Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΑΠΘ: Απειλές και απαράδεκτη συμπεριφορά από διμοιρίτες των ΜΑΤ καταγγέλλουν δημοσιογράφοι

Απει­λές και αυθαί­ρε­τη συμπε­ρι­φο­ρά από αστυ­νο­μι­κούς των ΜΑΤ μέσα στο Αρι­στο­τέ­λειο Πανε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λο­νί­κης καταγ­γέλ­λουν δημο­σιο­γρά­φοι που βρέ­θη­καν σήμε­ρα στο ίδρυ­μα για να καλύ­ψουν την κινη­το­ποί­η­ση φοιτητών.

Την καταγ­γε­λία δημο­σί­ευ­σε στον προ­σω­πι­κό του λογα­ρια­σμό στο Facebook ο δημο­σιο­γρά­φος Αλέ­ξαν­δρος Λιτσαρδάκης.

Στο­χο­ποί­η­ση και απει­λές από διμοι­ρί­τες σε βάρος δημοσιογράφων.

Σήμε­ρα καθώς βρι­σκό­μα­σταν στα άδεια σκα­λά­κια της Σχο­λής Θετι­κών Επι­στη­μών και ξεκου­ρα­ζό­μα­σταν μαζί με την Stavroula Poulimeni και τον Konstantinos Tsakalidis μια διμοι­ρία απο­φά­σι­σε να έρθει να κάτσει δίπλα μας και να μας διώ­ξει από έναν χώρο που δε γινό­ταν καμία επι­χεί­ρη­ση. Όπως είπε ο Κων­στα­ντί­νος, ο πιο δυνα­τός θα κάτσει στη σκιά λες και δια­λέ­γου­με μπα­σκέ­τα στο διά­λειμ­μα του σχο­λεί­ου. Το σημα­ντι­κό όμως δεν είναι αυτό αλλά ο,τι ακολούθησε.

Οι αστυ­νο­μι­κοί που ενε­πλά­κη­σαν και ιδί­ως ο διμοι­ρί­της ούρ­λια­ζε και σήκω­νε τους τόνους ενώ βρι­σκό­μα­σταν καθι­στοί και μιλού­σα­με σε ήρε­μους τόνους. Μας απεί­λη­σαν με σύλ­λη­ψη και ότι θα σχη­μα­τί­σουν δικο­γρα­φία για απεί­θεια και όταν συνει­δη­το­ποί­η­σαν ότι ούτε αυτό θα οδη­γή­σει που­θε­νά ανέ­βα­σαν ακό­μη περισ­σό­τε­ρο τους τόνους.

Προ­σω­πι­κά αυτό που με ανη­συ­χεί περισ­σό­τε­ρο είναι ότι ο διμοι­ρί­της των ΜΑΤ που ούρ­λια­ζε γνώ­ρι­ζε το ονο­μα­τε­πώ­νυ­μο μου με απο­κα­λού­σε «Αλέ­ξη» και στη συνέ­χεια θέλη­σε να μου πει ότι με παρα­κο­λου­θεί και στο ίντερνετ.

Αυτές τις ημέ­ρες μπο­ρεί να μην παρα­κω­λύ­θη­κε όσο άλλες φορές το δημο­σιο­γρα­φι­κό έργο, αλλά αν μη τι άλλο αυτές τις ημέ­ρες έχου­με παρα­γνω­ρι­στεί με τις διμοι­ρί­ες της πόλης, η οποία είναι πολύ μικρή.

Απο­χω­ρώ­ντας πριν από λίγο μαζί με συνα­δέλ­φους η διμοι­ρία μας άνοι­ξε διά­λο­γο ενώ είχα­με πλά­τη και απο­χω­ρού­σα­με, για να ρωτή­σει «για­τί κατέ­βα­σες το βίντεο από το twitter», επι­κοι­νω­νή­σα­με με το διοι­κη­τή του για να καταγ­γεί­λου­με τη στο­χο­ποί­η­ση αυτή, και μας είπε ότι οι ημέ­ρες είναι δύσκο­λες και υπάρ­χει έντα­ση, αφού πρώ­τα μου είπε ότι κάνω «με πολι­τι­κα ορθό τρό­πο τη δου­λειά μου αλλά η κατά­στα­ση είναι δύσκο­λη για­τί η στρα­βή η δικιά μας είναι η δου­λειά η δίκη σου».

Οι διά­λο­γοι και οι συμπε­ρι­φο­ρές αυτές δεν έχουν κανέ­ναν άλλο σκο­πό πέραν από το να μας εκφο­βί­σουν και να μας πουν ότι μας ξέρουν, για να στα­μα­τή­σου­με να κάνου­με τη δου­λειά μας.

Δε θελου­με να γίνου­με ούτε ήρω­ες, ούτε οσιο­μάρ­τυ­ρες, θελου­με απλά να κάνου­με τη δου­λειά μας με ασφάλεια.

Δημο­σιεύω το βίντεο για να φανεί αφε­νός η κατά­στα­ση που επι­κρα­τεί μέσα στο ΑΠΘ αλλά και για την προ­σω­πι­κή μου ασφά­λεια, καθώς πλέ­ον δε νιώ­θω ότι μπο­ρού­με να νιώ­θου­με ασφα­λείς ανά­με­σα σε ανθρώ­πους που δε γνω­ρί­ζου­με και μας απο­κα­λούν με το ονο­μα­τε­πώ­νυ­μο μας καθώς μας τρα­μπου­κί­ζουν και μας απειλούν.

(Φωτό Αρχεί­ου)

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο