράστρια. Μετέφρασε το «Η εξέγερση του Σπάρτακου» του Ρίγκομπερτ Γκίντερ, καθώς και το «Αντι-Ντίρινγκ» του Φρίντριχ Ενγκελς. Από τον Απρίλη του 1996 ήταν παραγωγός ραδιοφωνικής εκπομπής για το βιβλίο στον «902 Αριστερά στα FM» και από τον Απρίλη του 2007 τηλεοπτικής εκπομπής για το βιβλίο στον ίδιο σταθμό.