ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ «ΗΜΕΡΕΣ ΜΕΛΕΤΗΣ» ΤΗΣ GUE/NGL: Δακρύβρεχτες αναλύσεις για την «ακροδεξιά» και η αλήθεια για το ρόλο της «κυβερνώσας αριστεράς»

…ή διυλίζοντας τον κώνωπα και καταπίνοντας την κάμηλο

Πρό­σφα­τα στη Λευ­κω­σία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν οι λεγό­με­νες «Ημέ­ρες Μελέ­της», που διορ­γα­νώ­νει η ευρω­ο­μά­δα της «Αρι­στε­ράς» με την επω­νυ­μία «Ενω­τι­κή Αρι­στε­ρά / Βόρεια Πρά­σι­νη Αρι­στε­ρά» (GUE/NGL). Οπως είναι γνω­στό, από το 2014 το ΚΚΕ έχει απο­χω­ρή­σει από αυτή την ομά­δα, ουσια­στι­κά τον κοι­νο­βου­λευ­τι­κό βρα­χί­ο­να του οπορ­του­νι­στι­κού μορ­φώ­μα­τος «Κόμ­μα της Ευρω­παϊ­κής Αρι­στε­ράς» (ΚΕΑ). Το ΚΚΕ στο πλαί­σιο της Ευρώ­πης συντο­νί­ζει τη δρά­ση του με τα 30 Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα που συμ­με­τέ­χουν στην Ευρω­παϊ­κή Κομ­μου­νι­στι­κή Πρωτοβουλία.

Επι­στρέ­φο­ντας στο πρό­σφα­το γεγο­νός των «Ημε­ρών Μελέ­της» της GUE/NGL, αξί­ζει να στα­θού­με στην τοπο­θέ­τη­ση του αντι­προ­έ­δρου του Ευρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου και επι­κε­φα­λής της αντι­προ­σω­πεί­ας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημή­τρη Παπα­δη­μού­λη, ο οποί­ος ειση­γή­θη­κε το θέμα «Η ακρο­δε­ξιά στην ΕΕ. Η απά­ντη­ση της Αριστεράς».

Θέλει βέβαια θρά­σος να διορ­γα­νώ­νει η GUE/NGL συζή­τη­ση «για την πάλη ενά­ντια στην ακρο­δε­ξιά» και να κανο­νί­ζει να ειση­γεί­ται σε αυτήν ο εκπρό­σω­πος του ΣΥΡΙΖΑ, που εδώ και 4 χρό­νια συγκυ­βερ­νά μαζί της.

Οι αιτίες του φαινομένου και η ένοχη σιωπή της «κυβερνώσας αριστεράς»

Οπως εκτί­μη­σε ο εκπρό­σω­πος του ΣΥΡΙΖΑ, η αιτία της ανό­δου της ακρο­δε­ξιάς βρί­σκε­ται «στο νεο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό, που μεγά­λω­σε τις ανι­σό­τη­τες» στην κοινωνία.

Πραγ­μα­τι­κά έχει ενδια­φέ­ρον να δια­βά­ζεις αυτές τις γραμ­μές από τον εκπρό­σω­πο ενός κυβερ­νη­τι­κού κόμ­μα­τος, το οποίο στη διάρ­κεια της 4χρονης δια­κυ­βέρ­νη­σής του εφάρ­μο­σε όλα τα σκλη­ρά αντι­λαϊ­κά μέτρα που είχαν προ­λά­βει να φορ­τώ­σουν στις πλά­τες του λαού οι προη­γού­με­νες «δεξιές» και σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές κυβερ­νή­σεις, επι­βα­ρύ­νο­ντας το λαό με νέα, επι­πρό­σθε­τα μέτρα, με στό­χο να αυξή­σουν τα κέρ­δη τους οι μεγά­λοι επι­χει­ρη­μα­τί­ες. Αυτή η αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, που εφάρ­μο­σε και η «αρι­στε­ρή» κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι που έχει οδη­γή­σει το 46,3% του πλη­θυ­σμού να ζει κάτω ή στα όρια της φτώχειας.

Αλή­θεια, πώς συμ­βαί­νει οι «λυγ­μοί» του ΣΥΡΙΖΑ για την άνο­δο της ακρο­δε­ξιάς και του φασι­σμού να συμ­βα­δί­ζουν με τις κοι­νές εκδρο­μές των βου­λευ­τών του με αυτούς της ναζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής στο Καστε­λό­ρι­ζο; Πώς γίνε­ται η κυβέρ­νη­σή του να προ­σκα­λεί τους εκπρο­σώ­πους της ΧΑ σε μια σει­ρά πανη­γυ­ρι­κές εκδη­λώ­σεις και γιορ­τα­σμούς; Πώς γίνε­ται η «αρι­στε­ρή» κυβέρ­νη­ση να μην έχει λάβει όλα εκεί­να τα ανα­γκαία μέτρα για να ολο­κλη­ρω­θεί η δίκη των δεκά­δων στε­λε­χών της ΧΑ, που διε­ξά­γε­ται εδώ και 5 χρό­νια κι ενώ οι συγκε­κρι­μέ­νοι κατη­γο­ρού­νται για δολο­φο­νί­ες και άλλα σοβα­ρά εγκλήματα;

Μήπως ο αντι­πρό­ε­δρος του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου δεν γνω­ρί­ζει πως το κοι­νο­βού­λιο στο οποίο αντι­προ­ε­δρεύ­ει έχει πάρει μια σει­ρά απο­φά­σεις που ρίχνουν νερό στο μύλο της ανα­θε­ώ­ρη­σης της Ιστο­ρί­ας και της δικαί­ω­σης των ναζί και όσων συνερ­γά­στη­καν μαζί τους;

Δεν γνω­ρί­ζει πως η ίδια η ΕΕ, την οποία οι δυνά­μεις του ΣΥΡΙΖΑ ανέ­κα­θεν στη­ρί­ζουν και την οποία οι δυνά­μεις της GUE/NGL εξω­ρα­ΐ­ζουν, καλ­λιερ­γώ­ντας συγ­χύ­σεις με το μύθο περί διόρ­θω­σης αυτού του ιμπε­ρια­λι­στι­κού οργα­νι­σμού, έχει ανα­γά­γει σε επί­ση­μη ιδε­ο­λο­γία τον αντι­κομ­μου­νι­σμό, δημιουρ­γώ­ντας έτσι «ούριο άνε­μο» στα πανιά των ακρο­δε­ξιών και φασι­στι­κών δυνάμεων;

Δεν γνω­ρί­ζει πως με τις πλά­τες της ΕΕ, σε μια σει­ρά από χώρες είναι απα­γο­ρευ­μέ­να τα ΚΚ ή μπαί­νουν μεγά­λα εμπό­δια στην πολι­τι­κή δρά­ση τους;

Εχει ξεχά­σει ότι ένα από τα πρώ­τα ταξί­δια του προ­έ­δρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσί­πρα, ως πρω­θυ­πουρ­γού, ήταν η επί­σκε­ψη στην Ουκρα­νία και η συνά­ντη­σή του με τον Πρό­ε­δρό της, Π. Πορο­σέν­κο, που λίγο πριν είχε αναρ­ρι­χη­θεί πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κά στην ηγε­σία της χώρας, στη­ρι­ζό­με­νος και σε φασι­στι­κές δυνάμεις;

Σαφώς και τα γνω­ρί­ζει! Οπως επί­σης γνω­ρί­ζει πολύ καλά πως κάθε χρό­νο η GUE/NGL συμ­με­τέ­χει στο «πανη­γύ­ρι» των αντι­κομ­μου­νι­στι­κών «βρα­βεί­ων Ζαχά­ροφ», που έχει καθιε­ρώ­σει το Ευρωκοινοβούλιο.

Είναι λοι­πόν μεγά­λη η υπο­κρι­σία των δυνά­με­ων της λεγό­με­νης «κυβερ­νώ­σας αρι­στε­ράς» να κάνουν ότι δεν γνω­ρί­ζουν τίπο­τα για το έγκλη­μα στο οποίο και οι ίδιες συμ­με­τέ­χουν, δια­χει­ρι­ζό­με­νες τον καπι­τα­λι­σμό, εφαρ­μό­ζο­ντας αντι­λαϊ­κές πολιτικές.

Ο αντι­κομ­μου­νι­σμός και αντι­σο­βιε­τι­σμός, που συν­δυά­ζε­ται με την ανα­θε­ώ­ρη­ση της Ιστο­ρί­ας και τη δικαί­ω­ση των ναζί, όπως και η διά­ψευ­ση των ελπί­δων που έσπει­ραν οι κυβερ­νή­σεις της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας (παλιάς και νέας), είναι παρά­γο­ντες που «οργώ­νουν το έδα­φος» για την ανά­πτυ­ξη εθνι­κι­στι­κών, ακρο­δε­ξιών και φασι­στι­κών δυνάμεων.

Οι υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ στο κεφάλαιο και τον ευρωατλαντισμό ενισχύουν τον εθνικισμό

Επι­πλέ­ον, η επι­δί­ω­ξη της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ να εξυ­πη­ρε­τή­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα του μεγά­λου κεφα­λαί­ου και των διε­θνών συμ­μα­χιών του με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, είναι που οδή­γη­σε στη συμ­φω­νία των Πρε­σπών. Ο στό­χος σαφής: Να προ­ω­θη­θεί η έντα­ξη της ΠΓΔΜ και συνο­λι­κά των Δυτι­κών Βαλ­κα­νί­ων στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να «κοπεί ο βήχας» στα αντα­γω­νι­στι­κά συμ­φέ­ρο­ντα άλλων ιμπε­ρια­λι­στι­κών δυνά­με­ων που επι­διώ­κουν να ενι­σχύ­σουν τις θέσεις τους στα Βαλκάνια.

Η συμ­φω­νία των Πρε­σπών, που υπέ­γρα­ψε η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ για να στη­ρί­ξει τα ευρω­α­τλα­ντι­κά σχέ­δια, δια­τη­ρώ­ντας το σπέρ­μα του αλυ­τρω­τι­σμού, δυνα­μώ­νει τον εθνι­κι­σμό και από τις δύο πλευ­ρές των συνό­ρων. Απο­δει­κνύ­ε­ται έτσι για μια ακό­μα φορά ότι ο αστι­κός κοσμο­πο­λι­τι­σμός, στον οποίο είναι «μάστο­ρας» ο ΣΥΡΙΖΑ, πάει «γάντι» με τις δυνά­μεις που καλ­λιερ­γούν τον εθνικισμό.

Ποιος αποτελεί αποτρεπτική δύναμη;

Γι’ αυτά, βέβαια, ο κ. Παπα­δη­μού­λης δεν είπε κου­βέ­ντα στην Κύπρο. Αντί­θε­τα, υπο­στή­ρι­ξε πως «αντί­δο­το» στην ενί­σχυ­ση της ακρο­δε­ξιάς είναι η «ενω­μέ­νη αρι­στε­ρά», που μπο­ρεί να οργα­νώ­σει «μεγά­λες προ­ο­δευ­τι­κές συμμαχίες».

Οι «μεγά­λες προ­ο­δευ­τι­κές συμ­μα­χί­ες» δεν είναι κάτι άλλο από το όνει­ρο της συγκόλ­λη­σης νέας και παλιάς σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας. Δυνά­με­ων όμως που, όπως τονί­σα­με, έχουν τερά­στιες ευθύ­νες για την ενί­σχυ­ση της ακρο­δε­ξιάς και του φασι­σμού. Σίγου­ρα αυτές οι δυνά­μεις, που είναι ενσω­μα­τω­μέ­νες στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, που στη­ρί­ζουν τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τα σχέ­δια των ΗΠΑ, κάθε άλλο παρά μπο­ρούν να συμ­βά­λουν στην αντι­με­τώ­πι­ση της ακρο­δε­ξιάς και του φασι­σμού. Παρα­πλα­νούν τους εργα­ζό­με­νους ντυ­μέ­νοι με το μαν­δύα του «αντι­φα­σι­σμού» και των «προ­ο­δευ­τι­κών και αντι­φα­σι­στι­κών μετώπων».

Ο Μπρεχτ έγρα­φε πως «ο φασι­σμός δεν μπο­ρεί να πολε­μη­θεί παρά σαν καπι­τα­λι­σμός στην πιο ωμή και κατα­πιε­στι­κή του μορ­φή» και είναι αδιά­ψευ­στη αλή­θεια ότι ο φασι­σμός είναι «σάρ­κα από τη σάρ­κα» του καπιταλισμού.

Μπο­ρούν λοι­πόν να τον πολε­μή­σουν και να τον νικήσουν:

Μόνο οι δυνά­μεις που έχουν ξεκα­θα­ρί­σει πως το ζήτη­μα δεν είναι ο τρό­πος δια­χεί­ρι­σης του συστή­μα­τος, όπως ισχυ­ρί­ζε­ται η «νέα» σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, του ΣΥΡΙΖΑ και των συμ­μά­χων του, αλλά το ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα.

Τα Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά Κόμ­μα­τα που έχουν μέτω­πο με το κεφά­λαιο, τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές δυνά­μεις, όπως είναι οι ΗΠΑ, και τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και όχι αυτές της νέας σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, που ενερ­γά συμ­με­τέ­χουν στους σχε­δια­σμούς τους.

Μόνο οι κομ­μου­νι­στές, που έχουν μέτω­πο με τον καπι­τα­λι­σμό, τα μονο­πώ­λια, τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, που δίνουν τη μάχη για τη συγκρό­τη­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας της εργα­τι­κής τάξης με τα άλλα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, η οποία θα στεί­λει στο χρο­νο­ντού­λα­πο της Ιστο­ρί­ας τη μήτρα που γεν­νά το φασι­σμό: Το καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα.

Του Ελι­σαί­ου ΒΑΓΕΝΑ*
*Ο Ε. Βαγε­νάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύ­θυ­νος του Τμή­μα­τος Διε­θνών Σχέ­σε­ων της ΚΕ

Πηγή: Ριζο­σπά­στης