Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αστικά κόμματα, αστοί πολιτικοί…

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Με αφορ­μή την υπό­θε­ση της «Συμ­φω­νί­ας των Πρε­σπών» έχου­με έντο­νη κινη­τι­κό­τη­τα στο χώρο των αστι­κών πολι­τι­κών κομ­μά­των, των αστών πολι­τι­κών γενικότερα.

Οι τελευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις, με τις μετα­γρα­φές με ταχύ­τη­τα βου­λευ­τών από το ένα κόμ­μα στο άλλο και την ανα­διά­τα­ξη του πολι­τι­κού σκη­νι­κού, απο­δει­κνύ­ουν, πέρα από τον τυχο­διω­κτι­σμό αυτών που «μετα­πη­δούν» με ευκο­λία, ότι οι δια­φο­ρές ανά­με­σα στα κόμ­μα­τα είναι τόσο μικρές, οι συγκλί­σεις τους τόσο μεγά­λες, που η μετα­πή­δη­ση από το ένα κόμ­μα στο άλλο, είναι πλέ­ον πολύ εύκο­λη. Έτσι συνέ­βαι­νε πάντα στον αστι­κό κόσμο , έτσι θα συμ­βεί και στο μέλλον!

Απο­δει­κνύ­ε­ται περί­τρα­να ότι ο αστι­κός κοι­νο­βου­λευ­τι­σμός είναι ένα «δημο­κρα­τι­κό» κάλυμ­μα της δικτα­το­ρί­ας της αστι­κής τάξης, η οποία, σε μια ορι­σμέ­νη φάση της ανά­πτυ­ξής της, έχει την ανά­γκη να παρου­σιά­ζε­ται ως έκφρα­ση της «λαϊ­κής θέλη­σης», πάνω από κοι­νω­νι­κές τάξεις. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο κοι­νο­βου­λευ­τι­σμός δεν είναι τίπο­τε παρα­πά­νω από ένας μηχα­νι­σμός κατα­πί­ε­σης και υπο­τα­γής, στα χέρια του κεφα­λαί­ου». (Από­φα­ση β’ Συνέ­δριου Κομ­μου­νι­στι­κής Διε­θνούς, Μόσχα 1920)

Αυτό ας το έχου­με υπό­ψη στις επό­με­νες εκλο­γές για να μην ψηφί­ζου­με άλλο και άλλον και μας βγαί­νει άλλος και άλλο…

Πάντως για να πού­με την αλή­θεια αν δει κανείς τη σύν­θε­ση της βου­λής, των 300 βου­λευ­τών, αυτά τα 4 χρό­νια, θα δια­πι­στώ­σει ότι το μόνο στα­θε­ρό κόμ­μα είναι το ΚΚΕ. Και αυτό είναι ένα ακό­μη κρι­τή­ριο για το λαό, που πρέ­πει να το πάρει υπό­ψη του και στις επό­με­νες εκλογές.

Όσο δε αφο­ρά τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ τα λόγια του Β.Ι. ΛΕΝΙΝ (στο «Τι να κάνου­με») ται­ριά­ζουν από­λυ­τα: «…Και η αμοι­βή για την έσχα­τη αυτή ταπεί­νω­ση και αυτο­ε­ξευ­τε­λι­σμό του σοσια­λι­σμού μπρο­στά σ’ όλο τον κόσμο, για τη δια­φθο­ρά της σοσια­λι­στι­κής συνεί­δη­σης των εργα­τι­κών μαζών –της μονα­δι­κής αυτής βάσης που μπο­ρεί να μας εξα­σφα­λί­σει τη νίκη– η αμοι­βή για όλα αυτά είναι τα πομπώ­δη σχέ­δια για κάτι τιπο­τέ­νιες μεταρ­ρυθ­μί­σεις, τόσο τιπο­τέ­νιες ώστε ακό­μα και αστι­κές κυβερ­νή­σεις να έχουν κατορ­θώ­σει να απο­σπά­σουν περισ­σό­τε­ρα πράγματα!»

_________________________________________________________________________________________________

Αλέκος Α. Χατζηκώστας  Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «Η Άλλη Άποψη της Ημαθίας» και του alli-apopsi.gr. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες, περιοδικά και site εδώ και δεκαετίες, ενώ έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε μια σειρά ιστορικά συνέδρια και ημερίδες. Έχει εκδώσει 8 βιβλία και συμμετέχει σε συλλογικούς τόμους.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο