Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ «Τέλος εποχής» (ΒΙΝΤΕΟ)

«Τέλος» στην καριέ­ρα του απο­φά­σι­σε να βάλει ο Βασί­λης Σπα­νού­λης! Το από­γευ­μα του Σαβ­βά­του ο αρχη­γός του Ολυ­μπια­κού γνω­στο­ποί­η­σε μέσω του επί­ση­μου λογα­ρια­σμού του στο Instagram ότι στα­μα­τά το μπάσκετ!

Ένας από τους κορυ­φαί­ους που ανέ­δει­ξε ποτέ το ελλη­νι­κό μπά­σκετ απο­φά­σι­σε να «κρε­μά­σει τα παπού­τσια του». Ο «κάπτεν» του Ολυ­μπια­κού, αφού συνα­ντή­θη­κε πρώ­τα με τους ιδιο­κτή­τες της ΚΑΕ, αδερ­φούς Αγγε­λό­που­λους, τους έκα­νε γνω­στή την από­φα­σή του να βάλει τέλος στην τερά­στια καριέ­ρα του.

Η ανάρ­τη­σή του: «Πριν από λίγο ανα­κοί­νω­σα στους προ­έ­δρους ότι ήρθε η ώρα να κλεί­σει το μεγα­λύ­τε­ρο κεφά­λαιο της ζωής μου και τους ευχα­ρί­στη­σα για όσα πετύ­χα­με μαζί. Ήταν μια δύσκο­λη από­φα­ση αλλά δεν ήταν στενάχωρη.

Το μπά­σκετ μου χάρι­σε ένα ανε­πα­νά­λη­πτο ταξί­δι γεμά­το από έντο­νες στιγ­μές και μεγά­λες συγκι­νή­σεις. Μου έδω­σε τα πάντα και του έδω­σα τα πάντα. Ο Ολυ­μπια­κός απο­δεί­χτη­κε το πεπρω­μέ­νο μου και το πιο όμορ­φο λιμά­νι μου. Φεύ­γω περή­φα­νος για όσα σπου­δαία κατα­κτή­θη­καν αλλά και για όσα μετά από σκλη­ρή μάχη χάθη­καν. Πάνω απ’ όλα φεύ­γω γεμά­τος, για­τί έζη­σα περισ­σό­τε­ρα απ’ όσα ονειρεύτηκα.

Μέσα από την καρ­διά μου θέλω να ευχα­ρι­στή­σω όλους όσοι ήταν στο πλευ­ρό μου όλα αυτά τα χρό­νια, τους προ­έ­δρους, τους προ­πο­νη­τές, τους συμπαί­κτες, τους συνερ­γά­τες και τους αντι­πά­λους, μα πάνω από όλα θέλω να ευχα­ρι­στή­σω όλους τους φιλά­θλους για την αγά­πη τους. Αυτή η αγά­πη ήταν που μου έδι­νε τη δύνα­μη να προ­σπα­θώ πιο σκλη­ρά κάθε μέρα κι αυτή η αγά­πη θα είναι για πάντα οδη­γός μου.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ…»

Η καριέρα του

Ο Σπα­νού­λης ξεκί­νη­σε την καριέ­ρα του από τον ΓΣ Λάρι­σας, μετα­πή­δη­σε στο Μαρού­σι και έκα­νε το μεγά­λο άλμα στην καριέ­ρα του το καλο­καί­ρι του 2005 μετα­κο­μί­ζο­ντας στην Αθή­να για λογα­ρια­σμό του Πανα­θη­ναϊ­κού. Κατέ­κτη­σε το νταμπλ, βρέ­θη­κε στην δεύ­τε­ρη καλύ­τε­ρη πεντά­δα της Ευρωλίγκας.

Το 2005 ο Βασί­λης Σπα­νού­λης, ο Δημή­τρης Δια­μα­ντί­δης, ο Θοδω­ρής Παπα­λου­κάς και οι συμπαί­κτες τους έφτα­σαν την εθνι­κή μας ομά­δα στην κορυ­φή της Ευρώπης!

Το παι­χνί­δι που άνοι­ξε ουσια­στι­κά τον δρό­μο του Βασί­λη Σπα­νού­λη για τον μαγι­κό κόσμο του ΝΒΑ ήταν ο ημι­τε­λι­κός στο Μου­ντο­μπά­σκετ του 2006 κόντρα στην Team USA, όπου η Εθνι­κή Ελλά­δας επι­κρά­τη­σε 101–96 και προ­κρί­θη­κε στον τελικό.

Μία εξαι­ρε­τι­κή χρο­νιά ήταν αρκε­τή για τον Βασί­λη Σπα­νού­λη, ο οποί­ος έκα­νε το υπε­ρα­τλα­ντι­κό ταξί­δι και το όνει­ρο κάθε μπα­σκε­τμπο­λί­στα πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Αγω­νί­στη­κε στο ΝΒΑ με τη φανέ­λα των Χιού­στον Ρόκετς, είχε μέσο όρο στους πόντους 2.7, στις ασίστ 0.9 και, μόλις, 8.8 λεπτά μέσο όρο, και είχε και 31.9% σε ευστο­χία στα σουτ (17.2% πίσω από τη γραμ­μή των τρί­πο­ντων). Αγω­νί­στη­κε σε 31 αγώ­νες, ερχό­με­νος από τον πάγκο.

Ο Σπα­νού­λης έγι­νε ανταλ­λα­γή από τους Ρόκετς, στους Σαν Αντό­νιο Σπερς, στις 12 Ιου­λί­ου του 2007, ως αντάλ­λαγ­μα δόθη­καν οι Μπά­τλερ και Σκό­λα. Τελι­κά, στις 19 Αυγού­στου του 2007, οι Σπερς άφη­σαν ελεύ­θε­ρο τον Σπανούλη.

Το βρα­βείο του MVP στην κατά­κτη­ση της Ευρω­λί­γκας το 2009 με τον Πανα­θη­ναϊ­κό πήρε στα χέρια του ο Βασί­λης Σπα­νού­λης. Ήταν ο άνθρω­πος που οδή­γη­σε τους «πρά­σι­νους» στην κού­πα, κερ­δί­ζο­ντας αρχι­κά τον Ολυ­μπια­κό στα ημι­τε­λι­κά και την ΤΣΣΚΑ στον τελι­κό. Ήταν η χρο­νιά που ο Πανα­θη­ναϊ­κός πέτυ­χε το Triple Crown, με πρω­τά­θλη­μα, Κύπελ­λο και Ευρωλίγκα.

Στις 11 Ιου­λί­ου του 2010 ο Βασί­λης Σπα­νού­λης έκα­νε το τολ­μη­ρό βήμα, αφή­νο­ντας τον Πανα­θη­ναϊ­κό για λογα­ρια­σμό του Ολυ­μπια­κού σε μια κίνη­ση που έκα­νε μεγά­λο… πάταγο!

Ο Βασί­λης Σπα­νού­λης και ο Ολυ­μπια­κός έγρα­ψαν τη δική τους ιστο­ρία, αφού κατέ­κτη­σαν παρέα δύο σερί Ευρω­λί­γκες (2012, 2013), με τον «kill-bill» να παί­ζει τον δικό του σημα­ντι­κό ρόλο σε αυτό.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο