ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ

Στην Από­φα­ση της Πανελ­λα­δι­κής Συν­διά­σκε­ψης (16 Ιού­λη 2011) «Για την Πολι­τι­κή Απο­κα­τά­στα­ση του Αρη Βελου­χιώ­τη», ανα­φε­ρό­ταν μετα­ξύ άλλων:

«Η Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη απο­φα­σί­ζει την επί­ση­μη πολι­τι­κή απο­κα­τά­στα­ση του Αρη Βελου­χιώ­τη. Θεω­ρεί ότι είχε δίκιο ως προς την εκτί­μη­ση που έκα­νε για τη Συμ­φω­νία της Βάρκιζας.

Παράλ­λη­λα, η Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη σημειώ­νει ότι η δια­φω­νία του Αρη με τη Συμ­φω­νία της Βάρ­κι­ζας δεν δικαιώ­νει τη στά­ση του απέ­να­ντι στη συλ­λο­γι­κή θέση του Κόμ­μα­τος και την παρα­βί­α­ση από αυτόν της κομ­μα­τι­κής πει­θαρ­χί­ας, καθώς και την αξιο­ποί­η­ση από τον Αρη της φήμης και του σεβα­σμού που είχε κατα­κτή­σει την προη­γού­με­νη περί­ο­δο ως καπε­τά­νιος του ΕΛΑΣ και στέ­λε­χος του ΚΚΕ. Η στά­ση αυτή, που απο­τέ­λε­σε ρήξη με τη θεμε­λιώ­δη αρχή του δημο­κρα­τι­κού συγκε­ντρω­τι­σμού, δεν καθι­στά δυνα­τή τη μετά θάνα­το απο­κα­τά­στα­ση της κομ­μα­τι­κής του ιδιότητας.

Η Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη καταγ­γέλ­λει την από­πει­ρα της αστι­κής και οπορ­του­νι­στι­κής προ­πα­γάν­δας και ιστο­ριο­γρα­φί­ας, που παίρ­νουν δήθεν υπό την προ­στα­σία τους τον Αρη, για να επι­τε­θούν στο ΚΚΕ. Στη λαϊ­κή συνεί­δη­ση ο Αρης Βελου­χιώ­της είναι ταυ­τι­σμέ­νος με την ηρω­ι­κή πορεία του ΚΚΕ, τον αγώ­να για την ανα­τρο­πή της ιμπε­ρια­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας. Ο Αρης Βελου­χιώ­της τάχθη­κε υπέρ της ένο­πλης πάλης, που την απορ­ρί­πτουν όσοι επι­χει­ρούν να τον οικειοποιηθούν».

Στο διά­στη­μα που πέρα­σε από την Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη του 2011, η όλη δια­δι­κα­σία για τη συγ­γρα­φή του Α’ τόμου του Δοκι­μί­ου Ιστο­ρί­ας, ιδιαί­τε­ρα της περιό­δου 1939 — 1949, έδω­σαν τη δυνα­τό­τη­τα μεγα­λύ­τε­ρης εμβά­θυν­σης στη δρά­ση και την κατά­στα­ση του ΚΚΕ στα χρό­νια του Β’ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Μελε­τή­θη­καν παρα­πέ­ρα η λει­τουρ­γία του Κόμ­μα­τος και η σχέ­ση του με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ σε συν­θή­κες επα­να­στα­τι­κής κατάστασης.

Τεκ­μη­ριώ­νε­ται το συμπέ­ρα­σμα ότι η συλ­λο­γι­κή λει­τουρ­γία των καθο­δη­γη­τι­κών οργά­νων (ΠΓ και ΚΕ) ήταν ανε­παρ­κής, με ανά­λο­γη επί­δρα­ση σε όλη τη δομή του ΚΚΕ. Αυτή η ανε­πάρ­κεια εκφρά­στη­κε ακό­μα περισ­σό­τε­ρο στο διά­στη­μα της απε­λευ­θέ­ρω­σης και το Δεκέμ­βρη του 1944, έως την υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας της Βάρ­κι­ζας, περί­ο­δο κατά την οποία παρα­γκω­νί­στη­κε ταυ­τό­χρο­να το Γενι­κό Στρα­τη­γείο του ΕΛΑΣ.

Η υπο­βάθ­μι­ση της συλ­λο­γι­κής λει­τουρ­γί­ας του ΠΓ και της ΚΕ συνε­χί­στη­κε και μετά από την υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας της Βάρ­κι­ζας, ενώ εκφρά­στη­κε χαρα­κτη­ρι­στι­κά και στον τρό­πο αντι­με­τώ­πι­σης του Αρη Βελου­χιώ­τη από το ΠΓ. Δίχως να δικαιώ­νε­ται η απει­θαρ­χία του, συνά­γε­ται ότι η διαρ­ρηγ­μέ­νη συλ­λο­γι­κή λει­τουρ­γία όχι μόνο δεν προ­σέ­φε­ρε στον Αρη, καθώς και σε χιλιά­δες άλλα κομ­μα­τι­κά μέλη, πεδίο για μια ουσια­στι­κή συζή­τη­ση, αλλά και τρο­φο­δο­τού­σε εξ αντι­κει­μέ­νου φυγό­κε­ντρες κινή­σεις, που βεβαί­ως είχαν πολι­τι­κή βάση. Προ­κά­λε­σε τη μαζι­κή αντί­δρα­ση των μελών του Κόμ­μα­τος και ΕΛΑ­Σι­τών στη Συμ­φω­νία της Βάρ­κι­ζας, που γρή­γο­ρα ανα­τρά­πη­κε από τη ζωή.

Τα παρα­πά­νω ενι­σχύ­ουν το σκε­πτι­κό ότι η μη κομ­μα­τι­κή απο­κα­τά­στα­ση του Αρη Βελου­χιώ­τη δεν εναρ­μο­νί­ζε­ται με την πολι­τι­κή του απο­κα­τά­στα­ση που έγι­νε το 2011.

Η Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη του ΚΚΕ απο­φα­σί­ζει να απο­κα­τα­στα­θεί ολό­πλευ­ρα ο Αρης Βελουχιώτης.

Η Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη εκτι­μά ότι το ΚΚΕ δια­θέ­τει την απα­ραί­τη­τη ωρι­μό­τη­τα να κρί­νει τα ιστο­ρι­κά γεγο­νό­τα αντι­κει­με­νι­κά και εξά­γο­ντας συμπε­ρά­σμα­τα, ένα από τα οποία είναι η ανά­γκη τήρη­σης των αρχών της συλ­λο­γι­κό­τη­τας, της στα­θε­ρής προ­σή­λω­σης στις αρχές λει­τουρ­γί­ας του.

23/06/2018