Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βγήκαν τα σκυλιά στους δρόμους

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Ξεθαρ­ρέ­ψαν. Ξεσα­λώ­σαν. Βγή­καν τα σκυ­λιά στους δρό­μους κάτω από την έμμε­ση προ­στα­σία – ίσως και προ­τρο­πή – του αρχι­τσέ­λι­γκα της γνη­σιό­τη­τας της φυλής. Της καθα­ρής και ανό­θευ­της φυλής των Λευ­κών. Άρχι­σαν να γαβγί­ζουν, να ουρ­λιά­ζουν και να δεί­χνουν τα σου­βλε­ρά τους σάπια και βρώ­μι­κα δόντια. Τρο­μά­ρα να τους έρθει για το μεγά­λο τους θρά­σος. Ιδιο­ποι­ή­θη­καν την Γη των Ινδιά­νων, αφού πρώ­τα τους λεη­λά­τη­σαν, τους κατα­λή­στε­ψαν και τους εξό­ντω­σαν, στη­ρι­ζό­με­νοι – τάχα μου – στην ανω­τε­ρό­τη­τα της φυλής τους, όντας οι ίδιοι πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες σε ξένη Γη.

Από που κι ωσπού ανι­στό­ρη­τα χαϊ­βά­νια, η Αμε­ρι­κή είναι δική σας; Πορ­το­γά­λοι, Ισπα­νοί, Γενο­βέ­ζοι, Βρε­τα­νοί, Ολλαν­δοί αποι­κιο­κρά­τες, των οποί­ων είστε οι από­γο­νοι, ακό­μα στά­ζουν αίμα οι κορ­φές των βου­νών και των φαραγ­γιών από την παρου­σία σας.. Και οι  άνθρω­ποι της Αφρι­κής  —  οι νέγροι σας – που τους σύρα­τε κάνο­ντας βρω­με­ρό πλιά­τσι­κο από τα χωριά τους, στην χει­ρό­τε­ρη σκλα­βιά, δού­λοι στις φάρ­μες και στις μεγά­λες σας φυτεί­ες. Καλά που υπάρ­χουν οι μαύ­ροι αθλη­τές να σας βγά­ζουν ασπρο­πρό­σω­πους  στα στά­δια και τα γήπε­δα του κόσμου.

Η Ντρι –Τιμ της ομά­δας του μπά­σκετ είναι μαύ­ρη, κατά­μαυ­ρη. Τα  “νεγρό­που­λα” του Χάρ­λεμ διαν­θί­ζουν τις ευρω­παϊ­κές μπα­σκέ­τες. Στους Ολυ­μπια­κούς και σε όλους τους Παγκό­σμιους Αγώ­νες, υψώ­νε­ται η αστε­ρό­εσ­σα χάρη στην υπε­ρο­χή των μαύ­ρων αθλη­τών σας. Και για τις απο­στά­σεις μεγά­λων δρό­μων που υστε­ρεί­τε πολύ, αμε­ρι­κα­νο­ποι­ή­σα­τε Κενυά­τες…!!! Ποια ανω­τε­ρό­τη­τα της λευ­κής φυλής;

Ναι κάπου υπάρ­χει αυτή η ανω­τε­ρό­τη­τα της λευ­κής φυλής. Στην ατο­μι­κή βόμ­βα που κονιορ­το­ποί­η­σε γύρω στους 300.000 αθώ­ους ανθρώ­πους στην Χιρο­σί­μα και το Ναγκα­σά­κι. Στους βομ­βαρ­δι­σμούς  και στην κατα­στρο­φή της ζωής, αθώ­ων ανθρώ­πων και ολό­κλη­ρων κρα­τών. Γιου­γκο­σλα­βία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, προ­στέ­θη­καν στον μακρύ σας κατά­λο­γο. Όπου υπάρ­χουν γεω­πο­λι­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα ή απε­λευ­θε­ρω­τι­κά κινή­μα­τα, η λευ­κή φυλή δεί­χνει την ανω­τε­ρό­τη­τα της. Πρώ­τη στην σύστα­ση παγκό­σμιας μαφί­ας, κομπί­νας, αισχρο­κέρ­δειας και του εγκλήματος.

Λευ­κοί καρ­χα­ρί­ες, εμείς όλοι είμα­στε άνθρω­ποι και όλοι πατά­με το ίδιο χώμα, που ονο­μά­ζου­με Γη. Παι­διά της ίδιας μάνας. Και τα περί ανω­τε­ρό­τη­τας φυλών είναι μπούρ­δες και κουραφέξαλα.

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο