Αστυνομία των ΗΠΑ, 45 βιασμοί τον χρόνο ακόμη και σε παιδιά

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

«Πρέ­πει να δώσου­με την δύνα­μη και την εξου­σία πίσω στην Αστυ­νο­μία. Πρέ­πει να απο­κτή­σουν τον έλεγ­χο της εγκλη­μα­τι­κής βίας και δολο­φο­νιών στην χώρα μας», έλε­γε ο τότε υπο­ψή­φιος Πρό­ε­δρος Τραμπ στην προ­ε­κλο­γι­κή του ομι­λία στο Σικά­γο πριν 2 χρόνια.

Φαί­νε­ται η, έτσι κι αλλιώς κατη­γο­ρού­με­νη για αυθαι­ρε­σία, Αστυ­νο­μία των ΗΠΑ να πήρε το πρά­σι­νο φως να συνε­χί­σει με ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη έντα­ση την κατα­στο­λή και την βία.

Μέσα σε αυτή την τετα­μέ­νη ατμό­σφαι­ρα έρχο­νται τα στοι­χεία του Πανε­πι­στη­μί­ου Bowling Green State τον Οκτώ­βριο του 2018 να φωτί­σουν μια άλλη σελί­δα αστυ­νο­μι­κής εγκλη­μα­τι­κής δραστηριότητας.

Tην περί­ο­δο 2005 έως 2013, αστυ­νο­μι­κοί κατα­δι­κά­στη­καν για 405 περι­πτώ­σεις βια­σμών, 45 περί­που τον χρό­νο. Δεν συμπε­ρι­λαμ­βά­νο­νται οι περι­πτώ­σεις ανα­φο­ρών ή καταγ­γε­λιών για βια­σμό για λόγους που εξη­γούν οι ερευ­νη­τές και δημο­σιεύ­ει το CNN.

-Τα στοι­χεία ανα­φο­ρών για σεξουα­λι­κές επι­θέ­σεις της αστυ­νο­μί­ας είναι σχε­δόν ανύ­παρ­κτα, εξη­γεί ο επι­κε­φα­λής της έρευ­νας Jonathan Blanks.

-Δεν είναι δια­θέ­σι­μα σε όλους, υπάρ­χει απρο­θυ­μία να μας τα δια­θέ­σουν, γιαυ­τό περιο­ρι­ζό­μα­στε μόνο στις συλ­λή­ψεις και στις καταδίκες.

-Πιστεύω πως η κατά­στα­ση είναι χει­ρό­τε­ρη από ότι δεί­χνουν τα στοι­χεία, συμπλη­ρώ­νει. Πίσω από κάθε επί­θε­ση υπάρ­χουν πάνω από ένα θύμα, κατά μέσον όρο 5 θύμα­τα. Πάνω από τα μισά θύμα­τα είναι παι­διά ακό­μη και μέχρι 14 χρονών.

-Ένα άλλο θέμα είναι ότι το Υπουρ­γείο Δικαιο­σύ­νης δεν έχει τους πόρους ακό­μη και να ήθε­λε να δια­τη­ρεί μια βάση δεδο­μέ­νων για τις σεξουα­λι­κές αλλά και για άλλες παρα­βά­σεις της αστυ­νο­μί­ας. Ούτε μπο­ρεί να επι­βά­λει στις Ομο­σπον­δια­κές Αρχές την συλ­λο­γή στοιχείων.

-Ταυ­τό­χρο­να, πέρα από τα νομι­κά εμπό­δια από­κτη­σης των πλη­ρο­φο­ριών, είναι γνω­στό πως οι Ενώ­σεις των αστυ­νο­μι­κών θέλουν αυτά τα στοι­χεία να μην γίνο­νται γνω­στά. Θέλουν πάση θυσία να υπε­ρα­σπι­στούν το επάγγελμα.

263 χρό­νια φυλα­κή για βια­σμούς σε αστυ­νο­μι­κό στην διάρ­κεια της θητεί­ας του

Ένα από τα μεγα­λύ­τε­ρα προ­βλή­μα­τα είναι η απρο­θυ­μία των θυμά­των να καταγ­γεί­λουν τις επιθέσεις.

-Ποιόν να καλέ­σεις και σε ποιόν να μιλή­σεις όταν ο βια­στής ή ο παρα­βά­της είναι αστυ­νο­μι­κός; Το θύμα πρέ­πει να βρί­σκε­ται σε μια τρο­μα­κτι­κή θέση, δηλώ­νει ο ανα­πλη­ρω­τής καθη­γη­τής ποι­νι­κού δικαί­ου Philip Stinson ερευ­νη­τής για την κατάρ­τι­ση έκθε­σης για την « Ακε­ραιό­τη­τα της Αστυ­νο­μί­ας» το 2015 και συνερ­γά­της της έρευ­νας του Πανε­πι­στη­μί­ου, πρώ­ην αστυνομικός.

-Το σύστη­μα είναι στη­μέ­νο για την προ­στα­σία των αστυ­νο­μι­κών έξω από λογοδοσία.

-Ευκαι­ρί­ες για έγκλη­μα σχε­τι­κά με το σεξ αφθο­νούν στην αστυ­νο­μία επει­δή οι αξιω­μα­τι­κοί λει­τουρ­γούν σε ένα περι­βάλ­λον με ελά­χι­στη επί­βλε­ψη. Τα ενδε­χό­με­να θύμα­τα της εγκλη­μα­τι­κό­τη­τας της αστυ­νο­μί­ας σχε­τι­κά με το σεξ περι­λαμ­βά­νουν υπό­πτους για εγκλη­μα­τι­κές ενέρ­γειες αλλά και άλλα θύματα.

-Η αστυ­νο­μία από την θέση της έχει το πλε­ο­νέ­κτη­μα της άρνη­σης ένα­ντι αυτού που καταγ­γέλ­λει και οι άνθρω­ποι θέλουν να πιστεύ­ουν στην αστυνομία.

Αύξη­ση και των θυμά­των από πυρά αστυνομικών

Τα περι­στα­τι­κά αυθαι­ρε­σί­ας και εγκλη­μα­τι­κής βίας που βλέ­πουν το φως της δημο­σιό­τη­τας δεί­χνουν, πέρα από τους βια­σμούς, και την προ­τί­μη­ση των αστυ­νο­μι­κών να δολο­φο­νούν, στην ουσία, έγχρω­μους, ακό­μη και κατά την διάρ­κεια μιας ρου­τί­νας εξα­κρί­βω­σης στοιχείων.

Έτσι το 2015 οι νεκροί από πυρά αστυ­νο­μι­κών ήταν 509 και το 2017 ο αριθ­μός έφτα­σε τους 987!

Αυτό το σάπιο μοντέ­λο για να ζήσου­με μας προ­τεί­νει η μεγα­λύ­τε­ρη «δημο­κρα­τία» του πλα­νή­τη. Βία και μέσα και έξω από τα σύνο­ρα. Ανα­σφά­λεια και αβε­βαιό­τη­τα για την ζωή και την σωμα­τι­κή και ψυχι­κή υγεία των ανθρώ­πων. Ο νόμος του ισχυ­ρού σε όλη του την μεγα­λο­πρέ­πεια που γίνε­ται χει­ρό­τε­ρος για τους απλούς ανθρώ­πους για κάθε μέρα που περ­νά­ει. Αυτό το μοντέ­λο δεν αλλά­ζει από μόνο του. Θέλει γκρέ­μι­σμα, επει­δή το έχου­με ανά­γκη και οι Αμε­ρι­κά­νοι και όλος ο υπό­λοι­πος πλανήτης.

_________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία