Αυλαία για το Φεστιβάλ ΚΝΕ — Οδηγητή: Αντέχει στο χρόνο, ανανεώνεται, πλουτίζει, ομορφαίνει, μεγαλώνει…

Σάβ­βα­το από­γευ­μα και όλοι οι δρό­μοι οδη­γού­σαν στο Πάρ­κο Αντ. Τρί­τσης όπου κορυ­φώ­θη­καν οι εκδη­λώ­σεις του Φεστι­βάλ 100 χρό­νια ΚΚΕ — 50 χρό­νια ΚΝΕ με σύν­θη­μα «Ήταν μακρύς ο δρό­μος ως εδώ. Δύσκο­λος δρό­μος!… Σίγου­ρος δρό­μος… Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος!».

Χιλιά­δες άνθρω­ποι κάθε ηλι­κί­ας συνέρ­ρε­αν μέχρι αργά από κάθε γωνιά της Αττι­κής, αλλά και από την επαρ­χία, για να παρα­κο­λου­θή­σουν κάποια από τις εκδη­λώ­σεις, για το δικό τους ανα­στά­σι­μο λου­τρό  στις πηγές της ιστο­ρί­ας και του πολι­τι­σμού του λαού μας. Να γεμί­σει το είναι μας αισιο­δο­ξία και θέλη­ση. Να ανα­νε­ώ­σου­με την υπό­σχε­ση. Συνε­χί­ζου­με. Τίπο­τα δε μας κατα­βάλ­λει. Πεί­σμα και υπομονή.

Μια αίσθη­ση μας έμει­νε φεύ­γο­ντας. Τι κι αν πέρα­σαν τέσ­σε­ρις δεκα­ε­τί­ες. Το Φεστι­βάλ όχι μόνο αντέ­χει, αλλά ανα­νε­ώ­νε­ται, εμπλου­τί­ζε­ται, ομορ­φαί­νει και κάθε χρό­νο μας εκπλήσσει.

Μαζί μας το σύμ­βο­λο της αντί­στα­σης, η 17χρονη Παλαι­στί­νια αγω­νί­στρια Αχέντ Ταμί­μι με την οικο­γέ­νειά της. Άλλω­στε το Φεστι­βάλ ξεχω­ρί­ζει για τη διε­θνή του διά­στα­ση. Σαρά­ντα ξένες αντι­προ­σω­πεί­ες φέτος. Μια ευκαι­ρία για συζή­τη­ση, για ανταλ­λα­γή εμπειρίας.

Πριν φτά­σουν ακό­μα οι προ­συ­γκε­ντρώ­σεις είχε γεμί­σει ο χώρος της Κεντρι­κής Σκη­νής για τη μεγά­λη, συγκλο­νι­στι­κή πολι­τι­κή συγκέ­ντρω­ση με την ομι­λία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρη Κου­τσού­μπα που περιέ­γρα­ψε πολύ παρα­στα­τι­κά τα ασπο­τε­λέ­σμα­τα του καπι­τα­λι­σμού τόσο ανά τον κόσμο όσο και στην Ελλά­δα. Νωρί­τε­ρα χαι­ρέ­τι­σε η Άχεντ Ταμί­μι και ακο­λού­θη­σε ο Γραμ­μα­τέ­ας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπα­τιέ­λος, ο οποί­ος έκα­νε γνω­στό ότι μέρος των εσό­δων του Φεστι­βάλ θα δια­τε­θεί στις πυρό­πλη­κτες περιο­χές της Ανα­το­λι­κής Αττι­κής, με υπο­δο­μές που θα αξιο­ποι­η­θούν για τις ανά­γκες των νέων που ζουν εκεί.

Γιατί εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο.

Μετά την ομι­λία ακο­λού­θη­σε μεγά­λο μου­σι­κό αφιέ­ρω­μα στο δικό μας ποι­η­τή, τον Γιάν­νη Ρίτσο, σε καλ­λι­τε­χνι­κή επι­μέ­λεια Θάνου Μικρού­τσι­κου με τους: Γ. Ντα­λά­ρα, Ρ. Αντω­νο­πού­λου, Κώστα Θωμα­ΐ­δη και Γιάν­νη Κότσι­ρα. Ακο­λού­θη­σε συναυ­λία με τον Μίλ­το Πασχαλίδη

Στη Λαϊ­κή Σκη­νή η Γλυ­κε­ρία παρου­σί­α­σε ένα ψυχα­γω­γι­κό πρό­γραμ­μα, αφιέ­ρω­μα στον Βασί­λη Τσι­τσά­νη και στη συνέ­χεια ανέ­λα­βε ο Γιώρ­γος Μάγκας με το κλα­ρί­νο του«έδωσε ρέστα». Άλλω­στε «Ένας είναι ο Γιώρ­γος Μάγ­γας, στην Ελλά­δα, ρε παι­διά, όταν παί­ζει το κλα­ρί­νο, καί­γο­νται όλα τα χωριά, καί­γε­ται και η καρ­διά». Έκλει­σε με την υπεν­θύ­μι­ση «Αγα­πά­με το Κόμ­μα μας», γνω­ρί­ζο­ντας ξανά την αποθέωση

Το πρό­γραμ­μα έκλει­σε με ικα­ριώ­τι­κο γλέ­ντι. Οι Ικα­ριώ­τες και το γλέ­ντι τους άφη­σαν το δικό τους στίγ­μα στο κέφι και στο χορό, υπό τις μου­σι­κές και τα τρα­γού­δια του Νίκου Φάκα­ρου που εμφα­νί­στη­κε στη Λαϊ­κή Σκηνή.

Με τη συναυ­λία των «Βunta Planedo» άρχι­σε το πρό­γραμ­μα το Σάβ­βα­το στη Σκη­νή Φοι­τη­τών και Νέων Εργα­ζο­μέ­νων και συνέ­χεια με συναυ­λία με τους Opera Chaotique

Το μου­σι­κό πρό­γραμ­μα της σκη­νής του Μαθη­τι­κού Στε­κιού άνοι­ξε το Σάβ­βα­το η Βιο­λέ­τα Ίκα­ρη, η οποία ερμή­νευ­σε δικά της τρα­γού­δια όπως το «Έλα και ράγι­σε τον κόσμο μου», που ήταν κι αυτό που τη σύστη­σε στον κόσμο, αλλά και αγα­πη­μέ­να τρα­γού­δια άλλων δημιουρ­γών, σε ένα πρό­γραμ­μα που περι­λάμ­βα­νε παρα­δο­σια­κές και σύγ­χρο­νες μελω­δί­ες. Στη συνέ­χεια ο Απο­στό­λης Μπαρ­μπα­γιάν­νης «Τσο­λιάς εν δε Τσό­λια Μπαντ» χάρι­σε γέλιο και συναυ­λία με τους Imam Baildi που ξεσή­κω­σαν τον κόσμο.

Θερ­μό χει­ρο­κρό­τη­μα επι­φύ­λα­ξαν όλοι όσοι παρευ­ρέ­θη­καν στο Στέ­κι Πολι­τι­σμού του Φεστι­βάλ στη μου­σι­κή παρά­στα­ση του Τμή­μα­τος Φωνη­τι­κής του Στε­κιού Πολι­τι­σμού και Νεα­νι­κής Δημιουρ­γί­ας της ΚΝΕ. Η Ομά­δα των νέων κορι­τσιών και αγο­ριών παρου­σί­α­σε, υπό τους ήχους του πιά­νου, τους δύο κύκλους σημα­ντι­κών τρα­γου­διών που έχει γρά­ψει ο Μάνος Χατζι­δά­κις για το θέα­τρο «Ματω­μέ­νος Γάμος» του Φεντε­ρί­κο Γκαρ­θία Λόρ­κα και «Παρα­μύ­θι χωρίς όνο­μα» του Ιάκω­βου Καμπανέλλη.

Η θεα­τρι­κή παρά­στα­ση «Γεια χαρά!», που παρου­σί­α­σε η παι­δι­κή θεα­τρι­κή ομά­δα του Πολι­τι­στι­κού Στε­κιού της ΚΝΕ, ανέ­βη­κε το Σάβ­βα­το, στη σκη­νή του Παι­δό­το­που. Μετα­φερ­θή­κα­με σε μια χώρα όπου ο απαί­σιος βασι­λιάς της καλο­περ­νά, ενώ ο λαός του δυστυ­χεί. Μέχρι τη στιγ­μή που εμφα­νί­στη­κε η μικρή Χαρά και άρχι­σε να μιλά­ει στο λαό και να τον παρα­κι­νεί να διεκ­δι­κή­σει αυτά που του ανήκουν: