Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βασίλης Κανιάρης: Το τείχος

Μέσα στις πόλεις μας, υπάρ­χει ένα τείχος•
κάποιους αιώ­νες, ένα τεί­χος ανυπέρβλητο.

Πίσω απ΄ αυτό, είναι κρυμμένες
οι λαϊ­κές οι συνοικίες
οι αναλ­φά­βη­τοι, οι φτω­χοί κι οι πεινασμένοι•

τα παρα­πήγ­μα­τα, οι σκηνές,
η εξα­θλί­ω­ση κι ο πόνος.

Σπί­τια- χαρ­τό­κου­τα, ξυπό­λυ­τα παιδιά
η σκό­νη και η ξηρασία
και των αστέ­γων τα γεφύρια•

το Σάο Πάο­λο, το Τσαντ, η Υεμένη
και τα χωριά του κάτω Έβρου•

οι άδι­κοι χει­μώ­νες και των λαών η κακοποίηση•
η τρέ­λα των ανέργων•

και των λαών, το πύρι­νο όνει­ρό τους.

Μέσα στον κόσμο μας, υπάρ­χει ένα τείχος,
τεί­χος αόρα­το, ψηλό•
και ανυπέρβλητο;

Μάρ­τιος 2010
Βασί­λης Κανιάρης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο