Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βιβλίο: Το αλάτι της γης, του Βόλφγκανγκ Χουγκ

Γρά­φει ο Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης //

«Η ιστο­ρία αυτή είναι αλη­θι­νή. Συνέ­βη σε μια μικρή πόλη στα δυτι­κά των Ε.Π.Α. Άλλο­τε η περιο­χή αυτή των Ε.Π.Α. υπα­γό­ταν στο Μεξι­κό. Το 1848 όμως οι Ε.Π.Α. αγό­ρα­σαν την περιο­χή αυτή από την κυβέρ­νη­ση του Μεξι­κού και από τότε ονο­μά­ζε­ται Νέο Μεξι­κό. Έτσι οι Μεξι­κά­νοι κάτοι­κοι έγι­ναν Αμε­ρι­κά­νοι. Έγι­ναν όμως μόνο στα χαρ­τιά. Για­τί και σήμε­ρα ακό­μη μιλούν μια άλλη γλώσ­σα και έχουν το δικό τους τρό­πο ζωής. Οι «γνή­σιοι» Αμε­ρι­κά­νοι θεω­ρούν τον εαυ­τό τους ανώ­τε­ρο απ’ τους «νέους». Και αυτό φυσι­κά έχει τους λόγους του. Οι περισ­σό­τε­ροι απ’ αυτούς ήταν πλού­σιοι. Αγό­ρα­σαν τη γη των αγρο­τών, ενώ παληό­τε­ρα οι ίδιοι οι Μεξι­κά­νοι ήταν κύριοι της γής τους. Σήμε­ρα όμως χρη­σι­μο­ποιού­νται μόνο σαν φτη­νά εργα­τι­κά χέρια. Και η κυβέρ­νη­ση της Ουά­σιγ­κτον υπο­στή­ρι­ξε από τότε αυτή την πολιτική.»
(Από την εισα­γω­γή του βιβλίου) 

Ο Βόλφ­γκανγκ Χουγκ, Γερ­μα­νός ιστο­ρι­κός εξέ­δω­σε το βιβλίο στο Βερο­λί­νο το 1973 βασι­ζό­με­νος σε ιστο­ρι­κά στοι­χεία και εμπνευ­σμέ­νος από το ομώ­νυ­μο φιλμ του Χ. Ι. Μπίμπερμαν.

to alati tis ghs 3Στο «Αλά­τι της γης» δια­βά­ζου­με για μια πραγ­μα­τι­κή απερ­γία Μεξι­κα­νών μεταλ­λω­ρύ­χων στην πόλη του Σίλ­βερ Σίτι στην πολι­τεία του Νέο Μεξι­κό. Το βασι­κό αίτη­μα της απερ­γί­ας είναι για καλύ­τε­ρες συν­θή­κες εργα­σί­ας, προ­σλή­ψεις νέων εργα­τών και για ίση μετα­χεί­ρι­ση μετα­ξύ των Μεξι­κα­νών και Αμε­ρι­κα­νών εργα­τών. Το επό­με­νο αίτη­μα προ­έρ­χε­ται από τις γυναί­κες των εργα­ζό­με­νων στα ορυ­χεία και οι οποί­ες διεκ­δι­κούν ζεστό νερό και όλες τις ανέ­σεις που χρειά­ζε­ται ένα σπί­τι καθώς και ίση μετα­χεί­ρι­ση από τους απερ­γούς που αντι­με­τώ­πι­ζαν τα αιτή­μα­τα που οι γυναί­κες έβα­ζαν στη συζή­τη­ση ως απο­κλει­στι­κά θέμα­τα για το σπίτι.

to alati tis ghs 2

Όλα τα παρα­πά­νω κατα­γρά­φο­νται λιτά, χωρίς περιτ­τούς συναι­σθη­μα­τι­σμούς και φλύ­α­ρες περι­γρα­φές. Ο συγ­γρα­φέ­ας παρα­θέ­τει τις άθλιες συν­θή­κες εργα­σί­ας στα ορυ­χεία, την αδια­φο­ρία της εργο­δο­σί­ας, την γενι­κό­τε­ρη εξα­θλί­ω­ση μέσα στην κοι­νό­τη­τα καθώς και το αγω­νι­στι­κό ξέσπα­σμα καθι­στώ­ντας τους/ις αναγνώστες/ριες κοι­νω­νούς ενός πολύ σημα­ντι­κού ιστο­ρι­κού γεγο­νό­τος. Σε κάποια σημεία οι περι­γρα­φές ίσως φαί­νο­νται πολύ γρή­γο­ρες ή/και βια­στι­κές, αλλά σε καμία περί­πτω­ση δεν επη­ρε­ά­ζουν το τελι­κό απο­τέ­λε­σμα. Πάντως θα είχε ενδια­φέ­ρον μια αντι­πα­ρα­βο­λή με το πρω­τό­τυ­πο κεί­με­νο ώστε να ελεγ­χθεί η πιστό­τη­τα της μετα­φο­ράς του βιβλί­ου στη γλώσ­σα μας.

to alati tis ghs 2

Η πολι­τι­κή θέση του συγ­γρα­φέα είναι βέβαια ξεκά­θα­ρη. Αυτό φαί­νε­ται από την επι­λο­γή του θέμα­τος που παρα­μέ­νει επί­και­ρο, ιδιαί­τε­ρα για την επο­χή μας όπου οι εργα­τι­κές κατα­κτή­σεις βρί­σκο­νται διε­θνώς στο στό­χα­στρο της αστι­κής τάξης και των κυβερ­νή­σε­ων τους. Όμως ο Βόλφ­γκανγκ Χουγκ δεν επι­τρέ­πει στον εαυ­τό του να επι­βλη­θεί του κει­μέ­νου ενώ παράλ­λη­λα δεν εφαρ­μό­ζει ιδε­ο­λο­γι­κές παρα­χω­ρή­σεις και συμ­βι­βα­σμούς. Για όλα αυτά, «Το αλά­τι της γης» είναι ένα ανά­γνω­σμα που το προ­τεί­νω σε όλους και όλες, και όχι μόνο σε όσους/ες δεί­χνουν  ένα ιδιαί­τε­ρο ενδια­φέ­ρον για αυτά τα ζητήματα.

Πλη­ρο­φο­ρί­ες

Μετά­φρα­ση: Σταύ­ρος Σακαλλιέρος

Το «Αλά­τι της γης» κυκλο­φό­ρη­σε από την Εκδο­τι­κή Ομά­δα (Αθή­να, 1978)

Στο τέλος του βιβλί­ου περιέ­χο­νται εικό­νες από την ομώ­νυ­μη ται­νία του Χ. Ι. Μπί­μπερ­μαν, το εικα­στι­κό έργο Μιχά­λη Νικο­λα­ΐ­δη «Εργά­τες ορυ­χεί­ου» και διά­φο­ρες άλλες

Ολό­κλη­ρη η ταινία

Με ελλη­νι­κούς υπότιτλους:

Χωρίς υπό­τι­τλους:

Το τρέι­λερ της ταινίας:

Ειρη­ναί­ος Μαρά­κης: «Όλα είναι όπλα»

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο