Αυτή είναι η… «δημοκρατία» τους: Νόμιμη η απαγόρευση του Ρουμανικού ΚΚ με τη βούλα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου!

Την Τρί­τη 21 Δεκέμ­βρη δημο­σιεύ­τη­κε η από­φα­ση του Ευρω­παϊ­κού Δικα­στη­ρί­ου Δικαιω­μά­των του Ανθρώ­που (ΕΔΔΑ), σύμ­φω­να με την οποία είναι νόμι­μη η απόρ­ρι­ψη από τις κρα­τι­κές αρχές της Ρου­μα­νί­ας (από τον Μάη του 2014) της αίτη­σης εγγρα­φής του Ρου­μα­νι­κού Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος (και άρα της ίδρυ­σης και ανα­γνώ­ρι­σής του ως πολι­τι­κού κόμ­μα­τος), επει­δή «το πρό­γραμ­μα και οι κατα­στα­τι­κές αρχές του εν λόγω κόμ­μα­τος δεν είχαν απο­στα­σιο­ποι­η­θεί από το πρώ­ην Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ρου­μα­νί­ας (πρώ­ην RCP), περιεί­χαν ασα­φείς και γενι­κούς όρους και επέ­τρε­παν ολο­κλη­ρω­τι­κές και εξτρε­μι­στι­κές ενέρ­γειες, ικα­νές να βλά­ψουν την εθνι­κή ασφά­λεια, απο­τε­λού­σαν δε κίν­δυ­νο για τις δημο­κρα­τι­κές αξίες»i.

Μάλι­στα, ενώ στην προ­σφυ­γή προς το Ευρω­παϊ­κό Δικα­στή­ριο γινό­ταν επί­κλη­ση στην παρα­βί­α­ση τόσο του άρθρου 10 (ελευ­θε­ρία έκφρα­σης) όσο και του άρθρου 11 (ελευ­θε­ρία συνέρ­χε­σθαι και συνε­ται­ρί­ζε­σθαι) της Ευρω­παϊ­κής Σύμ­βα­σης Δικαιω­μά­των του Ανθρώ­που (ΕΣΔΑ), το Δικα­στή­ριο απο­φά­σι­σε να εξε­τά­σει την υπό­θε­ση μόνο στη βάση του άρθρου 11. Εκρι­νε δε ότι δεν παρα­βιά­ζε­ται το άρθρο 11 της ΕΣΔΑ αφού στην από­φα­ση του ρου­μα­νι­κού αστι­κού κρά­τους δεν υπήρ­χε γενι­κή απα­γό­ρευ­ση ίδρυ­σης Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος (!), η ανά­λυ­ση των εθνι­κών αρχών για την απα­γό­ρευ­ση εγγρα­φής του συγκε­κρι­μέ­νου κόμ­μα­τος ήταν πλή­ρης και ορι­σμέ­νη και η παρέμ­βα­ση (από το αστι­κό κρά­τος) εξυ­πη­ρε­τού­σε επι­τα­κτι­κή κοι­νω­νι­κή ανά­γκη για την προ­στα­σία της δημο­κρα­τί­ας. Επο­μέ­νως, «η απόρ­ρι­ψη της αίτη­σης εγγρα­φής ήταν “απα­ραί­τη­τη σε μια δημο­κρα­τι­κή κοι­νω­νία”, σύμ­φω­να με τον ορι­σμό του άρθρου 11 της ΕΣΔΑ»ⁱⁱ.

Το νομικό πρόσωπο της δικτατορίας του κεφαλαίου

Η συγκε­κρι­μέ­νη από­φα­ση δεν απο­τε­λεί, φυσι­κά, μεμο­νω­μέ­νη περί­πτω­ση. Απο­κα­λύ­πτο­νται, για μια ακό­μα φορά, η πραγ­μα­τι­κή φύση της αστι­κής δημο­κρα­τί­ας και του αστι­κού κρά­τους, του κρά­τους δικαί­ου, αλλά και ο χρή­σι­μος ρόλος της ΕΣΔΑ, και ειδι­κά του άρθρου 11, για τη νομι­μο­ποί­η­ση του περιο­ρι­σμού συν­δι­κα­λι­στι­κών και πολι­τι­κών δικαιω­μά­των και ελευ­θε­ριών, που φτά­νουν μέχρι την απα­γό­ρευ­ση της νόμι­μης λει­τουρ­γί­ας και δρά­σης Κομ­μου­νι­στι­κών Κομμάτων.

Απο­κα­λύ­πτο­νται ο ρόλος της αστι­κής Δικαιο­σύ­νης και των δικα­στη­ρί­ων στη στή­ρι­ξη της δικτα­το­ρί­ας του κεφα­λαί­ου, ο ρόλος του Ευρω­παϊ­κού Δικα­στη­ρί­ου και της ΕΣΔΑ στο να δια­φυ­λάτ­τει «τα ιερά και τα όσια», τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου στην ΕΕ και τα κρά­τη — μέλη της, ενά­ντια στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, στους αγώ­νες και τις διεκ­δι­κή­σεις του. Είναι ενδει­κτι­κό ότι το άρθρο 11 της ΕΣΔΑ επι­τρέ­πει από πλευ­ράς του αστι­κού κρά­τουςⁱⁱⁱ:

• Την απαί­τη­ση γνω­στο­ποί­η­σης και την απαί­τη­ση προη­γού­με­νης άδειας από τις κρα­τι­κές αρχές για την πραγ­μα­το­ποί­η­ση μιας δημό­σιας συγκέντρωσης
• Την επι­βο­λή προ­στί­μων αν δεν τηρού­νται τα παρα­πά­νω αλλά και την επι­βο­λή κυρω­τι­κών μέτρων που φτά­νουν μέχρι και τη διά­λυ­ση συγκεντρώσεων
• Τη χρή­ση δακρυ­γό­νων και ρίψης νερού για τη διά­λυ­ση συγκε­ντρώ­σε­ων, εφό­σον υπάρ­χει ειδι­κή αιτιολόγηση
• Την επι­βο­λή ευρύ­τα­των περιο­ρι­σμών στο δικαί­ω­μα να συστή­νουν και να συμ­με­τέ­χουν σε οργα­νώ­σεις και να δια­μαρ­τύ­ρο­νται τα μέλη των Ενό­πλων Δυνά­με­ων, της Αστυ­νο­μί­ας και οι δημό­σιοι υπάλ­λη­λοι που απα­σχο­λού­νται στις διοι­κη­τι­κές υπη­ρε­σί­ες του κράτους
• Την απαί­τη­ση τήρη­σης νομι­κών δια­τυ­πώ­σε­ων για την ίδρυ­ση πολι­τι­κών κομ­μά­των (μετα­ξύ των οποί­ων θεω­ρεί­ται π.χ. νόμι­μη η απαί­τη­ση — υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις — για ελά­χι­στο αριθ­μό μελών)
• Τη δυνα­τό­τη­τα διά­λυ­σης ή άρνη­σης επί­ση­μης εγγρα­φής ενός πολι­τι­κού κόμ­μα­τος, προσ­διο­ρί­ζο­ντας ως ενδει­κτι­κά στοι­χεία για τη νομι­μο­ποί­η­ση της διάλυσης/απόρριψης εγγρα­φής «την ύπαρ­ξη προ­τρο­πών για χρή­ση βίας, για εξέ­γερ­ση ή για οποια­δή­πο­τε άλλη μορ­φή απόρ­ρι­ψης των δημο­κρα­τι­κών αρχών στο κατα­στα­τι­κό ή στο πολι­τι­κό πρό­γραμ­μα ενός κόμ­μα­τος σε συν­δυα­σμό με επι­θε­τι­κές προς τη δημο­κρα­τία θέσεις και ενέρ­γειες των ηγε­τών του κόμ­μα­τος»^iv.

Επί της ουσί­ας, δηλα­δή, νομι­μο­ποιού­νται, με τη βού­λα της ΕΣΔΑ και του Ευρω­παϊ­κού Δικα­στη­ρί­ου, οι περιο­ρι­σμοί — έως και οι απα­γο­ρεύ­σεις — στην πολι­τι­κή και συν­δι­κα­λι­στι­κή οργά­νω­ση και στη δια­μαρ­τυ­ρία αν κρι­θεί ότι αυτές δεν είναι κομ­μέ­νες και ραμ­μέ­νες στα μέτρα της αστι­κής εξου­σί­ας, δηλα­δή ακίν­δυ­νες για τα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφαλαίου.

Η ΕΣΔΑ ως νομική «ομπρέλα» για την αναβάθμιση της καταστολής

Η συγκε­κρι­μέ­νη από­φα­ση απο­τε­λεί έναν ακό­μα κρί­κο στην ανα­βάθ­μι­ση της κατα­στο­λής από πλευ­ράς ΕΕ και αστι­κών κρα­τών, τόσο από σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές όσο και από φιλε­λεύ­θε­ρες κυβερ­νή­σεις, μαζί με:

- Τις συνε­χό­με­νες απο­φά­σεις απα­γό­ρευ­σης της λει­τουρ­γί­ας Κομ­μου­νι­στι­κών Κομ­μά­των, της χρή­σης κομ­μου­νι­στι­κών συμ­βό­λων, κατε­δά­φι­σης μνη­μεί­ων της Αντι­φα­σι­στι­κής Νίκης των Λαών (ενδει­κτι­κά σε Πολω­νία, Τσε­χία, Σλο­βε­νία, Ουκρα­νία κ.α.), στη βάση της απα­ρά­δε­κτης θεω­ρί­ας «των δύο άκρων», της επί­ση­μης δηλα­δή ιδε­ο­λο­γί­ας της ΕΕ

- Τους ευρύ­τα­τους περιο­ρι­σμούς, που συνε­χί­ζο­νται εδώ και δεκα­ε­τί­ες και ανα­βαθ­μί­ζο­νται, αξιο­ποιώ­ντας και την παν­δη­μία, στο όνο­μα της προ­στα­σί­ας της «δημό­σιας ασφά­λειας», με σαφή στό­χευ­ση από πλευ­ράς ΕΕ και αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων την κατα­πο­λέ­μη­ση της ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­σης. Ανα­βαθ­μί­ζο­νται έτσι τόσο οι μέθο­δοι ψηφια­κής, ηλε­κτρο­νι­κής και συμ­βα­τι­κής παρα­κο­λού­θη­σης και κατα­γρα­φής όσο και τα μέτρα για την ιδε­ο­λο­γι­κή απο­δο­χή της κρα­τι­κής κατα­στο­λής. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κή η στα­δια­κή ενί­σχυ­ση του «τρο­μο­νό­μου» (187Α ΠΚ) από όλες τις μέχρι σήμε­ρα κυβερ­νή­σεις, που δια­τή­ρη­σε και ενί­σχυ­σε η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και θωρά­κι­σε περαι­τέ­ρω η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

- Τους ευρύ­τα­τους περιο­ρι­σμούς που εφαρ­μό­ζο­νται σε όλα τα κρά­τη της ΕΕ στο όνο­μα της προ­στα­σί­ας της «δημό­σιας υγεί­ας»^v, με χαρα­κτη­ρι­στι­κή τη νομι­μο­ποί­η­ση από το Συμ­βού­λιο της Επι­κρα­τεί­ας της απα­γό­ρευ­σης της περ­σι­νής πορεί­ας του Πολυ­τε­χνεί­ου, λύνο­ντας τα χέρια του αστι­κού κρά­τους για την άγρια κατα­στο­λή που ακολούθησε.

Μονόδρομος η πάλη για την επαναστατική ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας

Είναι συνέ­νο­χοι τα αστι­κά κόμ­μα­τα και οι οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις που πίνουν νερό στο όνο­μα της ΕΕ και των Ευρω­παϊ­κών και Διε­θνών Δικα­στη­ρί­ων, για την έντα­ση της κατα­στο­λής, του περιο­ρι­σμού των συν­δι­κα­λι­στι­κών και πολι­τι­κών δικαιω­μά­των, την έξαρ­ση της βίας από αστι­κά κρά­τη και κυβερνήσεις.

Οι διά­φο­ρες προ­τά­σεις περί ανά­δει­ξης «προ­ο­δευ­τι­κών», «αρι­στε­ρών», «κεντρο­α­ρι­στε­ρών» κυβερ­νή­σε­ων, που τάχα θα «εξαν­θρω­πί­σουν», θα «ρυθ­μί­σουν», θα «εκδη­μο­κρα­τί­σουν» το απάν­θρω­πο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, στην ουσία επι­διώ­κουν να «βάλουν στο χέρι» το εργα­τι­κό και λαϊ­κό κίνη­μα, να το ποδη­γε­τή­σουν, να το μετα­τρέ­ψουν σε χει­ρο­κρο­τη­τή της ίδιας του της σφα­γής. Υπάρ­χει πλού­σια πεί­ρα για το πώς πάσης από­χρω­σης κυβερ­νή­σεις, τόσο τις προη­γού­με­νες δεκα­ε­τί­ες όσο και σε συν­θή­κες εκδή­λω­σης της τελευ­ταί­ας καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης, αξιο­ποιώ­ντας και την παν­δη­μία, προ­χω­ρούν ακά­θε­κτες τον σχε­δια­σμό για το «Πρά­σι­νο New Deal» πάνω στα συντρίμ­μια της ζωής και των δικαιω­μά­των των λαών της Ευρώ­πης και του κόσμου.

Γι’ αυτό και όλες οι κυβερ­νή­σεις δια­τη­ρούν από τους προ­κα­τό­χους τους, διευ­ρύ­νουν και ανα­βαθ­μί­ζουν το νομο­θε­τι­κό οπλο­στά­σιο του αστι­κού κρά­τους για να προ­χω­ρή­σει ανε­μπό­δι­στη η αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή. Είναι εμβλη­μα­τι­κό το παρά­δειγ­μα του νέου Ποι­νι­κού Κώδι­κα, που ψήφι­σε μόνη της η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο — παρά τους «πύρι­νους λόγους» στη Βου­λή και τον αστι­κό Τύπο — δια­τή­ρη­σε και θωρά­κι­σε περαι­τέ­ρω η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

Η πραγ­μα­τι­κή υπε­ρά­σπι­ση των δικαιω­μά­των για τους εργα­ζό­με­νους, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, τη νεο­λαία βρί­σκε­ται στον δρό­μο της απο­δέ­σμευ­σης από ΕΕ — ΝΑΤΟ και κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κό οργα­νι­σμό, στον δρό­μο της ανα­τρο­πής του σάπιου εκμε­ταλ­λευ­τι­κού συστή­μα­τος. Ενός συστή­μα­τος που πίσω από την κουρ­τί­να της τυπι­κής ισό­τη­τας κρύ­βει τη βία των ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων, τη βία της ανερ­γί­ας και της στυ­γνής εκμε­τάλ­λευ­σης στους χώρους δου­λειάς, τις εκα­τόμ­βες νεκρών στους υγρούς τάφους και στους θαλά­μους των νοσο­κο­μεί­ων, τη φτώ­χεια και την εξα­θλί­ω­ση για να αυγα­ταί­νουν τα κέρ­δη των μονοπωλίων.

Οι δυνά­μεις του ΚΚΕ μπαί­νουν μπρο­στά για να απο­κα­λύ­ψουν το πραγ­μα­τι­κό πρό­σω­πο της δικτα­το­ρί­ας του κεφα­λαί­ου στην ΕΕ και την Ελλά­δα. Για να οργα­νω­θούν μαζι­κές αγω­νι­στι­κές πρω­το­βου­λί­ες ενά­ντια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, που συνο­δεύ­ε­ται απ’ την περαι­τέ­ρω αντι­δρα­στι­κο­ποί­η­ση των κρα­τι­κών λει­τουρ­γιών και την έντα­ση της κατα­στο­λής, για να δυνα­μώ­σει η διε­θνι­στι­κή δρά­ση και αλλη­λεγ­γύη, να κατα­δι­κα­στεί από πλα­τύ­τε­ρες λαϊ­κές δυνά­μεις ο αντι­κομ­μου­νι­σμός, που απο­τε­λεί επί­ση­μη ιδε­ο­λο­γία της ΕΕ.

Σημειώ­σεις:

i. βλ. Decision The Commitee for the organisation and for the registration of the Romanian Communist Party v. Romania. https://hudoc.echr.coe.int/eng-press#{%22sort%22:[%22kpdate%20Descending%22]}
ii. ο.π.
iii. βλ. ανα­λυ­τι­κά Ι. Σαρ­μά, Ξ. Κοντιά­δη, Χ. Ανθό­που­λου, ΕΣΔΑ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑ, εκδ. ΣΑΚΚΟΥΛΑ 2021, σελ. 640 — 677.
iv. ο.π. σελ. 660 — 661.
v. βλ. όλως ενδει­κτι­κά, Ε. Βενι­ζέ­λου, Συνα­θροί­σεις και παν­δη­μία, άρθρο στην εφη­με­ρί­δα ΤΑ ΝΕΑ, στις 17.11.2020.

Της Μαρί­νας ΛΑΒΡΑΝΟΥ*
* Η Μαρί­να Λαβρά­νου είναι υπεύ­θυ­νη του Τμή­μα­τος Δικαιο­σύ­νης και Λαϊ­κών Ελευ­θε­ριών της ΚΕ του ΚΚΕ
Ριζο­σπά­στης, 31/12/2021