Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αττική οδός, αυτός είναι ο καπιταλισμός

Γρά­φει ο Θάνος Βασι­λό­που­λος //
Παι­δί­α­τρος Εντατικολόγος

Αττι­κή οδός, αυτός είναι ο καπι­τα­λι­σμός. Η απαν­θρω­πιά, η ξεφτί­λα, το ξεγύ­μνω­μα του καπι­τα­λι­σμού, της επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας, ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των κοι­νω­νι­κών αγα­θών και των κυβερ­νή­σε­ων που τον υπη­ρε­τούν χρό­νια τώρα, σε όλο της το μεγαλείο.

Αφού δεν πέθα­νες μέσα στη παγω­νιά, πάρε δύο χιλια­ρι­κά­κια και σκά­σε, χάρη σου κάνου­με, τα κονό­μη­σες κιό­λας (ένα ψιχου­λά­κι από τα εκα­τομ­μύ­ρια που βγά­ζει κάθε μέρα από το χαρά­τσι των διο­δί­ων, αλλά και των επι­δο­τή­σε­ων από την κυβέρ­νη­ση, όπως έκα­νε πέρ­σι λόγω μειω­μέ­νης κυκλο­φο­ρί­ας εξαι­τί­ας του lockdown). Των κυβερ­νή­σε­ων που απρο­κά­λυ­πτα υπη­ρε­τούν τους λίγους, και αδια­φο­ρούν πλή­ρως για το λαό, για­τί οι απα­ραί­τη­τες υπο­δο­μές για να μην συμ­βαί­νουν αυτά, κοστί­ζουν, και δεν αφή­νουν κέρ­δη στο κεφά­λαιο, όπως κάνουν δύο χρό­νια τώρα και με την παν­δη­μία, όπως κάνουν κάθε χρό­νο με τις πυρ­κα­γιές και τις πλημμύρες.

Όλοι αυτοί που κυβερ­νούν δεν πέφτουν από τον ουρα­νό, ούτε φυσι­κό φαι­νό­με­νο είναι. Στο χέρι μας είναι, μέσα από την οργω­μέ­νη δρά­ση μας να τους στεί­λου­με εκεί που τους πρέ­πει, και να δημιουρ­γή­σου­με μια άλλη κοι­νω­νία, χωρίς εκμε­τάλ­λευ­ση, που θα νοιά­ζε­ται για τους ανθρώ­πους, και ό πλού­τος θα ανή­κει σε αυτούς που τον παράγουν.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο