Απάντηση της ΜΚΟ ΦΥΛ.ΙΣ. ΑΠΘ σε καταγγελίες για σύνδεση του Ν. Μπελογιάννη με σεξιστικές συμπεριφορές

Με αφορ­μή τη δημο­σί­ευ­ση της ανακοί­νω­σης καταγ­γε­λί­ας  της  ΤΟ Πολυ­τε­χνεί­ου ΑΠΘ της ΚΝΕ για τον «απα­ρά­δε­κτο χαρα­κτη­ρι­σμό της τοι­χο­γρα­φί­ας του Μπε­λο­γιάν­νη ως “σεξι­στι­κής”», η διορ­γα­νώ­τρια της εκδή­λω­σης ΜΚΟ ΦΙΛ.ΙΣ μας έστει­λε ηλε­κτρο­νι­κό σημεί­ω­μα — απά­ντη­ση, με το οποίο ισχυ­ρί­ζε­ται ότι « ουδέ­πο­τε έγι­νε προ­σπά­θεια σύν­δε­σης της ιστο­ρι­κής φιγού­ρας του Νίκου Μπε­λο­γιάν­νη με σεξι­στι­κές συμπεριφορές».

Σε ό,τι μας αφο­ρά, δια­βά­ζο­ντας την απά­ντη­ση της ΜΚΟ ΦΙΛ.ΙΣ ενί­σχυ­θη­κε η άπο­ψή μας ότι εκών άκων υπήρ­ξε ο «απα­ρά­δε­κτος συσχετισμός».

Η απάντηση της ΜΚΟ ΦΙΛ.ΙΣ

“Προς απά­ντη­ση καταγ­γε­λιών σχε­τι­κά με σχό­λια που ειπώ­θη­καν σε εκδή­λω­σή μας με τίτλο “Οικο­φε­μι­νι­σμός, Φύλο και Χώρος” και δήθεν ανα­φέ­ρο­νταν σε τοι­χο­γρα­φία που με πρω­το­βου­λία της ΚΝΕ κοσμεί τον χώρο του Πολυ­τε­χνεί­ου στην μνή­μη του Νίκου Μπε­λο­γιάν­νη ως… ακό­μη μια ”ένδει­ξη σεξι­σμού στο αστι­κό πανε­πι­στή­μιο”, η Φοι­τη­τι­κή Ένω­ση για το Φύλο και την Ισό­τη­τα (ΦΥΛ.ΙΣ. ΑΠΘ) διευ­κρι­νί­ζει ότι ουδέ­πο­τε έγι­νε προ­σπά­θεια σύν­δε­σης της ιστο­ρι­κής φιγού­ρας του Νίκου Μπε­λο­γιάν­νη με σεξι­στι­κές συμπε­ρι­φο­ρές. Το προ­σκε­κλη­μέ­νο μέλος ΔΕΠ, τη στιγ­μή στην οποία ανα­φέ­ρε­ται το κεί­με­νο που δημο­σιεύ­σα­τε, αφορ­μώ­με­νη από την προ­σω­πι­κή της εμπει­ρία μιλού­σε γενι­κά για τον χώρο του Πανε­πι­στη­μί­ου. Έτσι κάποια στιγ­μή στά­θη­κε στο γεγο­νός ότι, στην εικο­νι­κή δια­δρο­μή που ακο­λου­θεί η ίδια για να φτά­σει στο Πολυ­τε­χνείο, δεν βλέ­πει γυναί­κες σε κάποιο τοί­χο της σχο­λής, δεν βλέ­πει γυναι­κεία ονό­μα­τα στην επι­γρα­φή με τα ονό­μα­τα των Κοσμη­τό­ρων. Το γενι­κό επι­χεί­ρη­μα ήταν ότι δεν υπάρ­χουν γυναι­κεί­ες ανα­πα­ρα­στά­σεις σε οποιο­δή­πο­τε επί­πε­δο, που­θε­νά στον χώρο. Δεν σχο­λί­α­σε τίπο­τα συγκε­κρι­μέ­νο για τον Μπε­λο­γιάν­νη, απλά προ­βλή­θη­κε εκεί­νη τη στιγ­μή μετα­ξύ άλλων η φωτο­γρα­φία της τοιχογραφίας.

Η ΦΥΛ.ΙΣ. ΑΠΘ είναι μια φεμι­νι­στι­κή συλ­λο­γι­κό­τη­τα με κινη­μα­τι­κή, ενη­με­ρω­τι­κή και ερευ­νη­τι­κή δρά­ση. Ουδέ­πο­τε αμφι­σβη­τή­θη­κε η εμβλη­μα­τι­κή μορ­φή του ήρωα Μπε­λο­γιάν­νη. Δεν έγι­νε κανέ­να σχό­λιο που να κατα­δει­κνύ­ει ως “σεξι­στι­κή” την ιστο­ρι­κή του φιγού­ρα ή να τον απο­δο­μεί ως σύμ­βο­λο αγώ­να και αντί­στα­σης. Σε κάθε περί­πτω­ση, οι από­ψεις που εκφέ­ρουν τα καλε­σμέ­να σε εκδη­λώ­σεις μας άτο­μα, είναι προ­σω­πι­κές. Εν προ­κει­μέ­νω όμως, θεω­ρού­με πως δια­στρε­βλώ­θη­κε πλή­ρως η άπο­ψη της καλε­σμέ­νης μας και υπήρ­ξε λαν­θα­σμέ­νη ανα­πα­ρα­γω­γή της.

Η συντο­νι­στι­κή ομά­δα της ΦΥΛ.ΙΣ. ΑΠΘ”

Ερωτήματα — παρατηρήσεις

Με βάση αυτά που δια­βά­σα­με στην απά­ντη­ση έχου­με τις εξής παρα­τη­ρή­σεις — ερωτήματα:

1. Σε ένα τέτοια θέμα , σε μια τέτοια ομι­λία τι θέση — σχέ­ση είχε η τοι­χο­γρα­φία του Ν. Μπε­λο­γιάν­νη; Σε τι βοη­θά στην κατα­νό­η­ση του θέματος;
2. Η ειση­γή­τρια (μέλος ΔΕΠ) θα έπρε­πε να έχει καθα­ρό ότι στο δημό­σιο χώρο (και στα πανε­πι­στή­μια) υπάρ­χει το ιστο­ρι­κό απο­τύ­πω­μα του πρό­σφα­του ή μακρι­νού παρελ­θό­ντος (με τον τρό­πο πάντα που «γρά­φει» την ιστο­ρία η κυρί­αρ­χη τάξη). Δυστυ­χώς η συμ­με­το­χή της γυναί­κας μικρή, άρα μικρό ή και ασή­μα­ντο το απο­τύ­πω­μά της.
3. Η ειση­γή­τρια (μέλος ΔΕΠ) με την ευαι­σθη­σία για το πόσο απο­τυ­πώ­νε­ται η γυναι­κεία παρου­σία, θα μπο­ρού­σε να προ­τεί­νει την τοπο­θέ­τη­ση στο χώρο του ΑΠΘ του αγάλ­μα­τος της Υπα­τί­ας (γυναί­κα επι­στή­μο­νας, η οποία κατα­κρε­ουρ­γή­θη­κε από τους πρώ­τους χρι­στια­νούς) Δεν είναι αργά να το κάνει και τώρα και να είναι μαζί με τον Αρι­στο­τέ­λη (άλλο σεξι­στι­κό πρό­τυ­πο!!!) στο δημό­σιο χώρο.
4.  όταν μιλά­με για το απο­τύ­πω­μα της γυναί­κας στο δημό­σιο χώρο, στο πανε­πι­στή­μιο, να μην ξεχνά­με τις χιλιά­δες φοι­τή­τριες και επι­στη­μό­νισ­σες που έδω­σαν και τη ζωή τους την περί­ο­δο της Κατο­χής. Δεν υπάρ­χει σχε­τι­κό απο­τύ­πω­μα στο ν πανε­πι­στη­μια­κό χώρο (μέχρι που κάποια στιγ­μή μπο­ρεί να το απο­φα­σί­σουν οι Κνί­τες και να τις τιμή­σουν όπως τίμη­σαν το παγκό­σμιο σύμ­βο­λο της αξιο­πρέ­πειας, της περη­φά­νειας, το πρό­τυ­πο του ανθρώ­που που εμπνέ­ει άνδρες και γυναίκες,.
5. Αντί όλων αυτών ο συσχε­τι­σμός μιας ομι­λί­ας που προ­κα­λεί έκπλη­ξη με τη μορ­φή — τοι­χο­γρα­φία του Μπε­λο­γιάν­νη, Τυχαία δεν είναι η κατεύ­θυν­ση της ομι­λί­ας και το υπο­στη­ρι­κτι­κό οπτι­κό υλικό