Απλά …Κούβα

Είναι προ­νό­μιο του νησιού της επα­νά­στα­σης ‑όχι τυχαία, να κερ­δί­ζει καθη­με­ρι­νά διε­θνή ΜΜΕ, λόγω μιας αλή­θειας αντά­ξιας της μεγά­λη σημα­σί­ας της, να έχει πέντε υπο­ψή­φια εμβό­λια, χωρίς άλλον αντί­πα­λο από το να νική­σει την παν­δη­μι­κή επί­θε­ση.
Λίγο παρα­πά­νω από δύο μήνες από τη μέρα που η παν­δη­μία του κορο­ναϊ­ού θα είναι παρελ­θόν ‑μέρος της ιστο­ρί­ας του πλα­νή­τη, στην Κού­βα δίνε­ται μάχη να μην υπάρ­χει κανέ­να νέο περιστατικό.

Σαν σήμε­ρα και πριν από ένα χρό­νο που οι πρώ­τοι ασθε­νείς εμφα­νί­στη­καν στην εδώ, από τότε, η μεγά­λη μάχη κατά του COVID- 19 δεν είχε ούτε μια μέρα ανάπαυλας.
Από τον ανε­πτυγ­μέ­νο κόσμο, έφτα­ναν τρο­μα­κτι­κές εικό­νες, με νεκρο­πό­λεις και τα νοσο­κο­μεία σε κατάρ­ρευ­ση … τρα­γι­κές μαρ­τυ­ρί­ες, πόνος, καλυμ­μέ­να πρό­σω­πα, απο­στέ­ρη­ση φιλιών και αγκα­λιάς, αποστασιοποίηση.

Μια βρε­τα­νι­κή κρουα­ζιέ­ρα με τους ανθρώ­πους μολυ­σμέ­νους, που έπρε­πε να φτά­σει σε στα­θε­ρή γη για να μπο­ρέ­σει να στεί­λει τους ασθε­νείς στη χώρα τους, απο­διώ­χτη­κε από άλλες κυβερνήσεις.
Και τότε η Κού­βα, ερω­τευ­μέ­νη με τη ζωή, ήταν που προ­σφέρ­θη­κε για κεί­νο που σε άλλους προ­κά­λε­σε τρόμο.
Κρα­τή­σα­με μόνο την εικό­να που από το κατά­στρω­μα της κρουα­ζιέ­ρας έστελ­ναν μαζι­κά τις ευχα­ρι­στί­ες τους σε εμάς, στην Κούβα.
Αλλά από την πλευ­ρά μας συνη­θι­σμέ­νοι στην διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη και την ικα­νο­ποί­η­ση που προ­κα­λούν τέτοιες πρά­ξεις, είδα­με σαν κάτι καθη­με­ρι­νό τη χει­ρο­νο­μία, και όσο η παν­δη­μία σημα­το­δο­τού­σε το πέρα­σμα του χρό­νου, ορι­σμέ­να πράγ­μα­τα έγι­ναν ανα­πό­σπα­στη ρου­τί­να της δου­λειάς μας.

Μέρα με τη μέρα βλέ­πα­με το πρό­σω­πο των θεσμι­κών μας οργά­νων να μιλά­ει με το λαό, με τον απλό άνθρω­πο, όπως ακρι­βώς μιλά­με με τους αγα­πη­μέ­νους μας.

Κανείς δεν αμφέ­βα­λε ότι θα είχα­με εγγυ­η­θεί - φυσι­κά, δωρε­άν, και στις πιο κατα­χρη­στι­κές οικο­νο­μι­κές συν­θή­κες, λόγω ενός βίαιου εμπάρ­γκο κατά της χώρας μας πλή­ρη και δωρε­άν ιατρι­κή περί­θαλ­ψη για όλους τους Κου­βα­νούς.

Καμιά έκπλη­ξη για εμάς που οι μπρι­γά­δες Henry Reeve προ­σγειώ­νο­νταν στα πέρα­τα της οικου­μέ­νης για να χαρί­σουν τη ζωή σε τόσους και τόσους πολί­τες του κόσμου.

Όχι τυχαία, είναι κατόρ­θω­μα του νησιού της επα­νά­στα­σης να κερ­δί­ζει καθη­με­ρι­νά διε­θνή ΜΜΕ, λόγω μιας αλή­θειας αντά­ξιας της μεγά­λης σημα­σί­ας της, να έχει πέντε υπο­ψή­φια εμβό­λια, χωρίς άλλον αντί­πα­λο από το να νική­σει την παν­δη­μι­κή επί­θε­ση, ούτε αυτά τα λίγα λόγια έρχο­νται από το που­θε­νά.

Αυτή η μαγεία, που έγινε πράξη από έναν άνθρωπο που «τα σκέφτηκε όλα», διαρκεί περισσότερο από 60 χρόνια.
Η ιστορία δεν μας επιτρέπει να ξεχνάμε πως σ’ αυτή ¡Fidel vive! ο Fidel ζει, θεμελιώνοντας, χτίζοντας μαζί μας και εδραιώνοντας…

Madeleine Sauté | [email protected].
11 Μαρ­τί­ου 2021