Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Απολογία Πέτρου Φιλιππίδη: Είναι μεθοδευμένη η υπόθεσή μου

Αρνή­θη­κε στην απο­λο­γία του τις κατη­γο­ρί­ες που του απο­δί­δο­νται ο ηθο­ποιός Πέτρος Φιλιπ­πί­δης, λέγο­ντας μάλι­στα ότι η υπό­θε­ση σε βάρος του είναι «μεθο­δευ­μέ­νη και οργανωμένη».

Ο κατη­γο­ρού­με­νος για έναν βια­σμό και δύο από­πει­ρες βια­σμού σε βάρος δύο συνα­δέλ­φων του ξεκί­νη­σε να απο­λο­γεί­ται ενώ­πιον του Μικτού Ορκω­τού Δικα­στη­ρί­ου λέγο­ντας: «Με λένε Πέτρο Φιλιπ­πί­δη και ό,τι έχει μεί­νει από αυτό. Γεν­νή­θη­κα το 1962. Δεν περί­με­να ποτέ ότι θα βρε­θώ σε αυτήν τη θέση στα 60 μου χρό­νια».

Ο θια­σάρ­χης είπε πως του είναι πολύ δύσκο­λο να μιλή­σει και να απα­ντή­σει για όσα του κατα­λο­γί­ζο­νται. «Όπως κατα­λα­βαί­νε­τε είναι παρά πολύ δύσκο­λο. Δεν περί­με­να ποτέ ότι θα βρε­θώ σε αυτήν τη θέση στα 60 μου χρό­νια. Άδι­κα. Με λένε Πέτρο Φιλιπ­πι­δη και ό,τι έχει μεί­νει από αυτό. Γεν­νή­θη­κα το 1962, αλλά η μητέ­ρα μου με έγρα­ψε το 1963 για να κερ­δί­σω χρο­νιά. Θα μιλή­σω για τη ζωή μου. Αν σε κάποιους φαί­νε­ται αστεία δεν με πει­ρά­ζει. Θα μιλή­σω από την καρ­διά μου. Μιλώ­ντας για το ήθος και τον χαρα­κτή­ρα μου δεν ξέρω αν μιλώ για μένα. Έχω κατη­γο­ρη­θεί για πράγ­μα­τα που πάντα σιχαι­νό­μουν. Δεν είμαι καλός στον λόγο…», υποστήριξε.

Πρό­ε­δρος: «Είχα­τε πάντα ένα κεί­με­νο. Εδώ είναι η πραγ­μα­τι­κή ζωή».

Φιλιπ­πί­δης: «Η ζωή μου κατα­στρά­φη­κε. Ο ίδιος κατα­στρά­φη­κα. Η προ­σω­πι­κή μου ζωή. Η οικο­γε­νεια­κή μου ζωή. Οικο­νο­μι­κά είμαι κατε­στραμ­μέ­νος. Εξαι­τί­ας της δικής μου κατα­στρο­φής κατα­στρά­φη­καν και οι γύρω μου. Όσο σκε­φτό­μουν τη ζωή μου, μέσα στη φυλα­κή, σκε­φτό­μουν ότι μεγά­λω­σα με γυναί­κες. Γεν­νή­θη­κα στη Σοφο­κλέ­ους. Εκεί­νη την επο­χή ήταν η περιο­χή με τα μπουρ­δέ­λα. Εγώ μεγά­λω­σα μέσα σε αυτές τις γυναί­κες. Έπαι­ζα εκεί με τους φίλους μου. Τους μιλού­σα­με. Είχα πάντα μια βαθιά εκτί­μη­ση, αγά­πη και θαυ­μα­σμό γι’ αυτές. Όχι μόνο γι’ αυτές. Για όλες τις γυναίκες».

«Έχουν μιλή­σει άνθρω­ποι για μένα που δεν με ξέρουν. Με είπαν μ….α, με είπαν βια­στή. Δεν είμαι βια­στής. Δεν έχω λόγο να είμαι. Με είπαν ελε­ει­νό και τρι­σά­θλιο», είπε ο Πέτρος Φιλιπ­πί­δης που συνε­χί­ζει την απο­λο­γία του για τις τρεις πρά­ξεις σεξουα­λι­κής βίας που του καταλογίζονται.

Ο κατη­γο­ρού­με­νος τόνι­σε πως η υπό­θε­ση σε βάρος του είναι «μεθο­δευ­μέ­νη και οργα­νω­μέ­νη», ενώ εκφρά­ζο­ντας την πικρία του για όσα αντι­με­τώ­πι­σε, είπε πως πλέ­ον νιώ­θει απέ­χθεια για τον καλ­λι­τε­χνι­κό χώρο λέγο­ντας πως δεν θέλει πια να είναι μέρος του. «Δού­λευα πολύ σκλη­ρά. Έκα­να και καλ­λι­τε­χνι­κές και εμπο­ρι­κές επι­τυ­χί­ες… Δεν είμαι πια αυτό που ήμουν. Δεν είμαι πια ηθο­ποιός. Δεν θέλω καμία σχέ­ση με αυτό το χώρο. Τελεί­ω­σε για μένα, ούτε απέ­ξω δε θέλω να περά­σω. Τελεί­ω­σα με αυτόν τον χώρο! Δεν με πει­ρά­ζει. Με πει­ρά­ζει που με λένε βια­στή! Η κ. Δρο­σά­κη (ηθο­ποιός μάρ­τυ­ρας στην δίκη) ήρθε και είπε ότι ξέρει και για άλλο βια­σμό! Αλλά όταν απει­λή­θη­κε με μήνυ­ση, το πήρε πίσω. Τα αυτιά μας όμως το άκουσαν!».

Ανα­φε­ρό­με­νος σε μια από τις καταγ­γέλ­λου­σες ο ηθο­ποιός είπε: «Τη μητέ­ρα της ΑΜ την πήρα στο θέα­τρο σαν χάρη στον κ. Μπι­μπί­λα και έκτο­τε συνερ­γα­στή­κα­με 6 χρό­νια. Λέει ότι της επε­δεί­κνυα τα γεν­νη­τι­κά μου όργα­να. Είναι δυνα­τόν; Και λέει ότι μετά από αυτό μου έφε­ρε την κόρη της να την διδά­ξω στη σχο­λή; Τότε την γνώ­ρι­σα την ΑΜ […] Την θυμά­μαι αμυ­δρά μέσα στο θέα­τρο να πηγαι­νο­έρ­χε­ται στα καμα­ρί­νια. Ακό­μα και μέσα στη σχο­λή, η ΑΜ έγι­νε πιε­στι­κή όσον αφο­ρά τη σχέ­ση μας. Προ­σπα­θού­σε να μονο­πω­λή­σει το ενδια­φέ­ρον μου, ακό­μα και κατά τη διάρ­κεια του μαθή­μα­τος. Αυτό δεν μου άρε­σε, για­τί θεω­ρού­σα ότι εκτί­θε­μαι. Προ­σπα­θού­σα ευγε­νι­κά να της πω να μην το κάνει. Στα δια­λείμ­μα­τα καθό­μουν μακριά. Μετά άρχι­σαν να αυξά­νο­νται οι επι­σκέ­ψεις της στο θέα­τρο. Τότε ήταν που είχα το ατύ­χη­μα, έσπα­σα τα πόδια μου και για 2 μήνες έμει­να στο κρε­βά­τι. Εμφα­νι­ζό­ταν κιό­λας σε μένα αρκε­τά συχνά μέσα στο θέα­τρο και έκο­βε βόλ­τες. Είχε μια ενο­χλη­τι­κή παρουσία».

Σε άλλο σημείο της απο­λο­γί­ας του ο κατη­γο­ρού­με­νος είπε: «Έχω συνερ­γα­στεί με τόσο κόσμο. Δεν ακού­στη­κε ποτέ κάτι τέτοιο. Τι να ακου­στεί ότι είμαι οξύ­θυ­μος, απαι­τη­τι­κός, τελειο­μα­νής; Αυτά που είδα σε αυτή την αίθου­σα ανά­με­σα στους δικη­γό­ρους δεν γίνο­νται στο θέα­τρο. Αν έχω εκνευ­ρι­στεί; Βεβαί­ως. Αν έχω τσα­κω­θεί; Βεβαί­ως. Αν έχω παί­ξει ξύλο; Δεν έχω, σας πλη­ρο­φο­ρώ. Πάντα ήθε­λα το καλύ­τε­ρο για όλους. Για­τί γίνε­ται αυτό; Για­τί πρέ­πει να φύγου­με εμείς. Εκνευ­ρί­ζο­νται όταν λέμε ότι είναι μεθο­δευ­μέ­νο και οργα­νω­μέ­νο. Αφού είναι. Αυτό που βλέ­πω εδώ είναι, ότι ούτε εδώ τους βγαί­νει επί δέκα μήνες τώρα. Πώς να τους βγει; Ήρθε η πρώ­τη καταγ­γέλ­λου­σα και έχει πει 15 δια­φο­ρε­τι­κές εκδο­χές του βια­σμού, τον πρώ­το τον ξέχα­σε, πως γίνε­ται αυτό να τον ξεχάσει;».

Ο ηθο­ποιός και σκη­νο­θέ­της πότε ξεσπώ­ντας σε λυγ­μούς και πότε με εκνευ­ρι­σμό και ανε­βά­ζο­ντας το τόνο της φωνής του, ανα­φέρ­θη­κε σε διά­φο­ρους ηθο­ποιούς που έχουν βρε­θεί απέ­να­ντί του το τελευ­ταίο διά­στη­μα .«Αυτό που έρχο­νται όλοι και σε όλους έχω δεί­ξει τα γεν­νη­τι­κά μου όργα­να; Θα μου πεις εδώ σε λένε βια­στή αυτό σε ενο­χλεί; Όλα με ενο­χλούν», τόνι­σε επί­σης ο Πέτρος Φιλιππίδης.

Ανα­φέρ­θη­κε επί­σης και στη σύζυ­γο και τον γιο του που είναι στο πλευ­ρό του. «Είμαι άπι­στος, ναι. Βια­στής δεν είμαι. Είμαι νευ­ρι­κός κ.λπ. Δεν έχω βρί­σει ποτέ. Ο γιος μου το καλο­καί­ρι δού­λε­ψε γκαρ­σό­νι και το έκα­νε και πολύ καλά μάλι­στα. Είναι μέσα στους 10 καλύ­τε­ρους νέους ηθο­ποιούς. Από αυτά που έβγα­λε μου έστελ­νε και εμέ­να 10 ευρώ για να φάω κάτι παρα­πά­νω. Ξέρε­τε τι είναι η φυλα­κή; Ερχό­μουν με χει­ρο­πέ­δες και οι μόνοι που νοιά­ζο­νταν για μένα, για­τί ήξε­ραν πού πάω, ήταν οι φρου­ροί στην κλού­βα. Η φυλα­κή σου στα­μα­τά­ει το μυα­λό, λιώ­νεις. Η γυναί­κα αυτή που δεν της ήμουν πιστός ερχό­ταν το πρωί στη φυλα­κή στην Τρί­πο­λη για να μου φέρει αυτά τα 10 ευρώ του γιου μου. Μας τελεί­ω­σαν κυρία πρό­ε­δρε, δεν έχου­με να φάμε, μας κατέ­στρε­ψαν…», είπε συγκι­νη­μέ­νος ο Πέτρος Φιλιππίδης.

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο