Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αφγανιστάν: «Η αποτυχία της Δύσης»…

«Η απο­τυ­χία της Δύσης». Αυτός είναι ο τίτλος που «κολ­λά­νε» από χτες τα αστι­κά κόμ­μα­τα και επι­τε­λεία πάνω από τις «περι­σπού­δα­στες» ανα­λύ­σεις τους για τις εξε­λί­ξεις στο Αφγα­νι­στάν, όπου η ανα­διά­τα­ξη των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών, στον αντα­γω­νι­σμό τους με την Κίνα και τη Ρωσία, έβγα­λε ενι­σχυ­μέ­νους τους Ταλιμπάν.

Όχι, δεν τους έπια­σε καμιά «κρί­ση συνεί­δη­σης» για τα δολο­φο­νι­κά τους σχέ­δια, στη δίνη των οποί­ων σπα­ράσ­σε­ται και το Αφγα­νι­στάν. Αντί­θε­τα, πραγ­μα­τι­κός τους στό­χος είναι να «ξεπλύ­νουν» την ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση και το έγκλη­μα που για 20 ολό­κλη­ρα χρό­νια συντε­λεί­ται στη χώρα και στην ευρύ­τε­ρη περιοχή.

Επ’ ουδε­νί δεν αμφι­σβη­τεί­ται η ιμπε­ρια­λι­στι­κή εισβο­λή, που έσπει­ρε χάος και θάνα­το προ­κει­μέ­νου να δια­σφα­λι­στούν τα συμ­φέ­ρο­ντα των Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών. Αντί­θε­τα, με τον μαν­δύα της «αυτο­κρι­τι­κής» για «λάθη και παρα­λεί­ψεις» τις δύο αυτές δεκα­ε­τί­ες, υπε­ρα­σπί­ζο­νται τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις — αυτές που έγι­ναν κι αυτές που σχε­διά­ζουν στο μέλ­λον — ως «προ­ϋ­πό­θε­ση» και «εγγύ­η­ση» τάχα για την «ασφά­λεια» και τη «στα­θε­ρό­τη­τα», που πλη­ρώ­νουν οι λαοί.

Επι­χει­ρούν παράλ­λη­λα να «ξασπρί­σουν» τα προ­σχή­μα­τα με τα οποία εισέ­βα­λαν στο Αφγα­νι­στάν, την ώρα που «βοά ο τόπος» για μυστι­κές συμ­φω­νί­ες με την ηγε­σία των Ταλι­μπάν και την απο­κά­λυ­ψη πλή­θους στοι­χεί­ων που απο­δει­κνύ­ουν ότι η «τρο­μο­κρα­τία» και οι τζι­χα­ντι­στές δεν είναι παρά ένα ακό­μα άλλο­θι για τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά τους εγκλή­μα­τα, που γίνο­νται για τον έλεγ­χο των ενερ­γεια­κών και άλλων πηγών, των δρό­μων μετα­φο­ράς, όπως για το ποιος θα «πιά­σει τα πόστα» απέ­να­ντι στα αντί­πα­λα ιμπε­ρια­λι­στι­κά κέντρα.

Τα ίδια ισχύ­ουν όμως και για όσους ισχυ­ρί­ζο­νται τώρα ότι οι ιμπε­ρια­λι­στές «πήραν το μάθη­μά» τους, με τα κοντέρ να σπά­νε ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ και όσοι λένε ότι οι εξε­λί­ξεις ανα­δει­κνύ­ουν την «απο­τυ­χία… του γεω­στρα­τη­γι­κού μοντέ­λου των στρα­τιω­τι­κών επεμ­βά­σε­ων της Δύσης, και ιδιαί­τε­ρα των ΗΠΑ για την περιο­χή», ζητώ­ντας από την ΕΕ να ανα­λά­βει πιο δυνα­μι­κά «πρω­το­βου­λί­ες» με τα ίδια προσχήματα.

Σα να λέμε… ένας άλλος κόσμος ιμπε­ρια­λι­στι­κών παρεμ­βά­σε­ων είναι εφι­κτός — πέρα από αυτόν στον οποίο και οι ίδιοι ως κυβέρ­νη­ση έδω­σαν «γην και ύδωρ» με τις «στρα­τη­γι­κές συμ­φω­νί­ες» και τις αβρο­φρο­σύ­νες με τον «δια­βο­λι­κά καλό» Τραμπ.

Δεν πρό­κει­ται βέβαια για αυτα­πά­τες αλλά για προ­σπά­θεια να στοι­χη­θεί ο λαός στα νέα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια, για τα οποία τόσο η ΕΕ όσο και η λυκο­συμ­μα­χία του ΝΑΤΟ έχουν στη φαρέ­τρα τους κάθε είδους «μοντέ­λα» παρεμ­βά­σε­ων σε «ζώνες ενδια­φέ­ρο­ντος» απέ­να­ντι στους αντα­γω­νι­στές τους.

Κανέ­να «μάθη­μα», λοι­πόν, που να έχει σχέ­ση με τα συμ­φέ­ρο­ντα των λαών δεν πήραν ούτε οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, ούτε οι κυβερ­νή­σεις και τα αστι­κά κόμ­μα­τα, που όλα δια­δο­χι­κά έβα­λαν πλά­τη για τη συμ­με­το­χή στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή επέμ­βα­ση στο Αφγανιστάν.

Αντί­θε­τα, όλοι αυτοί που το 2001 έλε­γαν ότι «είμα­στε όλοι Αμε­ρι­κα­νοί», που πετρο­βο­λού­σαν το ΚΚΕ — το οποίο από την πρώ­τη στιγ­μή αντι­τά­χθη­κε και απο­κά­λυ­ψε τους στό­χους της ιμπε­ρια­λι­στι­κής επέμ­βα­σης καταγ­γέλ­λο­ντας και όλα τα προ­σχή­μα­τα περί «δημο­κρα­τί­ας» και «ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των», πρω­το­στα­τώ­ντας στην πάλη ενά­ντια στην εμπλο­κή της χώρας μας σε αυτή — βάζουν τώρα από την πίσω πόρ­τα τα ίδια «επι­χει­ρή­μα­τα», με τους ίδιους σκοπούς.

Ο λαός να μην τους κάνει τη χάρη, να μη στρα­τευ­τεί κάτω από τις ξένες σημαί­ες της αστι­κής τάξης, των συμ­φε­ρό­ντων της. Να δυνα­μώ­σει την πάλη απέ­να­ντι στην εμπλο­κή στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ που τον βάζουν σε μεγά­λους κινδύνους.

Πηγή: εφη­με­ρί­δα «Ριζο­σπά­στης», Τετάρ­τη 18 Αυγού­στου 2021.

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο