Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αποβράσματα υμνούν αποβράσματα

Δια­βά­ζου­με στο site του «μετώ­που νεο­λαί­ας της Χρυ­σής Αυγής»: «Την περα­σμέ­νη Κυρια­κή 17/12 (…) μια συναυ­λία με 2 πολύ δυνα­μι­κές και γεμά­τες ενέρ­γεια μπά­ντες, έδω­σε τη δυνα­τό­τη­τα σε όλους (…) να δια­σκε­δά­σουν (…) υπό τους ήχους της εθνι­κι­στι­κής ροκ μου­σι­κής από τους εγχώ­ριους “No Surrender” και τους Ιτα­λούς “SPQR”. (…) Την αρχή έκα­ναν οι Έλλη­νες “NO SURRENDER” όπου ανέ­βη­καν στη σκη­νή, ξεση­κώ­νο­ντας κατευ­θεί­αν το κοι­νό (…) Οι ιδε­ο­λο­γι­κοί στί­χοι και από τις δύο μπά­ντες πυρο­δό­τη­σαν το κλί­μα, εξυ­ψώ­νο­ντας το ηθι­κό των δεκά­δων Συνα­γω­νι­στών μας».

Ποια είναι και τι ιδε­ο­λο­γι­κούς στί­χους μπο­ρεί να έχουν τα τρα­γού­δια που περι­γρά­φει το κεί­με­νο των φασι­στα­ριών; Ενδει­κτι­κά ανα­φέ­ρου­με ότι η φασι­στο­γκρού­πα με το όνο­μα «No surrender» έχει τρα­γού­δι με τίτλο «Ο Παπ­πούς μου ήταν στα SS» (ή «Παπ­πούς 88» στη αργκό των ναζί) με ανα­τρι­χια­στι­κούς στί­χους όπως: «Ένα κάδρο του παπ­πού μου στο σπί­τι μου θα δεις/totenkopf, μπό­τες και μαύ­ρη στολή/ περή­φα­νος αυτός, περή­φα­νος κι εγώ/ ένα έθνος και λαός, ένας Αρχηγός/ ο παπ­πούς μου ήταν στα SS»… Απο­βρά­σμα­τα υμνούν αποβράσματα.

Κατά τ’ άλλα δεν είναι ναζί… Πάντως το ότι είναι από­γο­νοι των ναζί και των SS το ξέρου­με… Και εκεί που κατέ­λη­ξαν τα SS θα κατα­λή­ξουν και τα εγγό­νια τους. Θα φρο­ντί­σει ο λαός.

Πηγή: 902.gr

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο