Απού την Κάντα­νο ’ρχο­μαι κι απού τ’ Απο­πη­γά­δι. Δε με ρωτατ’ ειντά ’παθα, δε με ρωτατ’ ειντά ’δα; Είδα τα σπί­θια τρό­χα­λο, τσ’ αυλές χορ­τα­ρια­σμέ­νες κι άκου­σα στα χαλά­σμα­τα, κι έκρα­ζα νυχτο­πού­λια! Κι εκειά στο έμπα του χωριού νιους Γερ­μα­νού το μνή­μα και δίπλα μαρ­μα­ρό­πλα­κα που γρά­φει αυτά τα λόγια: «Επά ’τανε η Κάντα­νο και κατα­στρέ­ψα­μέ ντη και … Συνε­χί­στε να δια­βά­ζε­τε το «Απού την Κάντα­νο ’ρχο­μαι» — Ριζί­τι­κο τρα­γού­δι (ΒΙΝΤΕΟ).