Αυξάνονται ραγδαία οι «νοικιασμένοι εργάτες», χωρίς σταθερή δουλειά, μισθό και ωράριο στην “εξελιγμένη”Σουηδία

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της // 

Το προ­σω­πι­κό προς “ενοι­κί­α­ση” στην Σου­η­δία αριθ­μεί 120.000 ανθρώ­πους που μοι­ρά­ζο­νται σε 35 γρα­φεία απα­σχό­λη­σης. Το 2009 ήταν 48.000. Τρι­πλα­σιά­στη­κε  σχε­δόν ο αριθ­μός τους. Η τερά­στια πλειο­ψη­φία είναι ανει­δί­κευ­τοι εργάτες.

Υπο­λο­γί­ζο­νται σαν εργα­ζό­με­νοι, δεν μπαί­νουν στις στα­τι­στι­κές των ανέρ­γων. «Βοη­θούν» έτσι ώστε οι αριθ­μοί ευη­με­ρί­ας και απα­σχό­λη­σης της Σου­η­δί­ας να κρα­τιού­νται ψηλά. Η ανερ­γία είναι μετα­ξύ 6–7% στην Σουηδία.

Είναι στην 15η θέση της ΕΕ με 358.000 ανέρ­γους. 16,5% ανερ­γία στην νεο­λαία και 24% στους μετανάστες!

Γίνε­ται ακό­μη πιο δια­δε­δο­μέ­νο όλο και περισ­σό­τε­ροι ανει­δί­κευ­τοι εργα­ζό­με­νοι να πέφτουν στα χέρια «δου­λε­μπο­ρι­κών» εται­ριών ενοι­κί­α­σης προ­σω­πι­κού. Χτυ­πούν έτσι οι εται­ρεί­ες την αγο­ρά εργα­σί­ας με χαμη­λούς μισθούς, ελα­στι­κά ωρά­ρια, χωρίς συγκε­κρι­μέ­νο χώρο εργα­σί­ας και συλ­λο­γι­κές συμβάσεις.

Όσο οι εται­ρί­ες ενοι­κιά­σε­ως προ­σω­πι­κού κατα­κτούν την αγο­ρά εργα­σί­ας, καταρ­γώ­ντας την έννοια της στα­θε­ρής δου­λειάς και των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων, στην ουσία το δικαί­ω­μα μιας στα­θε­ρής, κανο­νι­κής δου­λειάς τόσο απο­δυ­να­μώ­νε­ται ο ρόλος του Σου­η­δι­κού «ΟΑΕΕΔ» και κιν­δυ­νεύ­ουν τα επι­δό­μα­τα ανεργίας.

Ήδη έχουν εξαγ­γελ­θεί σημα­ντι­κές μειώ­σεις προ­σω­πι­κού και συγ­χω­νεύ­σεις υπο­κα­τα­στη­μά­των του Σου­η­δι­κού ΟΑΕΕΔ μετά από συμ­φω­νία της Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής κυβέρ­νη­σης και δεξιών κομ­μά­των της αντιπολίτευσης.

Εκα­τό χρό­νια πριν, στην Σου­η­δία περί­με­ναν οι εργά­τες με την τρα­γιά­σκα στο χέρι, έξω από τα εργο­στά­σια μήπως και τους πάρουν για μερο­κά­μα­το. Στην Θεσ­σα­λο­νί­κη μαζεύ­ο­νταν στον Βαρ­δά­ρη πρωί πρωί για να περά­σουν οι εργο­λά­βοι να δια­λέ­ξουν, είδα­με τους πατε­ρά­δες μας να φεύ­γουν νύχτα για να πάνε 11 χιλιό­με­τρα βάδην κάθε πρωί, μήπως και πάρουν μερο­κά­μα­το. Βλέ­παν τα αφε­ντι­κά μπρά­τσα, μού­σκου­λα, πλά­τες και διάλεγαν.

Τα ξανα­εί­δα­με την δεκα­ε­τία του ’80 όταν διά­λε­γαν πάλι Αλβα­νούς μετα­νά­στες από τις πλα­τεί­ες για χει­ρω­να­κτι­κές δου­λειές. Το ίδιο γίνε­ται ακό­μη σε άλλη κλί­μα­κα σε όλη την Ελλά­δα και στις πλα­τεί­ες της και σε όλο τον κόσμο.

Στην «πατρί­δα» της Υπο­κρι­σί­ας και της στα­τι­στι­κής, Σου­η­δία, ανει­δί­κευ­τα αγό­ρια και κορί­τσια δου­λεύ­ουν έκτα­κτοι, πιο πολύ σε συνερ­γεία καθα­ρι­σμού, σε μεγά­λες κου­ζί­νες και σαν βοη­θη­τι­κό νοση­λευ­τι­κό προ­σω­πι­κό. Δεν μαζεύ­ο­νται πια έξω από τα εργο­στά­σια. Έχουν φύγει τα Σου­η­δι­κά εργο­στά­σια στο Μπα­γκλα­ντές και στις χώρες της Βαλ­τι­κής. Στα χαμη­λά μερο­κά­μα­τα και στις φτη­νές πρώ­τες ύλες.

Τώρα έχουν γρα­φεί τα κορί­τσια και τα αγό­ρια σε εται­ρεί­ες προ­σω­πι­κού. Χωρίς ωρά­ριο, χωρίς στά­νταρ απο­δο­χές. Όπο­τε σε φωνά­ξουν, όποια ώρα του 24ωρου και για όσο χρό­νο θέλουν.

Παίρ­νουν συνή­θως το ⅓ από όσο τους “που­λά­ει” η εται­ρεία στους παραγγελιοδόχους.

Δεν κρα­τά­νε πια τρα­γιά­σκα. Κρα­τά­νε το κινη­τό στο χέρι, να έρθει το σμς, όπου και να τους βρει, όποια ώρα και να τους βρει, για να παρα­τή­σουν ότι κάνουν και να τρέ­ξουν στο μεροκάματο.

Πάνος Αλεπλιώτης

Εργά­στη­κε σαν γεω­λό­γος, περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χωρο­τά­κτης στην Ελλά­δα και στην Σου­η­δία. Δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυλαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυλαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.