Αν είσαι λέξη…
άκουσε την καρδιά που ερμηνεύει
την χαρά που στα στήθη μου κουβαλώ
Συγγνώμη! δεν ήξερα το μονάκριβό μου σ’αγαπώ
πως δεν σου χρησιμεύει.
Αν είσαι λέξη…
μίλησε μου,
στη ζοφερή αυτή Νύχτα.
Η ψυχή μου να μην νιώθει μοναχή
όποιο παράπονο κι αν ακουστεί
δώς μου λίγο καιρό, για να ειπωθεί
το μεγάλο μας Σ’αγαπώ.
Αν είσαι λέξη…
κρύψε την θλίψη μου απόψε..
Κι ύστερα μην ξεχαστείς
να με πάρεις πίσω.
Ξέρω πως πλησιάζεις
στα μαλακά φτερά σου να με σκεπάσεις
με όλα σου τα Σ’αγαπώ!
