Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΑΠΟΦΑΣΗ 21ου Συνέδριου του ΚΚΕ –Κείμενο 1ο

Με το Ρίζο του Σ|Κ 10–11 Ιού­λη, (δεί­τε και Ψηλά ο πήχης δια­κί­νη­σης του Ριζο­σπά­στη με την Πολι­τι­κή Από­φα­ση του 21ου Συνε­δρί­ου του ΚΚΕ) κυκλο­φό­ρη­σε και το πρώ­το μέρος των ντο­κου­μέ­ντων του 21ου Συνέ­δριου, που με περιο­δεί­ες και μαζι­κές εξορ­μή­σεις θα φτά­σουν σε όσο το δυνα­τόν περισ­σό­τε­ρους εργα­ζό­με­νους, αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους, νέους και γυναί­κες των λαϊ­κών οικο­γε­νειών, επι­στέ­γα­σμα μιας πολύ­μη­νης συζή­τη­σης μέσα στο Κόμ­μα, αλλά και με φίλους του για τα ζητή­μα­τα που έθε­σαν οι Θέσεις.

Το κεί­με­νο, καθώς και τα επό­με­να θα κυκλο­φο­ρή­σουν στα­δια­κά σε ηλε­κτρο­νι­κή και οπτι­κο­α­κου­στι­κή μορ­φή, ώστε να μπο­ρεί ο καθέ­νας –με τις όποιες ενστά­σεις, να τα κάνει κτή­μα του.
Παρου­σιά­ζου­με στη συνέ­χεια μια εικό­να του περιε­χό­με­νου, ανα­λυ­τι­κά σε ό,τι αφο­ρά την εισα­γω­γή –ενη­με­ρω­τι­κό και τα καθή­κο­ντα έως το 22ο Συνέ­δριο και «σε τίτλους» τα υπό­λοι­πα. Υπο­γραμ­μί­σεις (bold) δια­τη­ρού­νται αυτές του πρωτότυπου.

21ο Συνέδριο ΚΚΕ Νους Καρδιά Οργανωτής ...Από τις 25 έως τις 27 Ιού­νη συνήλ­θε το 21ο Συνέ­δριο του ΚΚΕ στην έδρα της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του Κόμ­μα­τος. Το 21ο Συνέ­δριο ενέ­κρι­νε τα κεί­με­να των Θέσε­ων της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, παίρ­νο­ντας υπό­ψη τη συζή­τη­ση και την υπερ­ψή­φι­σή τους από τις Γενι­κές Συνε­λεύ­σεις των ΚΟΒ και τις Συν­δια­σκέ­ψεις. Ενέ­κρι­νε, επί­σης, την Εισή­γη­ση της ΚΕ στο 21ο Συνέ­δριο, καθώς και τον Απο­λο­γι­σμό της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής Οικο­νο­μι­κού Ελέγ­χου (ΚΕΟΕ).
Ψήφι­σε Πολι­τι­κή Από­φα­ση με την οποία καθο­ρί­ζο­νται τα καθή­κο­ντα του Κόμ­μα­τος έως το 22ο Συνέ­δριο. Επί­σης, το 21ο Συνέ­δριο ψήφι­σε ειδι­κή ξεχω­ρι­στή Από­φα­ση για τη δου­λειά στην εργα­τι­κή τάξη και το κίνη­μά της στην προ­ώ­θη­ση της κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας και τον ρόλο των κομ­μου­νι­στών σε αυτά.

Δηλώ­νου­με την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά μας μέχρι το 22ο Συνέ­δριό μας να μετρή­σου­με βήμα­τα στο να γίνε­ται ακό­μα πιο δια­κρι­τός ο ρόλος του ΚΚΕ ως ισχυ­ρής οργα­νω­μέ­νης πρω­το­πο­ρί­ας, φορέα νέων επα­να­στα­τι­κών ιδεών.
Να μετρή­σου­με βήμα­τα στην οργά­νω­ση της εργα­τι­κής τάξης, των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων της πόλης, των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών, των νέων και των γυναι­κών εργα­τι­κής — λαϊ­κής έντα­ξης ή κατα­γω­γής, στα σωμα­τεία τους, στους συλ­λό­γους και τους φορείς τους, στην προ­ώ­θη­ση του συντο­νι­σμού της δρά­σης τους, της αλλη­λεγ­γύ­ης τους, της κοι­νω­νι­κής τους συμ­μα­χί­ας, στην ανά­πτυ­ξη της πάλης τους σε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή κατεύθυνση.

Είμα­στε σήμε­ρα πιο ικα­νοί να κλι­μα­κώ­νου­με την πάλη, να περ­νά­με στην αντε­πί­θε­ση, να επι­διώ­κου­με οι καθη­με­ρι­νοί αγώ­νες και ο τοπι­κός — κλα­δι­κός συντο­νι­σμός της πάλης να μετα­τρέ­πο­νται στην πορεία σε ένα ενιαίο, πανελ­λα­δι­κά συντο­νι­σμέ­νο κίνη­μα της εργα­τι­κής τάξης και των συμ­μά­χων της, όσο γίνε­ται πιο μαζι­κό, εδραιω­μέ­νο στους τόπους δου­λειάς, στους κλά­δους, σε κάθε περιο­χή, με αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή κατεύ­θυν­ση, ενα­ντί­ω­σης στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ.
Ένα τέτοιο πανελ­λα­δι­κό και διε­θνι­στι­κό ταυ­τό­χρο­να κίνη­μα μπο­ρεί να εγγυ­η­θεί μόνο το ΚΚΕ με τη δρά­ση του, ως καθο­δη­γη­τι­κή δύνα­μη για την ανα­τρο­πή του σημε­ρι­νού συσχε­τι­σμού, για το άνοιγ­μα του δρό­μου για τον σοσιαλισμό.

Μέχρι το 22ο Συνέ­δριο μπο­ρού­με να διευ­ρύ­νου­με απο­φα­σι­στι­κά τους δεσμούς μας με πλα­τιές εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις, με την πιο ενερ­γή συμ­με­το­χή και δρά­ση τους μέσα στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, αλλά και την έντα­ξή τους στο δρα­στή­ριο κι ενερ­γό περί­γυ­ρο του ΚΚΕ, τη συμ­με­το­χή τους σε όλες τις μεγά­λες κοι­νω­νι­κές και πολι­τι­κές μάχες που έχου­με μπρο­στά μας τα επό­με­να χρόνια.

Έως το επό­με­νο Συνέ­δριο, μπο­ρού­με να προ­χω­ρή­σου­με πιο θαρ­ρε­τά και δυνα­μι­κά στην οικο­δό­μη­ση πολ­λών νέων ΚΟΒ του Κόμ­μα­τος και ΟΒ της ΚΝΕ, στη δημιουρ­γία μαχη­τι­κών πυρή­νων του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ παντού, σε μαζι­κή ανα­νέ­ω­ση των γραμ­μών μας με νέες στρα­το­λο­γί­ες από την εργα­τι­κή τάξη, από τα σύμ­μα­χό της μεσαία στρώ­μα­τα, ειδι­κό­τε­ρα από τη νεο­λαία, τις γυναίκες.21ο Συνέδριο ΚΚΕ Νους Καρδιά Οργανωτής ...Γαλάτσι πολυθέαμα

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΔΙΑΤΡΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΝΕΑ ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ

Η κυριαρ­χία του καπι­τα­λι­σμού σε όλο τον κόσμο, με την ιστο­ρι­κά προ­σω­ρι­νή νίκη του με τις ανα­τρο­πές στην ΕΣΣΔ και τα κρά­τη της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης στα τέλη του 20ού αιώ­να, δεν μπο­ρεί να τον απαλ­λά­ξει από τη βασι­κή του αντί­θε­ση και τη σήψη.

Όλα επι­βε­βαιώ­νουν ότι ο σοσια­λι­σμός είναι η απά­ντη­ση για τα οξυ­μέ­να λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα του 21ου αιώνα
(…)

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Η θέση της Ελλά­δας στο ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κό παζά­ρι και τους αντα­γω­νι­σμούς στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή καθο­ρί­ζε­ται από την επι­θε­τι­κή στά­ση της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης με περισ­σό­τε­ρες απαι­τή­σεις για ανα­βάθ­μι­ση της συμ­με­το­χής της στη λεία και τη μοι­ρα­σιά, που είναι συνέ­χεια της έντα­σης της εκμε­τάλ­λευ­σης των εργα­ζο­μέ­νων στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας. Η στά­ση αυτή εκδη­λώ­νε­ται και με δια­θέ­σεις υπο­χώ­ρη­σης σε κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα στο πλαί­σιο ενός ιμπε­ρια­λι­στι­κού συμ­βι­βα­σμού, στον οποίο βαραί­νουν ισχυ­ρό­τε­ρες δυνάμεις.

Καταρ­ρί­πτο­νται οι μύθοι, που προ­βάλ­λει η αστι­κή ιδε­ο­λο­γία, ότι δήθεν η ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη είναι απλά αμυ­νό­με­νη, υπε­ρα­σπι­ζό­με­νη μόνο τα σύνο­ρά της και όχι επι­θε­τι­κή. Στοι­χεία της επι­θε­τι­κό­τη­τάς της είναι (…)

Επι­θε­τι­κές βλέ­ψεις έχει και η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας, το κρά­τος της οποί­ας σε σχέ­ση με την Ελλά­δα είναι σε υψη­λό­τε­ρη θέση στο παγκό­σμιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα.
(…)
Το ΚΚΕ καλεί την εργα­τι­κή τάξη, τις λαϊ­κές δυνά­μεις, τους νέους και τις νέες, να δυνα­μώ­σουν την πάλη τους πολύ­μορ­φα, ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και τις αιτί­ες του, να σημα­δέ­ψουν την καρ­διά του προ­βλή­μα­τος, την καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση και τους ενδο­κα­πι­τα­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς, να αγω­νι­στούν για να μη χύσουν ο λαός και τα παι­διά του το αίμα τους για τα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, των ΗΠΑ
.
(…)
Το KKE βρί­σκε­ται σε ανοι­κτή ιδε­ο­λο­γι­κή — πολι­τι­κή πάλη τόσο με τις θέσεις του αστι­κού εθνι­κι­σμού που προ­βάλ­λο­νται από ακρο­δε­ξιές, φασι­στι­κές και αντι­δρα­στι­κές φωνές όσο και με τις θέσεις του αστι­κού κοσμο­πο­λι­τι­σμού,
ιδιαί­τε­ρα με την προ­σπά­θεια ρεφορ­μι­στι­κών — οπορ­του­νι­στι­κών δυνά­με­ων να καμου­φλά­ρουν ως διε­θνι­στι­κή στά­ση την ταύ­τι­σή τους με την πολι­τι­κή της συνεκ­με­τάλ­λευ­σης και του δήθεν «αμοι­βαί­ου οφέ­λους» που προ­ω­θούν ισχυ­ρά τμή­μα­τα των αστι­κών τάξε­ων της Ελλά­δας και της Τουρ­κί­ας, των ΗΠΑ και της ΕΕ, το ΝΑΤΟ
(…)
Ο ελλη­νι­κός λαός όπως και οι άλλοι λαοί είναι αυτοί που μπο­ρούν να υπε­ρα­σπι­στούν την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα των χωρών τους από τη σκο­πιά των λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, να εκφρά­σουν τη διε­θνι­στι­κή τους αλλη­λεγ­γύη και κοι­νή πάλη ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, για την κοι­νω­νι­κή ανα­τρο­πή, την ειρή­νη και την ευη­με­ρία των λαών.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

(…)
Το ΚΚΕ επι­διώ­κει την οικο­δό­μη­ση ισχυ­ρών κομ­μου­νι­στι­κών ιδε­ο­λο­γι­κών — πολι­τι­κών δεσμών, έκφρα­σης κομ­μου­νι­στι­κής αλλη­λεγ­γύ­ης, αλλη­λο­βο­ή­θειας σε επε­ξερ­γα­σί­ες θέσε­ων, σε κοι­νές δρά­σεις.
(…)
Επι­διώ­κου­με στε­νό­τε­ρη συνερ­γα­σία με Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα που μπο­ρούν να συμ­βάλ­λουν, λιγό­τε­ρο η περισ­σό­τε­ρο, στην επα­να­στα­τι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση του ΔΚΚ, με τα εξής κρι­τή­ρια
:
α) Υπε­ρα­σπί­ζο­νται τον μαρ­ξι­σμό — λενι­νι­σμό και τον προ­λε­τα­ρια­κό διε­θνι­σμό, την ανά­γκη δια­μόρ­φω­σης κομ­μου­νι­στι­κού πόλου διεθνώς.
β) Αντι­πα­λεύ­ουν τον οπορ­του­νι­σμό, τον ρεφορ­μι­σμό, απορ­ρί­πτουν την κεντρο­α­ρι­στε­ρή δια­χεί­ρι­ση και την οποια­δή­πο­τε παραλ­λα­γή της στρα­τη­γι­κής των σταδίων.
γ) Υπε­ρα­σπί­ζο­νται τις νομο­τέ­λειες της σοσια­λι­στι­κής επα­νά­στα­σης. Με αυτές κρί­νουν την πορεία της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, επι­διώ­κουν να ερευ­νή­σουν, να αντλή­σουν διδάγ­μα­τα από τα προ­βλή­μα­τα και τα λάθη.
δ) Έχουν ιδε­ο­λο­γι­κό μέτω­πο απέ­να­ντι σε λαθε­μέ­νες αντι­λή­ψεις για τον ιμπε­ρια­λι­σμό, ιδιαί­τε­ρα αυτές που απο­σπούν τη στρα­τιω­τι­κή πολε­μι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα του από το οικο­νο­μι­κό του περιε­χό­με­νο, έχουν μέτω­πο απέ­να­ντι σε κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμμαχία.
ε) Ανα­πτύσ­σουν δεσμούς με την εργα­τι­κή τάξη, προ­σπα­θούν να δρά­σουν στο συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, στα κινή­μα­τα των λαϊ­κών τμη­μά­των των μεσαί­ων στρω­μά­των, επι­διώ­κουν να εντάσ­σουν την καθη­με­ρι­νή πάλη για τα εργα­τι­κά και λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα σε μια σύγ­χρο­νη επα­να­στα­τι­κή στρα­τη­γι­κή για την εργα­τι­κή εξουσία.

ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΓΧΩΡΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η διε­θνής συγ­χρο­νι­σμέ­νη καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση του 2019–2020 επέ­δρα­σε καθο­ρι­στι­κά στην εγχώ­ρια καπι­τα­λι­στι­κή οικο­νο­μία.
(…)
Η σημε­ρι­νή κρί­ση ‑όπως συνέ­βη και στην προη­γού­με­νη- εκδη­λώ­νε­ται ανι­σό­με­τρα στους διά­φο­ρους κλά­δους της ελλη­νι­κής οικο­νο­μί­ας, συνο­δεύ­ε­ται από εκτε­τα­μέ­νη κατα­στρο­φή του επεν­δυ­μέ­νου κεφα­λαί­ου στους κλά­δους του Επι­σι­τι­σμού και του Του­ρι­σμού, υπό την επί­δρα­ση των περιο­ρι­στι­κών μέτρων λόγω παν­δη­μί­ας covid-19, αλλά και με τη συγκε­ντρο­ποί­η­σή του.

Το βάθος της κρί­σης στην Ελλά­δα συγκρα­τή­θη­κε σημα­ντι­κά απ’ το εκτε­τα­μέ­νο κρα­τι­κό πακέ­το άμε­σης στή­ρι­ξης του κεφα­λαί­ου και την αύξη­ση των κρα­τι­κών επεν­δύ­σε­ων με απο­τέ­λε­σμα και μια μικρή αύξη­ση της κατα­σκευα­στι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας.
Η αστι­κή πολι­τι­κή δια­χεί­ρι­σης δια­φο­ρο­ποι­ή­θη­κε σε σχέ­ση με την προ-ηγού­με­νη περί­ο­δο. Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ έγι­νε φορέ­ας άσκη­σης σήμε­ρα μιας επε­κτα­τι­κής δημο­σιο­νο­μι­κής πολι­τι­κής, παρά την αρνη­τι­κή ιδε­ο­λο­γι­κή τοπο­θέ­τη­σή της απέ­να­ντι στη μεγά­λη οικο­νο­μι­κή κρα­τι­κή παρέμ­βα­ση. Αντί­θε­τα, η προη­γού­με­νη κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, που ανή­κει στη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, δεν άσκη­σε επε­κτα­τι­κή πολι­τι­κή λόγω και των κοι­νο­τι­κών κατευ­θύν­σε­ων και περιο­ρι­σμών τη συγκε­κρι­μέ­νη περί­ο­δο δια­κυ­βέρ­νη­σης. Η ουσία, φυσι­κά, βρί­σκε­ται στο γεγο­νός ότι και τα δύο αστι­κά πολι­τι­κά ρεύ­μα­τα, ανά­λο­γα με τις ανά­γκες του κεφα­λαί­ου, εφαρ­μό­ζουν εναλ­λάξ και τις δύο μορ­φές αστι­κής δια­χεί­ρι­σης χωρίς να εμπο­δί­ζο­νται από τις δια­φο­ρε­τι­κές θέσεις τους για τον ρόλο του κρά­τους στην οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή πολι­τι­κή. Άλλω­στε, αυτή η αστι­κή ιδε­ο­λο­γι­κή δια­φο­ρο­ποί­η­ση είναι ανα­γκαία και για την εναλ­λάξ χει­ρα­γώ­γη­ση των εργα­τι­κών — λαϊ­κών δυνάμεων.
(…)

Οι εκτε­τα­μέ­νες κρα­τι­κές δαπά­νες θα αυξή­σουν τη δημο­σιο­νο­μι­κή επι­βά­ρυν­ση και την επό­με­νη περί­ο­δο μισθω­τοί και αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι θα κλη­θούν να σηκώ­σουν μεγα­λύ­τε­ρα φορο­λο­γι­κά βάρη για την απα­ραί­τη­τη δημο­σιο­νο­μι­κή εξυ­γί­αν­ση.
(…)
Η πολι­τι­κή φθη­νό­τε­ρης εργα­τι­κής δύνα­μης θα κλι­μα­κω­θεί μέσα απ’ την πίε­ση στον πραγ­μα­τι­κό μέσο μισθό, που ανα­μέ­νε­ται σε πολ­λούς κλά­δους να μειω­θεί, με την τηλερ­γα­σία και τη διευ­θέ­τη­ση του χρό­νου εργα­σί­ας, όπως και με τη μεί­ω­ση του λεγό­με­νου «μη μισθο­λο­γι­κού κόστους», με τη νέα επί­θε­ση στα ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, στους όρους και την έκτα­ση στην ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περί­θαλ­ψη, στην πρό­νοια και τις συντάξεις.
Ο αστι­κός σχε­δια­σμός για την επό­με­νη περί­ο­δο, είτε έχει την όψη του προ­γράμ­μα­τος «Ελλά­δα 2.0» της ΝΔ είτε την όψη «Ελλά­δα+» του ΣΥΡΙΖΑ, εστιά­ζει στις ίδιες κλα­δι­κές προ­τε­ραιό­τη­τες της λεγό­με­νης «Πρά­σι­νης Ψηφια­κής Μετά­βα­σης», στην κατεύ­θυν­ση της ευρω­ε­νω­σια­κής και διε­θνούς «Νέας Πρά­σι­νης Συμ­φω­νί­ας», του λεγά­με­νου «Green New Deal».
Σήμε­ρα, συγκρού­ο­νται δύο δια­με­τρι­κά αντί­θε­τες στρα­τη­γι­κές με κρι­τή­ριο: «ανά­πτυ­ξη για ποιον;» Για το μονο­πω­λια­κό κεφά­λαιο ή για την εργα­τι­κή τάξη και τις λαϊ­κές δυνά­μεις; Ποια εξου­σία και ιδιο­κτη­σία χρειά­ζε­ται ο λαός; Ανά­πτυ­ξη για ποιον σκο­πό, για τις ανά­γκες και τα συμ­φέ­ρο­ντα ποιας τάξης; Για το κέρ­δος ή για την κάλυ­ψη των εργα­τι­κών — λαϊ­κών αναγκών;
Στον αντί­πο­δα της επί­θε­σης του κεφα­λαί­ου, οι δυνά­μεις του ΚΚΕ βρί­σκο­νται στην πρώ­τη γραμ­μή για την οργά­νω­ση πρω­το­πό­ρων εστιών αντί­στα­σης και αντε­πί­θε­σης
.
(…)
Η αντε­πί­θε­ση, πέρα από τις μορ­φές πάλης και τα αιτή­μα­τα-διεκ­δι­κή­σεις, πρέ­πει να εξε­λίσ­σε­ται σε πανελ­λα­δι­κά συντο­νι­σμέ­νο, ενιαίο —στην πορεία— κίνη­μα, με την έννοια των κοι­νών θέσε­ων και στό­κων διεκ­δί­κη­σης, κίνη­μα με αντι­μο­νο­πω­λια­κή — αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή κατεύ­θυν­ση, ενά­ντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, με πανελ­λα­δι­κά, ενιαία αιτή­μα­τα.
Πρό­κει­ται για ένα κίνη­μα που αλλά­ζει απο­φα­σι­στι­κά τον συσχε­τι­σμό στο εσω­τε­ρι­κό του και μαζι­κο­ποιεί τη δρά­ση του, απο­κρού­ει, περι­θω­ριο­ποιεί όσο γίνε­ται το εμπό­διο του εργο­δο­τι­κού και κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού, τους αντια­περ­για­κούς — αντι­συν­δι­κα­λι­στι­κούς νόμους, κάθε προ­σπά­θεια υπο­νό­μευ­σης της κοι­νής δρά­σης, απο­σπά κατα­κτή­σεις και γενι­κό­τε­ρα συμ­βάλ­λει στη βελ­τί­ω­ση και αλλα­γή του γενι­κό­τε­ρου συσχε­τι­σμού της ταξι­κής πάλης, αξιο­ποιεί κάθε δυσκο­λία ή ρήγ­μα­τα στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, ώστε να περ­νά­ει σε νέα φάση ανα­μέ­τρη­σης και σύγκρου­σης με την αστι­κή τάξη και τα όργα­να της εξου­σί­ας της.
Κάτω από την παρέμ­βα­ση του ΚΚΕ και την πορεία της ταξι­κής πάλης, αυτό το κίνη­μα θα μπο­ρεί να βαθαί­νει τον προ­σα­να­το­λι­σμό του, να εντάσ­σο­νται οι αγώ­νες για τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα στην πάλη για την εργα­τι­κή εξου­σία, στον αγώ­να για τον σοσιαλισμό.
(…)
Ένα τέτοιο πανελ­λα­δι­κό και ταυ­τό­χρο­να διε­θνι­στι­κό κίνη­μα ανα­τρο­πής μόνο το ΚΚΕ μπο­ρεί να εγγυ­η­θεί ως καθο­δη­γη­τι­κή δύνα­μη, με τη δρά­ση του, πολύ περισ­σό­τε­ρο σε μελ­λο­ντι­κές συν­θή­κες που θα εμφα­νι­στούν χαρα­κτη­ρι­στι­κά επα­να­στα­τι­κής κατά­στα­σης.21ο Συνέδριο ΚΚΕ Νους Καρδιά Οργανωτής ...ΚΝΕ

ΟΞΥΝΣΗ ΤΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΠΟΛΓΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Η εναλ­λα­γή της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ από αυτήν της ΝΔ τα προη­γού­με­να χρό­νια απέ­δει­ξε για ακό­μα μια φορά ότι τα φιλε­λεύ­θε­ρα και τα σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά κόμ­μα­τα απο­τε­λούν «τα δύο πρό­σω­πα του Ιανού» του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Αυτό που δεν μπο­ρεί να κάνει το ένα κόμ­μα, έρχε­ται να υλο­ποι­ή­σει το άλλο.
Η κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή παίρ­νει όλο και πιο καθα­ρά χαρα­κτη­ρι­στι­κά σκυ­τα­λο­δρο­μί­ας ανά­με­σα στα αστι­κά κόμ­μα­τα. Παρά τη φαι­νο­με­νι­κή και συχνά οξυ­μέ­νη φρα­στι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση μετα­ξύ κυβέρ­νη­σης και υπό­λοι­πης αστι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης, εκφρά­ζε­ται με διά­φο­ρους τρό­πους το κλί­μα συναί­νε­σης, στη Βου­λή με κοι­νή στά­ση απέ­να­ντι σε στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας νομο­σχέ­δια και τρο­πο­λο­γί­ες, με φιλο­φρο­νή­σεις του ενός για το νομο­θε­τι­κό έργο του άλλου.
(…)
Γίνε­ται πιο καθα­ρό σήμε­ρα ότι υπάρ­χει σύμπλευ­ση του συνό­λου των αστι­κών κομ­μά­των σε βασι­κές στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές της αστι­κής τάξης.
(…)
Η εργα­τι­κή τάξη, οι αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νοι, οι αγρό­τες, οι γυναί­κες των λαϊ­κών οικο­γε­νειών, οι νέοι και οι νέες βρί­σκο­νται αντι­μέ­τω­ποι με νέες προ­σπά­θειες χει­ρα­γώ­γη­σης, παρα­πλά­νη­σης, καλ­λιέρ­γειας της μοι­ρο­λα­τρί­ας και των αυτα­πα­τών, με τη διά­δο­ση από τη μια κοσμο­πο­λί­τι­κων ουτο­πι­κών αντι­λή­ψε­ων ή από την άλλη εθνι­κι­στι­κών, ρατσι­στι­κών και αντι­κομ­μου­νι­στι­κών θέσε­ων.
Στό­χος όλης αυτής της εκστρα­τεί­ας είναι να μπαί­νουν εμπό­δια σε όποιες τάσεις εργα­τι­κής — λαϊ­κής ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­σης δια­μορ­φώ­νο­νται, να μη συνα­ντιού­νται με την αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή πάλη, με την προ­ο­πτι­κή της ανα­τρο­πής του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος.
Το ΚΚΕ έχει ευθύ­νη με όλες του τις δυνά­μεις να διε­ξά­γει ολο­κλη­ρω­μέ­να, απο­τε­λε­σμα­τι­κά, τεκ­μη­ριω­μέ­να ιδε­ο­λο­γι­κή — πολι­τι­κή πάλη ενά­ντια …

Η αντε­πί­θε­ση, πέρα από τις μορ­φές πάλης και τα αιτή­μα­τα-διεκ­δι­κή­σεις, πρέ­πει να εξε­λίσ­σε­ται σε πανελ­λα­δι­κά συντο­νι­σμέ­νο, ενιαίο —στην πορεία— κίνη­μα, με την έννοια των κοι­νών θέσε­ων και στό­κων διεκ­δί­κη­σης, κίνη­μα με αντιμονοπωλιακή—αντικαπιταλιστική κατεύ­θυν­ση, ενά­ντια στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, με πανελ­λα­δι­κά, ενιαία αιτή­μα­τα.
(…)
Ένα τέτοιο πανελ­λα­δι­κό και ταυ­τό­χρο­να διε­θνι­στι­κό κίνη­μα ανα­τρο­πής μόνο το ΚΚΕ μπο­ρεί να εγγυ­η­θεί ως καθο­δη­γη­τι­κή δύνα­μη, με τη δρά­ση του, πολύ περισ­σό­τε­ρο σε μελ­λο­ντι­κές συν­θή­κες που θα εμφα­νι­στούν χαρα­κτη­ρι­στι­κά επα­να­στα­τι­κής κατά­στα­σης.

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΩΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ — ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΝΕΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΛΟΠΛΕΥΡΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΜΑΣ

Επι­κε­ντρώ­νου­με στα εξής μέτω­πα του ιδε­ο­λο­γι­κού αγώνα:

Στη βαθύ­τε­ρη κατα­νό­η­ση της εκμε­ταλ­λευ­τι­κής σχέ­σης, των σύγ­χρο­νων μορ­φών που παίρ­νει η καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση εξαι­τί­ας της εφαρ­μο­γής και νέων τεχνο­λο­γιών και άλλων μεθό­δων οργά­νω­σης της εργασίας
(…)
Είναι ανα­γκαίο να εξασφαλίζονται:
Η απο­τε­λε­σμα­τι­κή και στο­χευ­μέ­νη δια­μόρ­φω­ση γραμ­μής στο κίνη­μα, βασι­σμέ­νη στην παρα­κο­λού­θη­ση των εξε­λί­ξε­ων
, όπως σε μεγά­λο βαθ­μό πετυ­χη­μέ­να το κάνα­με την περί­ο­δο της δεκα­ε­τούς κρί­σης που απο­τυ­πώ­θη­κε και με συν­θή­μα­τα (κατάρ­γη­ση αντερ­γα­τι­κών νόμων των μνη­μο­νί­ων, μονο­με­ρή δια­γρα­φή του χρέ­ους, απο­δέ­σμευ­ση από την ΕΕ με τον λαό στην εξουσία).
Στη φάση της περιο­ρι­σμέ­νης ανά­καμ­ψης, με τον προσ­διο­ρι­σμό της πάλης στην κατεύ­θυν­ση της ικα­νο­ποί­η­σης των σύγ­χρο­νων ανα­γκών. Στην παν­δη­μία, με τον συν­δυα­σμό στό­χων που προβάλλουν
(…)
Η εύστο­χη εξει­δι­κευ­μέ­νη ιδε­ο­λο­γι­κή — πολι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση μέσα στο κίνη­μα με τις άλλες δυνά­μεις για την κατεύ­θυν­σή του, τον προ­σα­να­το­λι­σμό του, τους στό­χους πάλης που υιοθετεί.
Η μελέ­τη σε στα­θε­ρή βάση των αγω­νι­στι­κών διερ­γα­σιών
, η σωστή εκτί­μη­ση δια­θέ­σε­ων, η εξα­γω­γή νέας πεί­ρας και γνώ­σης, η συλ­λο­γι­κή αφο­μοί­ω­σή τους σε όλα τα επί­πε­δα, συμ­βάλ­λο­ντας στην απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα και σε άνοιγ­μα δρόμων.21ο Συνέδριο ΚΚΕ Νους Καρδιά Οργανωτής ΚΝΕ

ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΜΑΣ, ΑΦΟΜΟΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΒΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΑΣ

Το 21ο Συνέ­δριο επι­ση­μαί­νει την ανά­γκη να ενι­σχυ­θεί συνο­λι­κά το θεω­ρη­τι­κό — ιδε­ο­λο­γι­κό στοι­χείο στη λει­τουρ­γία όλων των καθο­δη­γη­τι­κών Οργάνων
(…)

ΕΓΚΑΙΡΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ 

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ

Η ιδε­ο­λο­γι­κή — πολι­τι­κή μόρ­φω­ση, η μετά­δο­ση πεί­ρας, η εναλ­λα­γή και ανά­πτυ­ξη των στε­λε­χών του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ απο­τε­λεί κομ­βι­κό ζήτη­μα για την ίδια την πορεία και την επα­να­στα­τι­κή εξέ­λι­ξη του Κόμματος.

Ξεχω­ρί­ζου­με ως βασι­κό τον ρόλο του Γραμ­μα­τέα κάθε καθο­δη­γη­τι­κού Οργά­νου, όπως φυσι­κά και των άλλων καθο­δη­γη­τι­κών στε­λε­χών μελών των Οργά­νων. Ιδιαί­τε­ρα κρί­σι­μος είναι ο ρόλος τους σε επί­πε­δο Τομε­α­κών Επι­τρο­πών και Γρα­φεί­ων ΚΟΒ, αφού είναι οι απο­φα­σι­στι­κοί κρί­κοι για την ενί­σχυ­ση της καθο­δη­γη­τι­κής ικα­νό­τη­τας των Οργά­νων και συνο­λι­κά των Οργα­νώ­σε­ών τους.
(…)
Απαι­τεί­ται όμως ένα πιο ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο στή­ρι­ξης των νεό­τε­ρων στε­λε­χών που να παίρ­νει υπό­ψη του ότι Η στή­ρι­ξη στην ανά­δει­ξη των νέων στε­λε­χών περ­νά­ει και μέσα από την ουσια­στι­κή βελ­τί­ω­ση της λει­τουρ­γί­ας των καθο­δη­γη­τι­κών Οργά­νων στα οποία συμ­με­τέ­χουν. –
Ανα­λυ­τι­κή παρουσίαση
(…)

ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ — ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΝΕ 

ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Το επό­με­νο διά­στη­μα να μετρη­θούν πιο ουσια­στι­κά βήμα­τα στην εξει­δί­κευ­ση της κομ­μα­τι­κής δου­λειάς στις γυναί­κες εργα­τι­κής — λαϊ­κής κατα­γω­γής και έντα­ξης, με στό­χο να απο­κτή­σει αυτή η προ­σπά­θεια στα­θε­ρά χαρα­κτη­ρι­στι­κά στα Όργα­να του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ

Τα βήμα­τα αυτά πρέ­πει να εκφρα­στούν σε συγκε­κρι­μέ­νες κατευ­θύν­σεις: (1–2‑3–4‑5–6 …)

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ

Απα­ραί­τη­τη προ­ϋ­πό­θε­ση για την ισχυ­ρο­ποί­η­ση του Κόμ­μα­τος είναι η διεύ­ρυν­ση των οργα­νω­μέ­νων του δυνά­με­ων σε μαζι­κούς εργα­σια­κούς χώρους, σε όλους τους κλά­δους της μισθω­τής εργα­σί­ας, στους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους της πόλης και της υπαίθρου.
Στην περί­ο­δο έως το 22ο Συνέ­δριο παρα­μέ­νει το καθή­κον της ανα­νέ­ω­σης των κομ­μα­τι­κών δυνά­με­ων, της διεύ­ρυν­σής τους με ταξι­κά και ηλι­κια­κά κρι­τή­ρια, της ανά­πτυ­ξης της ΚΝΕ και πάνω απ’ όλα του κομ­μου­νι­στι­κού ατσα­λώ­μα­τος μελών και στε­λε­χών του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ
(…)21ο Συνέδριο ΚΚΕ Νους Καρδιά Οργανωτής Σύνταγμα

ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΕΩΣ ΤΟ 22ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ

  1. Ολο­κλή­ρω­ση του β’ μέρους της μελέ­της για την ταξι­κή διάρ­θρω­ση στην Ελλάδα.
  2. Μελέ­τη βασι­κών πλευ­ρών της μεγά­λης κρα­τι­κής παρέμ­βα­σης («Πρά­σι­νο New Deal») για την έξο­δο από την κρί­ση σε ΕΕ και ΗΠΑ, δηλα­δή της στρατη­γικής της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» και του ψηφια­κού μετα­σχη­μα­τι­σμού της οι­κονομίας και του κρά­τους. Ιδιαί­τε­ρα, επε­ξερ­γα­σία της υλο­ποί­η­σης των συγκε­κριμένων στρα­τη­γι­κών κατευ­θύν­σε­ων της ΕΕ ανά κλά­δο και περι­φέ­ρεια, στην ελλη­νι­κή οικονομία.
  3. Να συνε­χι­στεί η ερευ­νη­τι­κή προ­σπά­θεια για τη μελέ­τη της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης κατά τον 20ό αιώ­να, ιδιαί­τε­ρα σχε­τι­κά με το εποι­κο­δό­μη­μα, την οργά­νω­ση και τη Λει­τουρ­γία του κρά­τους της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, τη συσχέ­τι­ση με τις εξε­λί­ξεις στην οικονομία:
    α) Ολο­κλή­ρω­ση κι έκδο­ση της μελέ­της των αλ­λαγών στο Σύνταγ­μα για τη συγκρό­τη­ση του εργα­τι­κού κρά­τους, για τις σχέ­σεις Κόμ­μα­τος και μαζι­κών οργα­νώ­σε­ων ή των αλλα­γών στο Σύνταγ­μα της ΕΣΣΔ κλπ.
    β) Στο πλαί­σιο των εκδό­σε­ων της νέας σει­ράς για το Αστι­κό και Σοσιαλι­στικό Δίκαιο, να προ­χω­ρή­σει η κρι­τι­κή απο­τί­μη­ση της θεω­ρη­τι­κής συζή­τη­σης για το Δίκαιο στη Σοβιε­τι­κή Ένωση,
    γ) Εμπλου­τι­σμός της παρα­πά­νω έρευ­νας με την πεί­ρα της Γερ­μα­νι­κής Λαο­κρα­τι­κής Δημο­κρα­τί­ας και άλλων χωρών της σοσια­λι­στι­κής οικοδόμησης.
  4. Μελέ­τη της πεί­ρας του 20ού αιώ­να ως προς τις εργα­τι­κές — λαϊ­κές εξεγέρ­σεις, ένο­πλα κινή­μα­τα, δια­μόρ­φω­σης ή όχι επα­να­στα­τι­κής κατά­στα­σης ή στοι­χείων αυτής (π.χ. εμφύ­λιος πόλε­μος στην Ισπα­νία, κινε­ζι­κή επα­νά­στα­ση, κινή­ματα σε Ν/Α Ασία, Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, αλλά και σε όλη την Ευρώ­πη). Η γραμ­μή της Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς ή κέντρων του Διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­ματος. Να δώσου­με συνέ­χεια στην προ­σπά­θεια μελέ­της του περά­σμα­τος από τον καπι­τα­λι­σμό στον σοσια­λι­σμό κατά τον 20ό αιώ­να, ερευ­νώ­ντας όλους τους παρά­γο­ντες: Υλι­κές συν­θή­κες (καθώς και τις αντί­στοι­χες προ­σαρ­μο­γές του κα­πιταλισμού)· εκδή­λω­ση κρί­σης της αστι­κής εξου­σί­ας κατά­στα­ση του επαναστα­τικού υπο­κει­μέ­νου (Κόμ­μα, εργα­τι­κό κίνη­μα, σύμ­μα­χες κοι­νω­νι­κές δυνάμεις).
  5. Ανα­βάθ­μι­ση της προ­σπά­θειας στη δια­πά­λη με τα αστι­κά πολι­τι­κά ρεύμα­τα (σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά, φιλε­λεύ­θε­ρο κ.λπ.) τόσο σε σχέ­ση με το ιστο­ρι­κά — θε­ωρητικό βάθος των μελε­τών όσο και σε σχέ­ση με την τεκ­μη­ριω­μέ­νη ερμη­νεία και κρι­τι­κή των σύγ­χρο­νων προ­σαρ­μο­γών των θέσε­ών τους. Αντί­στοι­χα, στη δια­πά­λη με το οπορ­του­νι­στι­κό ρεύμα.
  6. Επι­και­ρο­ποί­η­ση κι έκδο­ση των επε­ξερ­γα­σιών για το σύγ­χρο­νο επι­τε­λι­κό αστι­κό κράτος.
  7. Συμ­βο­λή στη δια­πά­λη με την οπορ­του­νι­στι­κή και αστι­κή προ­σπά­θεια «σύγ­χρο­νων» ερμη­νειών του μαρ­ξι­σμού που συσκο­τί­ζουν το επα­να­στα­τι­κό πε­ριεχόμενό του, τη σημα­σία των αρχών του και τη μέθο­δό του, με βάση τη δήθεν «νέα» ανά­γνω­ση του Μαρξ, που τον αντι­πα­ρα­θέ­τουν στο έργο του Ένγκελς και του Λένιν.
  8. Απο­φα­σι­στι­κή ενί­σχυ­ση της δια­πά­λης, με βοή­θεια ιδιαί­τε­ρα προς την ΚΝΕ, σχε­τι­κά με την αστι­κή ιδε­ο­λο­γι­κή επί­θε­ση (ιδε­ο­λο­γή­μα­τα του μετα­μο­ντερ­νι­σμού για ατο­μι­κό αυτο­προσ­διο­ρι­σμό και δικαιω­μα­τι­σμό, άρνη­ση της αντι­κει­με­νι­κής αλή­θειας κλπ.), το περιε­χό­με­νο της εκπαι­δευ­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, ξεκι­νώ­ντας από τις πιο μικρές ηλι­κί­ες της νεο­λαί­ας. Ανα­βάθ­μι­ση της συνερ­γα­σί­ας και του κοι­νού προ­γραμ­μα­τι­σμού ανά­με­σα στα Τμή­μα­τα της ΚΕ.
  9. Να εντα­θεί η προ­σπά­θεια βαθύ­τε­ρης διε­ρεύ­νη­σης των αιτιών της μακρό­χρονης υπο­χώ­ρη­σης του επα­να­στα­τι­κού εργα­τι­κού κινή­μα­τος σε σχέ­ση και με τις ανα­βαθ­μι­σμέ­νες σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες ενσω­μά­τω­σης της εργα­τι­κής τάξης, να φωτι­στούν καλύ­τε­ρα οι αυξη­μέ­νες απαι­τή­σεις για μια πιο ολο­κλη­ρω­μέ­νη ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή παρέμβαση.
  10. Συστη­μα­το­ποί­η­ση και ενί­σχυ­ση του συστή­μα­τος κομ­μα­τι­κής μόρ­φω­σης (επέ­κτα­ση rai συστη­μα­το­ποί­η­ση του κύκλου μαθη­μά­των με οπα­δούς και νέα μέλη, παρα­πέ­ρα ανα­βάθ­μι­ση των σχο­λών της ΚΝΕ, των τομε­α­κών, των ΕΠ και της κεντρι­κής κομ­μα­τι­κής σχο­λής και των σεμι­να­ρί­ων). Ειδι­κά θεμα­τι­κά σε­μινάρια Ιστο­ρί­ας του Κόμ­μα­τος και άλλα. Εξει­δι­κευ­μέ­νη ιδε­ο­λο­γι­κή δου­λειά, μαρ­ξι­στι­κή μόρ­φω­ση κατά επι­στη­μο­νι­κό αντι­κεί­με­νο σε Κομ­μα­τι­κές και ΚΝί­τι­κες δυνά­μεις πτυ­χια­κών — μετα­πτυ­χια­κών φοι­τη­τών. Επί­σης, εξει­δι­κευ­μέ­νο πρό­γραμμα για εκπαι­δευ­τι­κούς και καλλιτέχνες.
  11. Έκδο­ση του Τόμου Γ2 για την περί­ο­δο 1967–1974 του Δοκι­μί­ου Ιστορί­ας του Κόμματος.
  12. Προ­ώ­θη­ση της μελέ­της για την περί­ο­δο 1974–1991, με το φιλό­δο­ξο στό­χο να ολο­κλη­ρω­θεί μετά το 22ο Συνέ­δριο. Ταυ­τό­χρο­να, έντα­ση της προ­σπάθειας για έκδο­ση των Πρα­κτι­κών κρί­σι­μων Ολο­με­λειών της ΚΕ ή Συνεδρί­ων της αντί­στοι­χης περιό­δου. Να προ­χω­ρή­σει επί­σης η έκδο­ση των Επί­ση­μων Κειμένων.
  13. Να δοθεί απο­φα­σι­στι­κή βοή­θεια στην ΚΝΕ για την πετυ­χη­μέ­νη διεξαγω­γή του Συνε­δρί­ου της με βάση το Κατα­στα­τι­κό της.
  14. Να γίνει ειδι­κή Σύνο­δος της νέας ΚΕ για τη συγκε­κρι­μέ­νη κατά­στα­ση στο ΔΚΚ και τις σχέ­σεις μας με άλλα Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά Κόμματα.
  15. Να προ­χω­ρή­σουν τα Επι­στη­μο­νι­κά Συνέ­δρια της ΚΕ για τη λογοτεχνία.

ΙΟΥΝΗΣ 2021


Πηγή περισσότερα


Βιβλία για το καλοκαίρι, για όλες τις ηλικίες και όλα τα ενδιαφέροντα

vivlia gia to kalokairinicolas guillen

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο