Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη τη Δευτέρα 4 Ιούλη στο Ηρώδειο

Μεγά­λο αφιέ­ρω­μα στον Μίκη Θεο­δω­ρά­κη θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί τη Δευ­τέ­ρα 4 Ιού­λη στο Ηρώ­δειο, όπου η «ιέρεια» του Θεο­δω­ρά­κη, Μαρία Φαρα­ντού­ρη, θα συμπρά­ξει με τον εξαί­ρε­το βαρύ­το­νο Τάση Χρι­στο­γιαν­νό­που­λο, υπό την μπα­γκέ­τα του σπου­δαί­ου διευ­θυ­ντή ορχή­στρας Μίλ­του Λογιάδη.

Εχο­ντας ερμη­νεύ­σει τα σημα­ντι­κό­τε­ρα έργα του Θεο­δω­ρά­κη σε κάθε γωνιά του κόσμου, η Φαρα­ντού­ρη έχει συν­δέ­σει άρρη­κτα μαζί του την καλ­λι­τε­χνι­κή πορεία της, γνω­ρί­ζο­ντας στο διε­θνές κοι­νό τα μελο­ποι­η­μέ­να από τον ίδιο ποι­η­τι­κά έργα σημα­ντι­κών Νεο­ελ­λή­νων λογο­τε­χνών (Σεφέ­ρη, Ελύ­τη, Ρίτσου, Καμπα­νέλ­λη κ.ά.).

Στο πρώ­το μέρος της συναυ­λί­ας θα παρου­σια­στούν απο­σπά­σμα­τα από το εμβλη­μα­τι­κό «Canto General», σε ποί­η­ση του Πάμπλο Νερού­δα, που, στα χεί­λη της Φαρα­ντού­ρη και του Πέτρου Παν­δή, των πρώ­των ερμη­νευ­τών του, αγα­πή­θη­κε από το διε­θνές κοι­νό στα μεγα­λύ­τε­ρα θέα­τρα του κόσμου. Το κοι­νό του Ηρω­δεί­ου θα το ανα­κα­λύ­ψει εκ νέου στην αυθε­ντι­κή ενορ­χή­στρω­σή του για 15μελές μου­σι­κό σύνο­λο και δύο χορω­δί­ες (Χορω­δία της ΕΡΤ και Χορω­δία του Δήμου Αθη­ναί­ων), ενώ στο δεύ­τε­ρο μέρος της συναυ­λί­ας η Μαρία Φαρα­ντού­ρη και ο Τάσης Χρι­στο­γιαν­νό­που­λος, υπό τη διεύ­θυν­ση του Μίλ­του Λογιά­δη, σε ενορ­χή­στρω­ση του πια­νί­στα Αχιλ­λέα Γουά­στωρ, θα ερμη­νεύ­σουν αγα­πη­μέ­να τρα­γού­δια του Μίκη Θεοδωράκη.

Με αφορ­μή τη συναυ­λία η Μαρία Φαρα­ντού­ρη μίλη­σε για το πώς μελο­ποι­ή­θη­κε το «Canto General». Περιέ­γρα­ψε ότι ο Σαλ­βα­δόρ Αλιέ­ντε προ­σκά­λε­σε στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ’70 τον εξό­ρι­στο ακό­μα τότε στο Παρί­σι, Μίκη Θεο­δω­ρά­κη, στη Χιλή. Η επί­σκε­ψη συνε­πή­ρε τον Ελλη­να συν­θέ­τη, που στο Παρί­σι κατα­πιά­στη­κε με το έργο του βρα­βευ­μέ­νου Χιλια­νού ποι­η­τή Πάμπλο Νερού­δα, ο οποί­ος ήταν πρέ­σβης της Χιλής στη γαλ­λι­κή πρω­τεύ­ου­σα εκεί­νη την επο­χή. Ποι­η­τής και συν­θέ­της συνερ­γά­στη­καν στην επι­λο­γή των προς μελο­ποί­η­ση τρα­γου­διών του «Canto General» και ο Νερού­δα παρα­κο­λου­θού­σε μάλι­στα τις πρό­βες στο Παρίσι.

«Η ιδέα ήταν να πάμε, ένα χρό­νο μετά, το 1973 και να δώσου­με μια μεγά­λη συναυ­λία στη Χιλή. Μας πρό­λα­βαν όμως τα γεγο­νό­τα: Η δικτα­το­ρία Πινο­σέτ, η δολο­φο­νία Αλιέ­ντε και, συμ­πτω­μα­τι­κά την ίδια επο­χή περί­που, ο θάνα­τος, από αδιευ­κρί­νι­στα αίτια, του Νερού­δα. Η συναυ­λία τελι­κά πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε για πρώ­τη φορά το 1974, μετά την πτώ­ση της χού­ντας, στην Ελλά­δα, στο κατά­με­στο γήπε­δο Καραϊ­σκά­κη, και αφιε­ρώ­θη­κε στη σκλα­βω­μέ­νη Χιλή. Τι ειρω­νεία! Η ιδέα όταν είχα­με ξεκι­νή­σει τις πρό­βες ήταν να κάνου­με τη συναυ­λία στην ελεύ­θε­ρη Χιλή και να την αφιε­ρώ­σου­με στην Ελλά­δα», είπε η Μαρία Φαρα­ντού­ρη, που στο Ηρώ­δειο τη Δευ­τέ­ρα θα παρου­σιά­σει τα έξι κυριό­τε­ρα τρα­γού­δια του σπου­δαί­ου αυτού έργου.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα