Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις εξελίξεις και τη μάχη των εκλογών

1.

Συνε­δρί­α­σε η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ και κατέ­λη­ξε στο πρό­γραμ­μα δρά­σης του Κόμ­μα­τος για το επό­με­νο διά­στη­μα, στη βάση των πολι­τι­κών και οικο­νο­μι­κών εξε­λί­ξε­ων και με ορί­ζο­ντα την επερ­χό­με­νη μάχη των βου­λευ­τι­κών εκλογών.

Ενέ­κρι­νε τον βασι­κό κορ­μό των υπο­ψη­φί­ων του Κόμ­μα­τος στις βου­λευ­τι­κές, περι­φε­ρεια­κές και δημο­τι­κές εκλο­γές και επε­ξερ­γά­στη­κε βασι­κά ζητή­μα­τα που αφο­ρούν το περιε­χό­με­νο του πολι­τι­κού ανοίγ­μα­τος μπρο­στά στις εκλο­γι­κές μάχες. Συζή­τη­σε για την τελι­κή ευθεία προς το 13ο Συνέ­δριο της ΚΝΕ που θα γίνει 10–12 Φλε­βά­ρη 2023, με στό­χο την επι­τυ­χία του.

Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή καλεί τα μέλη και τους φίλους του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ σε συστρά­τευ­ση και δρά­ση για την οργά­νω­ση και πραγ­μα­το­ποί­η­ση μιας νέας πλα­τιάς πολι­τι­κής εξόρ­μη­σης στον λαό με στό­χο την ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ, η οποία απο­τε­λεί την καλύ­τε­ρη απά­ντη­ση απέ­να­ντι στα ψευ­το­δι­λήμ­μα­τα και τους εκβια­σμούς που θα εντα­θούν το επό­με­νο διά­στη­μα και μπρο­στά στην εκλο­γι­κή μάχη.

Η πολύ­πλευ­ρη πολι­τι­κή, οργα­νω­τι­κή και εκλο­γι­κή ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ είναι όρος για να ανέ­βει ο βαθ­μός οργά­νω­σης, μαχη­τι­κό­τη­τας και απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας στην παρέμ­βα­ση του ίδιου του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος στις εξε­λί­ξεις, που είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας, πιο ανα­γκαία και επεί­γου­σα από ποτέ. Αυτό είναι και το περιε­χό­με­νο της αγω­νι­στι­κής συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ που απο­τυ­πώ­νε­ται και στο σύν­θη­μα «Ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό, στον δρό­μο της ανα­τρο­πής, με ΚΚΕ πιο δυνατό».

To KKE δίνει ταυ­τό­χρο­να όλες του τις δυνά­μεις για τη μαζι­κο­ποί­η­ση και ενδυ­νά­μω­ση όλων των κρί­σι­μων μετώ­πων πάλης για τη ζωή και το μέλ­λον του εργα­ζό­με­νου λαού, όπως αυτά της ακρί­βειας, της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας, των εργα­σια­κών δικαιω­μά­των και του εισο­δή­μα­τος των εργα­ζο­μέ­νων, των πλει­στη­ρια­σμών, για την προ­στα­σία της υγεί­ας, των επι­πτώ­σε­ων από την εμπλο­κή της Ελλά­δας στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή στρα­τιω­τι­κή σύγκρου­ση στην Ουκρα­νία μετα­ξύ ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας, αλλά και της όξυν­σης στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις. Πρό­κει­ται για μέτω­πα στα οποία οι εργα­ζό­με­νοι, ο λαός και η νεο­λαία ανα­με­τριού­νται, εκτός των άλλων, με τα προ­βλή­μα­τα και τις συνέ­πειες της αντι­λαϊ­κής στρα­τη­γι­κής της κυβέρ­νη­σης, της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης για λογα­ρια­σμό του κεφαλαίου.

2.

Οι μάχες του επό­με­νου δια­στή­μα­τος θα δοθούν σε συν­θή­κες διε­θνών οικο­νο­μι­κών και γεω­πο­λι­τι­κών εξε­λί­ξε­ων που θα φέρουν ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη «βαρυ­χει­μω­νιά» για τους λαούς. Σε συν­θή­κες που: Κλι­μα­κώ­νε­ται ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία, ανά­με­σα στο ευρω­α­τλα­ντι­κό μπλοκ από τη μία και τη Ρωσία με τους συμ­μά­χους της από την άλλη. Ενι­σχύ­ε­ται η σύγκρου­ση ΗΠΑ και Κίνας για την πρω­το­κα­θε­δρία στο παγκό­σμιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα και οξύ­νο­νται οι αντι­θέ­σεις στο εσω­τε­ρι­κό «παρα­δο­σια­κών» συμ­μα­χιών, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Εντεί­νε­ται η εμπλο­κή της Ελλά­δας τόσο στους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς, με τελευ­ταία εξέ­λι­ξη ‑μετα­ξύ άλλων- και τα σχέ­δια για απο­στο­λή πυραύ­λων S‑300, όσο και στον ενερ­γεια­κό πόλε­μο και τους οικο­νο­μι­κούς αντα­γω­νι­σμούς (σταθ­μοί μετα­φο­ράς LNG, πακέ­τα κυρώ­σε­ων της ΕΕ προς τη Ρωσία κ.ά.). Πολ­λα­πλα­σιά­ζο­νται έτσι οι κίν­δυ­νοι για τον λαό και τη χώρα ακό­μα περισ­σό­τε­ρο από την όξυν­ση των αντι­θέ­σε­ων στην περιο­χή και τα επι­θε­τι­κά σχέ­δια της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης που παζα­ρεύ­ει τη σχέ­ση της με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Οι οικο­νο­μι­κές εξε­λί­ξεις οδη­γούν με μαθη­μα­τι­κή ακρί­βεια στην παρα­πέ­ρα όξυν­ση του συνό­λου των εργα­τι­κών — λαϊ­κών προ­βλη­μά­των. Η μεγά­λη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία της κοι­νω­νί­ας, η εργα­τι­κή τάξη, τα κατώ­τε­ρα μεσαία στρώ­μα­τα της πόλης και της υπαί­θρου, οι γυναί­κες, οι νέοι, οι συντα­ξιού­χοι, τα ΑμεΑ, οι εργα­ζό­με­νοι στον Πολι­τι­σμό και τον Αθλη­τι­σμό δίνουν καθη­με­ρι­νά τη μάχη της επι­βί­ω­σης σε δυσμε­νέ­στε­ρες συν­θή­κες. Εντεί­νε­ται η εκμε­τάλ­λευ­ση της εργα­τι­κής τάξης, μεγα­λώ­νει η από­λυ­τη και σχε­τι­κή εξα­θλί­ω­σή της. Το «μεγά­λο επί­τευγ­μα», που δια­φη­μί­ζει η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, οι επεν­δύ­σεις, όχι μόνο δεν αντι­με­τώ­πι­σαν τα προ­βλή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων, αλλά αντί­θε­τα τα πολ­λα­πλα­σί­α­σαν. Δεν επέ­φε­ραν βελ­τί­ω­ση στο λαϊ­κό εισό­δη­μα ούτε συγκρά­τη­σαν την επι­δεί­νω­ση για­τί «χτί­ζο­νται» πάνω σε παλιά μνη­μο­νια­κά και νέα αντερ­γα­τι­κά — αντι­λαϊ­κά μέτρα, στις φορο­ε­λα­φρύν­σεις και τις κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις προς το κεφά­λαιο, που τις πλη­ρώ­νει ο λαός μέσω της φορολεηλασίας.

Η απο­λι­γνι­το­ποί­η­ση, η στή­ρι­ξη στο φυσι­κό αέριο, οι επεν­δύ­σεις σε ορι­σμέ­νες Ανα­νε­ώ­σι­μες Πηγές Ενέρ­γειας και το «πρά­σι­νο» ρεύ­μα, που εκτί­να­ξαν τις τιμές για τους εργα­ζό­με­νους, αλλά και τα τερά­στια κέρ­δη των ενερ­γεια­κών ομί­λων των αμε­ρι­κα­νι­κών μονο­πω­λί­ων που παρά­γουν το υγρο­ποι­η­μέ­νο φυσι­κό αέριο (LNG) και των εφο­πλι­στών που το μετα­φέ­ρουν, είναι ακρι­βώς ο πυρή­νας της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας. Οι επεν­δύ­σεις στον του­ρι­σμό μετα­τρέ­πουν σε πανά­κρι­βο εμπό­ρευ­μα τη λαϊ­κή ανα­ψυ­χή, εκτι­νάσ­σουν το κόστος της λαϊ­κής και επαγ­γελ­μα­τι­κής στέ­γης, ενώ βασί­ζο­νται στην ολο­έ­να και φθη­νό­τε­ρη εργα­τι­κή δύνα­μη στον κλά­δο. Η επέ­κτα­ση του ηλε­κτρο­νι­κού εμπο­ρί­ου οξύ­νει τον αντα­γω­νι­σμό, οδη­γώ­ντας στο κλεί­σι­μο δεκά­δες χιλιά­δες μικρές επι­χει­ρή­σεις, επι­τα­χύ­νει τη συγκέ­ντρω­ση, ενώ τα μεγά­λα κέρ­δη του βασί­ζο­νται στις άθλιες συν­θή­κες εκμε­τάλ­λευ­σης των εργα­ζο­μέ­νων στη δια­νο­μή και δια­λο­γή. Ο μονό­πλευ­ρος προ­σα­να­το­λι­σμός στην εξα­γω­γή αγρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων ωφε­λεί κυρί­ως τους εμπο­ρο­βιο­μή­χα­νους, τις μεγά­λες αγρο­τι­κές καπι­τα­λι­στι­κές εκμε­ταλ­λεύ­σεις, ενώ οι αθρό­ες εισα­γω­γές αγρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων προ­σθέ­τουν νέες δυσκο­λί­ες στη ζωή των μικρών αγρο­το­πα­ρα­γω­γών, υπο­βαθ­μί­ζουν την ποιό­τη­τα βασι­κών ειδών δια­τρο­φής του λαού.

Ο καβγάς ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καθώς και των άλλων αστι­κών κομ­μά­των για το ποιος εκφρά­ζει τη «μεσαία τάξη», επι­διώ­κει να εξι­σώ­σει ανά­γκες ανώ­τε­ρων τμη­μά­των των μεσαί­ων στρω­μά­των με τα προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει η μεγά­λη πλειο­ψη­φία των λαϊ­κών δυνά­με­ων των επαγ­γελ­μα­τιών αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων και αγρο­τών, αλλά και της εργα­τι­κής τάξης, στην οποία απο­φεύ­γουν κάθε αναφορά.

Απο­δει­κνύ­ε­ται ότι η «ανά­πτυ­ξη για όλους» είναι το μεγα­λύ­τε­ρο παρα­μύ­θι, αφού ο λαός μετρά­ει συνε­χώς απώ­λειες, κάτι που δεν μπο­ρεί να κρυ­φτεί ούτε από τα στα­τι­στι­κά στοιχεία.

Και αν οι εργα­ζό­με­νοι πλη­ρώ­νουν τόσα στη φάση της ανά­πτυ­ξης, μπο­ρού­με να προ­βλέ­ψου­με πόσα θα πλη­ρώ­σουν στην όποια επι­βρά­δυν­ση της οικο­νο­μί­ας, στην πορεία προς την ύφε­ση τους επό­με­νους μήνες. Αλλω­στε, στην ΕΕ και σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο, οι ανα­λύ­σεις προει­δο­ποιούν για μια ακό­μα βαθύ­τε­ρη και πιο συγ­χρο­νι­σμέ­νη καπι­τα­λι­στι­κή κρίση.

Η Ευρω­παϊ­κή Κεντρι­κή Τρά­πε­ζα ετοι­μά­ζε­ται για νέα αύξη­ση των επι­το­κί­ων, με άμε­ση επί­πτω­ση στην απο­πλη­ρω­μή στε­γα­στι­κών και άλλων λαϊ­κών δανεί­ων, οδη­γώ­ντας σε περαι­τέ­ρω επι­βά­ρυν­ση των ήδη υπερ­χρε­ω­μέ­νων εργα­τι­κών — λαϊ­κών εισο­δη­μά­των. Μειω­μέ­νη εμφα­νί­ζε­ται η βιο­μη­χα­νι­κή παρα­γω­γή στα μεγά­λα βιο­μη­χα­νι­κά κέντρα διε­θνώς. Ο όγκος των θαλάσ­σιων μετα­φο­ρών υπο­χω­ρεί σημα­ντι­κά και οι προ­βλέ­ψεις των οικο­νο­μι­κών ινστι­τού­των κάνουν λόγο για μία νέα κρί­ση, βαθύ­τε­ρη από την κρί­ση του 2008. Σε ολό­κλη­ρη την Ευρω­ζώ­νη αυξά­νε­ται η πίε­ση για επι­στρο­φή σε «περιο­ρι­στι­κή πολι­τι­κή» και τον τερ­μα­τι­σμό των «ορι­ζό­ντιων κρα­τι­κών επι­δο­τή­σε­ων». Το «φθη­νό χρή­μα» και η δυνα­τό­τη­τα δανει­σμού προ­σκρού­ει στην τερά­στια διό­γκω­ση των κρα­τι­κών χρε­ών σε πολ­λές χώρες της ΕΕ. Η γνω­στή απει­λή του λεγό­με­νου δημο­σιο­νο­μι­κού εκτρο­χια­σμού εμφα­νί­ζε­ται και πάλι και θα απο­τε­λέ­σει, μετά τις επερ­χό­με­νες εκλο­γές, το νέο αφή­γη­μα πάνω στο οποίο θα στη­ρι­χθεί η περι­κο­πή των κρα­τι­κών δαπα­νών, ακό­μα και των σημε­ρι­νών ισχνών δαπα­νών «κοι­νω­νι­κής πολιτικής».

Οι εξε­λί­ξεις των τελευ­ταί­ων χρό­νων είναι αδιαμ­φι­σβή­τη­τες και επι­βε­βαιώ­νουν ότι το «φάρ­μα­κο» που χρη­σι­μο­ποιεί­ται για το ένα πρό­βλη­μα γίνε­ται «δηλη­τή­ριο» για κάποιο άλλο, απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι καμία πρό­τα­ση αστι­κής δια­χεί­ρι­σης δεν μπο­ρεί να ακυ­ρώ­σει τις νομο­τέ­λειες και τις αντι­θέ­σεις του καπι­τα­λι­στι­κού δρό­μου ανά­πτυ­ξης, που σε κάθε ενδε­χό­με­νο τις πλη­ρώ­νουν οι ίδιοι οι εργα­ζό­με­νοι. Επι­βε­βαιώ­νε­ται επί­σης ότι η εφαρ­μο­γή του ενός ή άλλου μείγ­μα­τος οικο­νο­μι­κής δια­χεί­ρι­σης επι­βάλ­λε­ται από τις ίδιες τις ανά­γκες της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας και όχι από την «ιδε­ο­λο­γία» και την απο­προ­σα­να­το­λι­στι­κή συν­θη­μα­το­λο­γία κάθε κυβέρ­νη­σης. Γι’ αυτό ο «σοσιαλ­δη­μο­κρά­της ΣΥΡΙΖΑ» εφάρ­μο­σε πολι­τι­κή λιτό­τη­τας μέσω μνη­μο­νί­ων, γι’ αυτό η «νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρη ΝΔ» εφάρ­μο­σε επε­κτα­τι­κά μέτρα όπως και οι ομο­γά­λα­κτοί τους σε μια σει­ρά χώρες της ΕΕ και όχι μόνο.

Η «επε­κτα­τι­κή πολι­τι­κή», που έχει για θεό ο ΣΥΡΙΖΑ και γενι­κό­τε­ρα η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, καθώς και το «φτη­νό χρή­μα» για τη στή­ρι­ξη της ανά­πτυ­ξης, οδή­γη­σαν στην εκτί­να­ξη του πλη­θω­ρι­σμού, που ροκα­νί­ζει το λαϊ­κό εισό­δη­μα. Τώρα, για τη συγκρά­τη­ση του πλη­θω­ρι­σμού στην ΕΕ μεθο­δεύ­ε­ται η επι­στρο­φή σε «περιο­ρι­στι­κές πολι­τι­κές», που επι­τα­χύ­νουν μια νέα ύφε­ση, με αύξη­ση των επι­το­κί­ων, χρε­ώ­νο­ντας ακό­μα περισ­σό­τε­ρο την εργα­τι­κή — λαϊ­κή οικογένεια.

Οι αντι­θέ­σεις στην ΕΕ σχε­τι­κά με τους ρυθ­μούς και τη μορ­φή των πολι­τι­κών λιτό­τη­τας, οι δυσκο­λί­ες των κρα­τών — μελών της ΕΕ να κατα­λή­ξουν σε συμ­φω­νία σχε­τι­κά με το ζήτη­μα του πλα­φόν στο φυσι­κό αέριο αντα­να­κλούν τα δια­φο­ρε­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα των κρα­τών — μελών και επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και όχι βέβαια των λαών. Ο προ­σω­ρι­νός συμ­βι­βα­σμός, που επι­τεύ­χθη­κε για πλα­φόν σε μια πολύ υψη­λή τιμή, ούτε τις αντι­θέ­σεις αναι­ρεί ούτε πρό­κει­ται να ανα­κου­φί­σει τους λαούς από την ενερ­γεια­κή φτώχεια.Η εναλ­λα­γή των μορ­φών αστι­κής δια­χεί­ρι­σης και η μετά­βα­ση από την κρί­ση στην ανά­πτυ­ξη και αντί­στρο­φα συσ­σω­ρεύ­ει νέα βάρη στα εργα­τι­κά — λαϊ­κά στρώ­μα­τα, αφού κάθε «νέα» φάση χτί­ζε­ται πάνω στα αντερ­γα­τι­κά — αντι­λαϊ­κά μέτρα της προη­γού­με­νης, όπως συνέ­βη και στην Ελλά­δα με τους μνη­μο­νια­κούς νόμους που ψήφι­σαν και εφάρ­μο­σαν δια­δο­χι­κά οι κυβερ­νή­σεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ.

3.

Είναι ανε­δα­φι­κός ο ισχυ­ρι­σμός ότι η ελλη­νι­κή οικο­νο­μία μπο­ρεί να μεί­νει αλώ­βη­τη από μια ευρω­παϊ­κή ή παγκό­σμια ύφε­ση. Η ελλη­νι­κή οικο­νο­μία δεν ανα­πτύσ­σε­ται σε «γυά­λα». Αλλω­στε το ονο­μα­ζό­με­νο μεγά­λο ατού της ελλη­νι­κής οικο­νο­μί­ας, ο του­ρι­σμός, ενδέ­χε­ται να σημειώ­σει σημα­ντι­κή υπο­χώ­ρη­ση σε συν­θή­κες ευρω­παϊ­κής ή παγκό­σμιας κρί­σης. Απο­κα­λύ­πτε­ται ότι η «εξω­στρέ­φεια», που απο­τε­λεί το «Αγιο Δισκο­πό­τη­ρο» όλων των αστι­κών κομ­μά­των, υπη­ρε­τεί μόνο την κερ­δο­φο­ρία των μεγά­λων ελλη­νι­κών επι­χει­ρή­σε­ων, ενώ για την εργα­τι­κή τάξη, την αγρο­τιά, τους αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους μικρούς επαγ­γελ­μα­τί­ες, τον λαό συνι­στά μια «βρα­δυ­φλε­γή βόμ­βα» για τα δικά τους συμφέροντα.

Απο­τε­λεί εξί­σου τερά­στια κοροϊ­δία ο ισχυ­ρι­σμός της κυβέρ­νη­σης ότι η ενερ­γεια­κή φτώ­χεια απο­τε­λεί «εισα­γό­με­νο πρό­βλη­μα», από­το­κο του πολέ­μου στην Ουκρα­νία. Οχι μόνο για­τί η εκτί­να­ξη των τιμών προ­ϋ­πήρ­χε του πολέ­μου ‑και τότε οι κυβερ­νή­σεις την απέ­δι­δαν σε άλλες αιτί­ες- αλλά και για­τί η Ελλά­δα ως στρα­τη­γι­κή επι­λο­γή της αστι­κής τάξης και των κομ­μά­των της είναι πλή­ρως ενταγ­μέ­νη στην ενιαία ευρω­ε­νω­σια­κή αγο­ρά, στις αντί­στοι­χες δομές και μηχα­νι­σμούς, όπως είναι π.χ. η ΕΚΤ, το εμπό­ριο ρύπων και το Χρη­μα­τι­στή­ριο Ενέρ­γειας, που απο­τε­λούν τους «εμπρη­στές» της ακρίβειας.

Τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα δεν απορ­ρί­πτουν τη θεω­ρία περί «εισα­γό­με­νης ακρί­βειας», δια­φω­νούν μόνο για το ποσο­στό από­κλι­σης από τον ευρω­παϊ­κό μέσο όρο μιλώ­ντας για «ακρί­βεια Μητσο­τά­κη». Η στά­ση τους από τη μία αθω­ώ­νει όλες τις αιτί­ες και τους μηχα­νι­σμούς της ακρί­βειας ‑τους οποί­ους άλλω­στε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έχουν συν­δια­μορ­φώ­σει- ενώ από την άλλη δημιουρ­γεί το κατάλ­λη­λο «άλλο­θι» ώστε μια πιθα­νή κυβέρ­νη­ση με τη συμ­με­το­χή τους να επι­κα­λεί­ται το ίδιο επι­χεί­ρη­μα απέ­να­ντι στον λαό.

Η προ­σπά­θεια χει­ρα­γώ­γη­σης του λαού με τα διά­φο­ρα επι­δό­μα­τα και pass της φτώ­χειας και της κοροϊ­δί­ας στό­χο έχει να ξανα­μοι­ρά­σει τη φτώ­χεια ανά­με­σα στους λιγό­τε­ρο και περισ­σό­τε­ρο φτω­χούς, μονι­μο­ποιώ­ντας τους αντι­λαϊ­κούς φόρους και τα χαρά­τσια και αφή­νο­ντας στο απυ­ρό­βλη­το την κερ­δο­φο­ρία των ομίλων.

4.

Απο­δει­κνύ­ε­ται καθη­με­ρι­νά ότι τόσο οι δια­κη­ρύ­ξεις για το «επι­τε­λι­κό κρά­τος» όσο και αυτές για το «κρά­τος δικαί­ου» έχουν ως στό­χο την ανα­βάθ­μι­ση ενός σάπιου αντι­λαϊ­κού κρά­τους των λίγων για την κατα­πί­ε­ση και την εκμε­τάλ­λευ­ση της λαϊ­κής πλειο­ψη­φί­ας, το κρά­τος της δικτα­το­ρί­ας του κεφαλαίου.

Στοι­χεία αυτής της σήψης και αντι­δρα­στι­κο­ποί­η­σης είναι ‑μετα­ξύ άλλων- οι παρα­κο­λου­θή­σεις, τα φαι­νό­με­να δια­φθο­ράς τύπου Καϊ­λή και Πάτση, η έξαρ­ση της κατα­στο­λής και της κρα­τι­κής βίας που πάει χέρι — χέρι με την αντι­λαϊ­κή πολιτική.

Η άλλη όψη του «καρό­του» της χει­ρα­γώ­γη­σης είναι το «μαστί­γιο» της κατα­στο­λής που παίρ­νει διά­φο­ρες μορ­φές, όπως η αστυ­νο­μι­κή βία και αυθαι­ρε­σία, οι διώ­ξεις σε βάρος αγω­νι­στών, το κρά­τος — «διαρ­ρή­κτης» που βγά­ζει στο σφυ­ρί τα σπί­τια του λαού, ο θεσμι­κός βούρ­κος των παρα­κο­λου­θή­σε­ων και των υπο­κλο­πών, τον οποίο έχουν δια­μορ­φώ­σει όλες οι κυβερ­νή­σεις με απώ­τε­ρο στό­χο την αντι­με­τώ­πι­ση των λαϊ­κών αντι­δρά­σε­ων. Φυσι­κά αξιο­ποιεί­ται και για το ξεκα­θά­ρι­σμα πολι­τι­κών και επι­χει­ρη­μα­τι­κών λογα­ρια­σμών, γεγο­νός που βλέ­που­με να συμ­βαί­νει αυτό το διά­στη­μα, όπως και τα αλλε­πάλ­λη­λα κυβερ­νη­τι­κά μέτρα για τον έλεγ­χο της ενημέρωσης.

Η λαϊ­κή απά­ντη­ση απέ­να­ντι στην κρα­τι­κή βία και κατα­στο­λή περ­νά­ει μέσα από την πάλη για την κατάρ­γη­ση όλων των αντι­δρα­στι­κών νόμων και θεσμών, των διά­φο­ρων ειδι­κών ομά­δων κατα­στο­λής, όπως ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ΟΔΟΣ, πανε­πι­στη­μια­κή αστυ­νο­μία κ.λπ. και όχι μέσα από τον δήθεν ‑γενι­κά και αφη­ρη­μέ­να- «εκδη­μο­κρα­τι­σμό» τους.

Αυτό το κρά­τος δεν μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει «δικαιο­σύ­νη για όλους και παντού», όπως ισχυ­ρί­ζε­ται ο ΣΥΡΙΖΑ, για­τί δεν μπο­ρούν που­θε­νά να συνα­ντη­θούν τα συμ­φέ­ρο­ντα και η εξου­σία του κεφα­λαί­ου με τις εργα­τι­κές — λαϊ­κές ανά­γκες. Πρό­κει­ται για το ίδιο κρά­τος που είναι επι­λε­κτι­κά «ανί­κα­νο» να προ­στα­τεύ­σει τον λαό και τις ανά­γκες του από φυσι­κές κατα­στρο­φές και άλλους κιν­δύ­νους, όπως απο­δεί­χθη­κε περί­τρα­να και με την παν­δη­μία, για­τί έχει ως προ­τε­ραιό­τη­τα τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου. Ετσι γίνε­ται και με τον πρό­σφα­το νόμο της κυβέρ­νη­σης για το ΕΣΥ, που καλεί τους ασθε­νείς να βάλουν ακό­μη πιο βαθιά το χέρι στην τσέ­πη και μετα­τρέ­πει τα νοσο­κο­μεία σε χώρους άντλη­σης πελα­τεί­ας για τα «κορά­κια» της Ιδιω­τι­κής Υγεί­ας. Ομως είναι κρά­τος ικα­νό­τα­το για να προ­ω­θεί με fast track δια­δι­κα­σί­ες τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου. Είναι το ίδιο εχθρι­κό κρά­τος που αφή­νει τα παι­διά ευά­λω­τα στη βία της φτώ­χειας, της εγκα­τά­λει­ψης του σχο­λεί­ου, της ανή­λι­κης εργα­σί­ας, στην κακο­ποί­η­ση και στην ανά­θε­ση της προ­στα­σί­ας τους σε κάθε είδους ιδιώ­τες, ΜΚΟ.

5.

Ιδιαί­τε­ρα το σκάν­δα­λο με την πρώ­ην ευρω­βου­λευ­τή του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Ε. Καϊ­λή απο­κα­λύ­πτει το πραγ­μα­τι­κό πρό­σω­πο της ΕΕ ως μιας Ευρω­παϊ­κής Ενω­σης των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων και των λόμπι που απο­τε­λεί φυτώ­ριο σκαν­δά­λων και διαφθοράς.

Το ΚΚΕ δεν έπε­σε από τα σύν­νε­φα, αφού χρό­νια τώρα απο­κα­λύ­πτει στοι­χεία και ντο­κου­μέ­ντα για τη δρά­ση των λόμπι και τους «δεσμούς αίμα­τος» που έχουν ανα­πτύ­ξει με την ΕΕ και τους θεσμούς της. Τα σκάν­δα­λα αυτά δεν απο­τε­λούν κάποια μεμο­νω­μέ­νη και σπά­νια εξαί­ρε­ση. Στο πλαί­σιο της ΕΕ και του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου δρουν θεσμο­θε­τη­μέ­να επι­χει­ρη­μα­τι­κά λόμπι που ‑μαζί με τα ανε­πί­ση­μα- υπο­λο­γί­ζο­νται στις 25.000 — 30.000. Στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο νομο­θε­τι­κά κεί­με­να, Οδη­γί­ες και συγκε­κρι­μέ­νες δια­τυ­πώ­σεις πολύ συχνά γρά­φο­νται απευ­θεί­ας ή καθ’ υπα­γό­ρευ­ση από εκπρο­σώ­πους τέτοιων λόμπι και στη συνέ­χεια υπο­γρά­φο­νται και κατα­τί­θε­νται ως τρο­πο­λο­γί­ες από ευρωβουλευτές.

Αυτή τη σαπί­λα «ξέπλυ­ναν» οι ευρω­βου­λευ­τές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και της Ελλη­νι­κής Λύσης, απο­δε­χό­με­νοι το ψήφι­σμα όπου κυνι­κά ομο­λο­γεί­ται ότι «η ικα­νό­τη­τα των λόμπι να επη­ρε­ά­ζουν τη λήψη απο­φά­σε­ων στο Κοι­νο­βού­λιο επι­χει­ρη­μα­το­λο­γώ­ντας, απο­τε­λεί ζωτι­κό στοι­χείο της ευρω­παϊ­κής δημοκρατίας»!!!

Αυτές οι απο­κα­λύ­ψεις πρέ­πει να αξιο­ποι­η­θούν για να βγουν απο­φα­σι­στι­κής σημα­σί­ας ταξι­κά συμπε­ρά­σμα­τα, για να αφυ­πνι­στεί η εργα­τι­κή — λαϊ­κή συνεί­δη­ση, για να συνει­δη­το­ποι­η­θεί ότι αυτή είναι η περι­βό­η­τη «ευρω­παϊ­κή δημο­κρα­τία» και οι «ευρω­παϊ­κές αξί­ες» που εξυ­μνούν όλα τα άλλα κόμ­μα­τα μαζί.

6.

Το σύνο­λο των εξε­λί­ξε­ων ανα­δει­κνύ­ει ότι δια­μορ­φώ­νο­νται δυνα­τό­τη­τες ώστε η λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια να μην εγκλω­βι­στεί στα ψεύ­τι­κα και εκβια­στι­κά αστι­κά διλήμ­μα­τα. Ανα­δει­κνύ­ει ότι η άρχου­σα τάξη δεν είναι παντο­δύ­να­μη και η εξου­σία της μπο­ρεί να δοκι­μα­στεί από ρωγ­μές και κλο­νι­σμούς. Χωρίς να παρα­γνω­ρί­ζου­με τον αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό δυνά­με­ων, οι μαζι­κές εργα­τι­κές — λαϊ­κές κινη­το­ποι­ή­σεις σε μια σει­ρά χώρες, παρά τον ακό­μη αδύ­να­μο προ­σα­να­το­λι­σμό τους, όπως άλλω­στε και η πρό­σφα­τη απερ­για­κή κινη­το­ποί­η­ση στις 9 Νοέμ­βρη στην Ελλά­δα, επι­βε­βαιώ­νουν ότι οι λαοί δεν είναι «δεδο­μέ­νοι», ούτε τα λαϊ­κά κινή­μα­τα θα αξιο­ποιού­νται πάντα ως ένα «σκα­λο­πά­τι» για το ανε­βο­κα­τέ­βα­σμα αντι­λαϊ­κών κυβερνήσεων.

Τα αστι­κά επι­τε­λεία στην ΕΕ και στην Ελλά­δα γνω­ρί­ζουν ότι οι ολέ­θριες συνέ­πειες για τον λαό από την υλο­ποί­η­ση της στρα­τη­γι­κής του κεφα­λαί­ου θα φανούν πολύ πιο έντο­να το επό­με­νο διά­στη­μα. Γι’ αυτό και επι­διώ­κουν στα­θε­ρές κυβερ­νή­σεις «για την επό­με­νη μέρα» που θα υλο­ποι­ή­σουν τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου και τις δεσμεύ­σεις της ΕΕ, θα προ­ω­θή­σουν τους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχε­δια­σμούς στη Μεσό­γειο, επώ­δυ­νους συμ­βι­βα­σμούς για τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας. Κυβερ­νή­σεις που θα επι­διώ­ξουν να αντι­με­τω­πί­σουν απο­τε­λε­σμα­τι­κά κάθε ριζο­σπα­στι­κή διά­θε­ση που μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ανά­τα­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος. Ανη­συ­χούν για τις κοι­νω­νι­κές εκρή­ξεις, την πιθα­νή άνο­δο του ριζο­σπα­στι­σμού, τη δυνα­μι­κή που μπο­ρούν να απο­κτή­σουν οι αγώ­νες των εργα­ζο­μέ­νων έχο­ντας στο πλευ­ρό τους πιο δυνα­τό ΚΚΕ.

Τον στό­χο αυτής της «κυβερ­νη­τι­κής στα­θε­ρό­τη­τας», που για τον λαό σημαί­νει μεγά­λη αστά­θεια και ανα­σφά­λεια, υπη­ρε­τούν τόσο η ΝΔ όσο και τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα, ανε­ξάρ­τη­τα από τον τρό­πο που την επι­διώ­κει ο καθέ­νας. Η μεν ΝΔ μέσα από τον στό­χο της αυτο­δυ­να­μί­ας, ο δε ΣΥΡΙΖΑ μέσα από την ξανα­ζε­στα­μέ­νη σού­πα των «προ­ο­δευ­τι­κών» κυβερ­νή­σε­ων, που τις έχου­με ζήσει στην Ελλά­δα και σε άλλες χώρες και που απο­δεί­χτη­καν ο καλύ­τε­ρος σύμ­μα­χος των «νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρων» πολι­τι­κών και όχη­μα συντη­ρη­τι­κο­ποί­η­σης και απο­γο­ή­τευ­σης. Στο ίδιο μήκος κύμα­τος και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που, πίσω από το σύν­θη­μα της «αυτο­νο­μί­ας», κρύ­βει τον ρόλο του μπα­λα­ντέρ που επι­διώ­κει, τόσο σε μια κυβέρ­νη­ση με τη ΝΔ όσο και σε μια κυβέρ­νη­ση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ανά­λο­γα με τις εξελίξεις.

Η στα­θε­ρό­τη­τα των κυβερ­νή­σε­ων του κεφα­λαί­ου σημαί­νει αδυ­να­μία αντί­δρα­σης του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος απέ­να­ντι στην αντερ­γα­τι­κή — αντι­λαϊ­κή επίθεση.

Η στα­θε­ρό­τη­τα για τον λαό προ­ϋ­πο­θέ­τει δυνα­τό ΚΚΕ, δυνα­τό εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα και ταυ­τό­χρο­να αδύ­να­μες τις αντι­λαϊ­κές κυβερ­νή­σεις. Οσο περισ­σό­τε­ρο και όσο γρη­γο­ρό­τε­ρα ο ίδιος ο λαός «κάψει» τα διά­φο­ρα αντι­λαϊ­κά κυβερ­νη­τι­κά «σενά­ρια», τόσο θα δια­μορ­φώ­νο­νται καλύ­τε­ρες προ­ϋ­πο­θέ­σεις παρε­μπό­δι­σης αντι­λαϊ­κών μέτρων και από­σπα­σης κατα­κτή­σε­ων, θα ανοί­γο­νται νέες δυνα­τό­τη­τες στον δρό­μο της ριζι­κής ανα­τρο­πής. Για αυτόν τον σκο­πό μετρά­ει κάθε λαϊ­κή ψήφος στο ΚΚΕ από όλους και όλες που ανα­γνω­ρί­ζουν στο ΚΚΕ την αξιο­πι­στία, τη συνέ­πεια, τη στα­θε­ρό­τη­τα, τη μαχη­τι­κό­τη­τα κάτω από όλες τις συνθήκες.

Divider line

PDF Logo

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις εξελίξεις και τη μάχη των εκλογών

Divider line7.

Ο λαός έχει πεί­ρα για να απο­φύ­γει τις παγί­δες των ψεύ­τι­κων διλημ­μά­των. Αυτοί που δια­χρο­νι­κά καλ­λιερ­γούν τέτοιους εκβια­σμούς είναι οι ίδιοι που ‑όταν το σύστη­μα χρειά­στη­κε- ξεπέ­ρα­σαν τις όποιες δια­φο­ρές τους για να στη­ρί­ξουν από κοι­νού την αντι­λαϊ­κή αστι­κή στα­θε­ρό­τη­τα. Αυτό έγι­νε με τη συγκυ­βέρ­νη­ση ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ και τον ακρο­δε­ξιό ΛΑ.Ο.Σ. Το ίδιο έγι­νε με τη συγκυ­βέρ­νη­ση ΝΔ — ΠΑΣΟΚ — ΔΗΜΑΡ. Το ίδιο με τη συγκυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ με τους ακρο­δε­ξιούς ΑΝΕΛ. Το ίδιο έγι­νε το 2015, όταν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΠΟΤΑΜΙ έσπευ­σαν να ανα­πλη­ρώ­σουν την απώ­λεια της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας του ΣΥΡΙΖΑ για να ψηφι­στεί το τρί­το μνημόνιο.

Το ίδιο μπο­ρεί να ξανα­γί­νει από τη στιγ­μή που το «κοι­νό πρό­γραμ­μα» όλων είναι οι δεσμεύ­σεις της ΕΕ, το νέο «υπερ­μνη­μό­νιο» που ονο­μά­ζε­ται Ταμείο Ανά­καμ­ψης, η στρα­τη­γι­κή της «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» που οδη­γεί στην απα­ξί­ω­ση των εγχώ­ριων πηγών Ενέρ­γειας, οι δεσμεύ­σεις απέ­να­ντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όπως η δέσμευ­ση για του­λά­χι­στον 2% του ΑΕΠ τον χρό­νο που αφο­ρά τις ΝΑΤΟι­κές ανά­γκες και τους εξο­πλι­σμούς και η εμπλο­κή στους πολέμους.

Γι’ αυτό και αυτή την τετρα­ε­τία της κυβέρ­νη­σης Μητσο­τά­κη, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ψήφι­σαν τα περισ­σό­τε­ρα από τα κρί­σι­μα αντι­λαϊ­κά νομο­σχέ­δια που έφε­ρε στη Βου­λή η ΝΔ.

Οι προ­ε­κλο­γι­κές δια­φω­νί­ες τους δεν αφο­ρούν τα βασι­κά, τα στρα­τη­γι­κά ζητή­μα­τα, αλλά επι­μέ­ρους πλευ­ρές που δεν έχουν σχέ­ση με τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δια­μαρ­τύ­ρε­ται για τον υψη­λό ΦΠΑ, όμως ως κυβέρ­νη­ση υπήρ­ξε ο «πρω­τα­θλη­τής» της εκτό­ξευ­σής του. Δια­μαρ­τύ­ρε­ται για την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια, όμως υπήρ­ξε ο πρω­τερ­γά­της του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου Ενέρ­γειας και του λου­κέ­του σε λιγνι­τι­κές μονά­δες. Μιλά­ει για την επι­στρο­φή του 51% της ΔΕΗ στο κρά­τος, όμως ήταν αυτή η δική του ΔΕΗ που, στο πλαί­σιο της απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης αγο­ράς Ενέρ­γειας και με την πώλη­ση ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας στους ιδιώ­τες με τιμές κάτω του κόστους, δια­μόρ­φω­σε το καρ­τέλ της Ενέρ­γειας. Εξάλ­λου αυξή­σεις των τιμών για τη λαϊ­κή κατα­νά­λω­ση είχα­με και όταν το 51% της ΔΕΗ ανή­κε στο κρά­τος, για­τί στο πλαί­σιο της απε­λευ­θε­ρω­μέ­νης αγο­ράς Ενέρ­γειας κάθε επι­χεί­ρη­ση ‑λιγό­τε­ρο ή περισ­σό­τε­ρο κρα­τι­κή- επι­διώ­κει τη μέγι­στη κερ­δο­φο­ρία των μετό­χων της και τον αντα­γω­νι­σμό με τις υπόλοιπες.

Αυτόν τον δρό­μο υπη­ρε­τούν και οι προ­τά­σεις τόσο της Ελλ. Λύσης όσο και του ΜέΡΑ25, γι’ αυτό και δεν απορ­ρί­πτουν τελε­σί­δι­κα τη συμ­με­το­χή σε ένα κυβερ­νη­τι­κό σχή­μα είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ αντί­στοι­χα. Ειδι­κά οι κορό­νες του ΜέΡΑ25 ενά­ντια στη «Μητσο­τά­κης ΑΕ» και τους «ολι­γάρ­χες» ουσια­στι­κά αφή­νει στο απυ­ρό­βλη­το τον χαρα­κτή­ρα της ΝΔ ως κόμ­μα­τος των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και επι­διώ­κει να κρύ­ψει τη δική του μεγά­λη προ­σφο­ρά ως κόμ­μα στην «ολι­γαρ­χία» (δηλα­δή στο κεφά­λαιο), που είναι η αυτα­πά­τη για έναν δήθεν φιλο­λαϊ­κό «μετα­σχη­μα­τι­σμό της ΕΕ» και κυρί­ως η ανα­γό­ρευ­ση του «χρέ­ους» σε κύρια αιτία της κρί­σης και των λαϊ­κών προ­βλη­μά­των, αθω­ώ­νο­ντας τον ίδιο τον καπι­τα­λι­στι­κό τρό­πο παρα­γω­γής, σύμ­πτω­μα του οποί­ου είναι και τα υψη­λά κρα­τι­κά χρέη.

Την ίδια στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου υπη­ρε­τούν και διά­φο­ρα ακρο­δε­ξιά και φασί­ζο­ντα μορ­φώ­μα­τα, που επι­χει­ρούν να εγκλω­βί­σουν τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια συσκο­τί­ζο­ντας τις πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες της κατά­στα­σης που βιώ­νουν σήμε­ρα οι λαϊ­κές δυνά­μεις, καλ­λιερ­γώ­ντας τον ρατσι­σμό, τον χυδαίο αντικομμουνισμό.

8.

Το ΚΚΕ κατα­θέ­τει στον λαό τις θέσεις και το Πρό­γραμ­μα εξου­σί­ας — δια­κυ­βέρ­νη­σης με κρι­τή­ριο τις λαϊ­κές ανά­γκες, την πρό­τα­σή του σε σύγκρου­ση με το δια­φθο­ρείο της ΕΕ και τη σύγ­χρο­νη δικτα­το­ρία του κεφαλαίου.

Το Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ τεκ­μη­ριώ­νει επι­στη­μο­νι­κά πως ο λαός σήμε­ρα μπο­ρεί να ζήσει με σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα και ποιό­τη­τα ζωής που αντι­στοι­χεί στον 21ο αιώ­να, στις δυνα­τό­τη­τες της επο­χής μας. Ο επι­στη­μο­νι­κός κεντρι­κός σχε­δια­σμός της οικο­νο­μί­ας, η κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των μέσων παρα­γω­γής, η ολό­πλευ­ρη αξιο­ποί­η­ση του εργα­τι­κού και επι­στη­μο­νι­κού δυνα­μι­κού, οι θεσμοί της εργα­τι­κής — λαϊ­κής εξου­σί­ας, η απο­δέ­σμευ­ση από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς μπο­ρούν να απο­γειώ­σουν την ανά­πτυ­ξη της χώρας με κρι­τή­ριο τη δια­σφά­λι­ση της λαϊ­κής ευημερίας.

Το Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ απο­δε­σμεύ­ει τη χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με τον λαό κυρί­αρ­χο στην εξου­σία, εξοι­κο­νο­μώ­ντας πολύ­τι­μους πόρους και δια­μορ­φώ­νο­ντας τις διε­θνείς σχέ­σεις στη βάση του αμοι­βαί­ου οφέ­λους με όλους τους λαούς και τις χώρες τους. Μετα­ξύ άλλων, καταρ­γεί την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση στην Ενέρ­γεια. Μόνο έτσι μπο­ρεί να δια­σφα­λι­στεί η αξιο­ποί­η­ση όλων των ενερ­γεια­κών πηγών της χώρας, με στό­χο την ενερ­γεια­κή επάρ­κεια και την εξά­λει­ψη της ενερ­γεια­κής φτώ­χειας για τον λαό. Καταρ­γεί την επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρά­ση στην Υγεία και σε άλλες κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες, που ο λαός την πλή­ρω­σε πολύ ακρι­βά ιδιαί­τε­ρα την περί­ο­δο της πανδημίας.

Μόνο το Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ αντι­με­τω­πί­ζει το πολι­τι­κό πρό­βλη­μα της χώρας. Η σοσια­λι­στι­κή οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση είναι το πραγ­μα­τι­κά νέο στον 21ο αιώ­να και εξα­σφα­λί­ζει τα εργα­τι­κά — λαϊ­κά συμφέροντα.

Το Πρό­γραμ­μα και οι θέσεις του ΚΚΕ είναι τα μόνα που δίνουν απά­ντη­ση στα άμε­σα εργα­τι­κά — λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα. Ηρθε ο και­ρός να απορ­ρι­φθεί η γνω­στή και χρε­ο­κο­πη­μέ­νη λογι­κή του δήθεν «μικρό­τε­ρου κακού», που καλεί τον λαό να επι­λέ­γει κάθε φορά τι θα χάσει για να μη θιγούν τα συμ­φέ­ρο­ντα των λίγων. Για να πάρει ο λαός ανά­σες ανα­κού­φι­σης, να διεκ­δι­κή­σει τα δικαιώ­μα­τά του, μπο­ρεί και πρέ­πει να κοι­τά­ξει έξω από τα σημε­ρι­νά «τεί­χη» της ΕΕ και της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου, που είναι ο κοι­νός παρο­νο­μα­στής όλων των συστη­μι­κών κομμάτων.

Η συμ­με­το­χή, στή­ρι­ξη ή ανο­χή του ΚΚΕ σε μια αστι­κή κυβέρ­νη­ση δεν συνι­στά πραγ­μα­τι­κή πίε­ση για επί­λυ­ση λαϊ­κών προ­βλη­μά­των, αλλά το αντί­θε­το. Η μονα­δι­κή απο­τε­λε­σμα­τι­κή πίε­ση που μπο­ρεί να ασκη­θεί σε μια τέτοια αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση είναι από την ίδια την εργα­τι­κή τάξη, τον λαό, το κίνη­μά τους, δηλα­δή από τα κάτω, με ένα ΚΚΕ που θα είναι μπρο­στά­ρης σε αυτούς τους αγώ­νες και θα ασκεί τον αυτο­τε­λή πρω­το­πό­ρο ρόλο του, χωρίς δεσμεύ­σεις, παντού, σε όλα τα επί­πε­δα. Μόνο έτσι, ως απο­τέ­λε­σμα της λαϊ­κής παρέμ­βα­σης, μπο­ρούν να απο­σπα­στούν και θετι­κά μέτρα, για­τί η ίδια η ταξι­κή πάλη, η βελ­τί­ω­ση του συσχε­τι­σμού δυνά­με­ων στον δρό­μο της ανα­τρο­πής μπο­ρεί να φέρ­νει και ορι­σμέ­να απο­τε­λέ­σμα­τα, όπως έδει­ξε και όλη η Ιστο­ρία του εργα­τι­κού κινήματος.

Επει­δή ακρι­βώς το ΚΚΕ έχει Θέσεις και Πρό­γραμ­μα σύγκρου­σης με τα στρα­τη­γι­κά, πολι­τι­κά και οικο­νο­μι­κά, κύρια ζητή­μα­τα, γι’ αυτό και απο­τε­λεί εγγύ­η­ση στον καθη­με­ρι­νό αγώ­να και για κάθε λαϊ­κό πρό­βλη­μα. Επει­δή το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύ­σεις στην ΕΕ, στην καπι­τα­λι­στι­κή εργο­δο­σία, στην εξου­σία του κεφα­λαί­ου και τους διά­φο­ρους πολυ­πλό­κα­μους μηχα­νι­σμούς της, επει­δή αμφι­σβη­τεί τον σημε­ρι­νό δρό­μο ανά­πτυ­ξης και τη λογι­κή των «αντο­χών της οικο­νο­μί­ας», επει­δή δεν δέχε­ται να δέσει τα χέρια του στο πλαί­σιο μιας αντι­λαϊ­κής κυβέρ­νη­σης, γι’ αυτόν τον λόγο και μπο­ρεί να πρω­το­στα­τή­σει σε μια μεγά­λη εργα­τι­κή — λαϊ­κή αντε­πί­θε­ση, που αφο­ρά τόσο το σήμε­ρα, τα άμε­σα και επεί­γο­ντα προ­βλή­μα­τα του λαού, όσο κυρί­ως την προ­ο­πτι­κή, με στό­χο μια πραγ­μα­τι­κή λαϊ­κή νίκη και ανα­τρο­πή, με τον λαό πρω­τα­γω­νι­στή και το ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό.

Για­τί, σήμε­ρα, ο στό­χος της φθη­νής Ενέρ­γειας προ­ϋ­πο­θέ­τει ενα­ντί­ω­ση και ρήξη με την «πρά­σι­νη ανά­πτυ­ξη», κατάρ­γη­ση του Χρη­μα­τι­στη­ρί­ου Ενέρ­γειας και της ρήτρας του άνθρα­κα, για να επα­να­λει­τουρ­γή­σουν οι λιγνι­τι­κοί σταθ­μοί με μέτρα προ­στα­σί­ας του περιβάλλοντος.

Η προ­στα­σία της λαϊ­κής στέ­γης από τους πλει­στη­ρια­σμούς απαι­τεί σύγκρου­ση με τη «στα­θε­ρό­τη­τα» των τρα­πε­ζών και τα κέρ­δη των funds.

Η προ­στα­σία του λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος απαι­τεί σήμε­ρα σύγκρου­ση με την ίδια την καπι­τα­λι­στι­κή κερ­δο­φο­ρία και αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα, απαι­τεί αγώ­να για ουσια­στι­κές αυξή­σεις στους μισθούς και τις συντάξεις.

9.

Από αυτήν τη σκο­πιά οι κομ­μου­νι­στές και οι κομ­μου­νί­στριες πρω­το­στα­τούν σε όλα τα κρί­σι­μα μέτω­πα πάλης: Για την αύξη­ση των μισθών και των συντά­ξε­ων. Για Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις Εργα­σί­ας. Για την κατάρ­γη­ση των αντι­λαϊ­κών φόρων και χαρα­τσιών. Για δια­γρα­φή χρε­ών, κατάρ­γη­ση φόρων και πραγ­μα­τι­κή ανα­κού­φι­ση των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων ΕΒΕ και των αγρο­τών. Για την προ­στα­σία της λαϊ­κής κατοι­κί­ας από τις εξώ­σεις και τους πλει­στη­ρια­σμούς των funds και των τρα­πε­ζών, για την κατάρ­γη­ση του θεσμι­κού πλαι­σί­ου που δια­μόρ­φω­σαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Αυτά παλεύ­ει το ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βου­λή, με συγκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις που απορ­ρί­πτουν τα υπό­λοι­πα κόμματα.

Όπου οι εργα­ζό­με­νοι πήραν την υπό­θε­ση στα χέρια τους, όπου ξεπέ­ρα­σαν τις λογι­κές των λύσε­ων «από τα πάνω», είχαν μικρές και μεγα­λύ­τε­ρες νίκες. Γι’ αυτό το ΚΚΕ καλεί τον λαό να γυρί­σει την πλά­τη σε επί­δο­ξους ‑παλιούς και νέους- κυβερ­νη­τι­κούς «σωτή­ρες» και «προ­στά­τες».

Πιστεύ­ου­με ακρά­δα­ντα ότι το σύν­θη­μα «Ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό, στον δρό­μο της ανα­τρο­πής» μπο­ρεί να γίνει πρά­ξη. Γι’ αυτό και χρειά­ζε­ται ένα ΚΚΕ πιο δυνα­τό, για­τί είναι το μόνο κόμ­μα που σε αυτό το σύν­θη­μα δίνει περιε­χό­με­νο, ζωντά­νια, προοπτική.

Η ΚΕ του ΚΚΕ
5/1/2023

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο