Γράφει ο Γιώργος Μουσγάς //
«Νά και η γιαγιά μου! Αυτή εδώ είναι!»
Ήταν μια ώρα πρΙν τα εγκαίνια της έκθεσης του ΚΚΕ «Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μάς δείχνει», προς τιμήν των 100 χρόνων του κόμματος. Λίγος ο κόσμος, που περιδιάβαινε εκείνη την ώρα την έκθεση.
Η 22χρονη Μαρία Γκαγκαουδάκη, που σπουδάζει πολιτικές επιστήμες, έδειξε στη φίλη της Μαρία –φοιτήτρια κι αυτή τη Νομικής- μια επιφάνεια με δυό φωτογραφίες κρατούμενων αγωνιστριών.
Πάνω είναι η φωτογραφία με κρατούμενες στο Γήπεδο της Παναχαϊκής στην Πάτρα το καλοκαίρι του 1949. Κάτω είναι η φωτογραφία με τη λεζάντα: «Μαθήτριες φυλακισμένες στις φυλακές Αβέρωβ, 1948»
Πρώτη δεξιά στην κάτω σειρά των κρατούμενων γυναικών στις φυλακές Αβέρωφ είναι η γιαγιά της Μαρίας: Η Αθηνά Λάτση.
Τον Οχτώβρη του 1950 οι κρατούμενες γυναίκες στις φυλακές Αβέρωφ έστειλαν υπόμνημα στον ΟΗΕ στο οποίο, μεταξύ των άλλων, κατάγγειλαν: «Σε μια σύγχρονη Βαστίλλη της Αθήνας βρισκόμαστε στοιβαγμένες 760 γυναίκες. Πενήντα εργάτριες, 550 αγρότισσες, 100 νοικοκυρές, 15 δασκάλες, 10 επιστημόνισσες, 23 φοιτήτριες μαζί με τις γιαγιάδες των 60–90 χρονών και τα 30 μέχρι 3 χρονών βρέφη φτειάχνουν τον κατάλογο των κρατουμένων…».
Ήταν πολλές οι Βαστίλες στη διαδρομή της «κόκκινης γραμμής». Και χρειάστηκαν ακόμα περισσότερες αντοχές για να κρατηθείς και να περπατήσεις ορθός.
Η Μαρία καμαρώνει, που η γιαγιά της ήταν στην εκδήλωση του κόμματος για τις αλύγιστους της ταξικής πάλης. «Αυτή η γιαγιά με μεγάλωσε», λέει. Μιλά και για τον παπού της, αξιωματικό του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας…
Η Μαρία είχε φορέσει πιά την κονκάρδια της ξεναγού και έδινε εξηγήσεις συνέχεια στους επισκέπτες της έκθεσης…
Τι σου ’ρχεται τώρα στο μυαλό απ’ τη γιαγιά; τη ρώτησα λίγο αργότερα:
«Αυτό που λέει πάντα η γιαγιά: Το κόμμα είναι το σπίτι μας!», απάντησε αμέσως.
Η έκθεση με τίτλο «Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μάς δείχνει», αφιερωμένη στα 100 χρόνια του ΚΚΕ, εγκαινιάστηκε στις 5 Νοέμβρη 2018 απ’ το Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του κόμματος Δημήτρη Κουτσούμπα. Τα υλικά και όλο το στήσιμό της δίνουν την εντύπωση ενός γιγάντιου καρδιογραφήματος του εργατικού κινήματος στη χώρα μας στο 19ο και 20ο αιώνα στη χώρα μας. Είναι συμπυκνωμένες στιγμές αγωνιστικής ανάτασης, πόνων, θυμών, βαθιών καημών κι όλων εκείνων των στοιχείων, που γίνονται δόρατα κι ασπίδες και κρατάνε όρθια την ψυχή τ’ ανθρώπου για να μη λυγίσει ακόμα και στις πιο μαύρες στιγμές απελπισίας, κρατώντας ζωντανή την ελπίδα για το μέλλον. Κάθε παλμό τον «διακρίνει την καρτερία του κομμουνιστή που κάνει φυλακτό — αστέρι, το θυμό του κρυμμένο σε μια γούβα αλάτι…», όπως υπογράμμισε ο Δ. Κουτσούμπας αναφέροντας στίχους του Γιάννη Ρίτσου απ’ τη «Ρωμιοσύνη».
Η έκθεση λειτουργεί μέχρι τις 30 Νοέμβρη 2018 στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66 & Θεσσαλονίκης, στο Θησείο) με ώρες επισκέψεων: Τρίτη — Σάββατο: 10 π.μ. — 8 μ.μ. και Κυριακή: 10 π.μ. — 2 μ.μ. (Δευτέρα κλειστά). Ο κοντινότερος σταθμός πρόσβασης είναι του μετρό «Κεραμεικός». Για ομαδικές επισκέψεις και οργανωμένες ξεναγήσεις να προηγείται επικοινωνία με την Κομματική Οργάνωση Αττικής στο τηλέφωνο 210.5282.607, Δευτέρα έως Παρασκευή 10 π.μ. — 12 μ. και 6 μ.μ. — 8 μ.μ. και το Σάββατο 11 π.μ. — 1 μ.μ.
___________________________________________________________________________________________
Γιώργος Μουσγάς — Δημοσιογράφος Γεννήθηκε στο χωριό Ρετσιανά Άρτας το 1958. Τελείωσε το εξατάξιο Α’ Γυμνάσιο Αρρένων Άρτας. Σπούδασε στο Τμήμα Οικονομικών Σπουδών της Νομικής Σχολής Αθηνών. Για 28 χρόνια κάλυψε το υγειονομικό ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» του οποίου υπήρξε –όπως και στον «Οδηγητή»- μέλος της Συντακτικής Επιτροπής. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Το 2005 βραβεύτηκε απ΄ το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασ. Μπότση με το «Βραβείο Ανθρωπιστικού Ρεπορτάζ», για τον τρόπο παρουσίασης των θεμάτων Υγείας και Πρόνοιας από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη».
