Βιβλιοκριτική του «Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί?» από τον προέδρο του ΚΚ Σουηδίας Andreas Sörensen

Μετα­ξύ δύο πολι­τι­σμών αλλά με διο­ρα­τι­κό­τη­τα και στους δύο.

Αυτός είναι ο τίτλος της βιβλιο­κρι­τι­κής που παρου­σιά­στη­κε στην εφη­με­ρί­δα Riktpunkt του ΚΚ Σουηδίας.

Την παρου­σί­α­ση υπο­γρά­φει ο πρό­ε­δρος του ΚΚ Σου­η­δί­ας Andreas Sörensen.

Πρό­κει­ται για την σου­η­δι­κή έκδο­ση του βιβλί­ου «Πάνε καλά αυτοί οι Σου­η­δοί?» που εκδό­θη­κε από τις εκδό­σεις Ατέ­χνως εδώ και σχε­δόν 2 χρόνια.

Παρα­θέ­του­με την παρουσίαση:

Πριν από λίγο και­ρό εκδό­θη­κε στα σου­η­δι­κά το βιβλίο του Πάνου Αλε­πλιώ­τη (Panos Alepliotis) με τίτλο «Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί?

Ένας προ­κλη­τι­κός τίτλος που αρχι­κά απευ­θύ­νε­ται στο ελλη­νι­κό κοι­νό αλλά και ανα­γκά­ζει τους Σου­η­δούς να σκε­φτούν αν πραγ­μα­τι­κά πάνε καλά.

Η ιστο­ρία ακο­λου­θεί τον νεα­ρό Πάνο, ο οποί­ος, μετά από μια γεω­λο­γι­κή απο­στο­λή, πέφτει στα νύχια της Ίνγκριντ, μιας νεα­ρής κομμουνίστριας.

Μέσω αυτής, ο Πάνος απο­κτά μια εικό­να όχι μόνο για τη σου­η­δι­κή κουλ­τού­ρα, αλλά και για τη σου­η­δι­κή πολι­τι­κή ιστορία.

Αυτά είναι και τα κεντρι­κά θέμα­τα του βιβλί­ου: ο πολι­τι­σμός και η πολι­τι­κή. Διό­τι ο ανα­γνώ­στης όχι μόνο συνα­ντά τις ενί­ο­τε κωμι­κές συγκρού­σεις μετα­ξύ των πολι­τι­σμών, αλλά παίρ­νει και ένα μονα­δι­κό μάθη­μα της σου­η­δι­κής πολι­τι­κής, από μια κάπως πρό­ω­ρα ώρι­μη πολι­τι­κά νεα­ρή γυναί­κα που έχει τα αγκά­θια απλω­μέ­να προς τα έξω, για να το θέσω ήπια.

Οι ανα­γνώ­στες του βιβλί­ου δεν έχουν μόνο να αντι­με­τω­πί­σουν περι­πτώ­σεις που φαί­νο­νται στον Έλλη­να σχε­δόν παρά­ξε­νες — όπως στο εστια­τό­ριο όπου σερ­βί­ρο­νται «ξυλο­κέ­ρα­τα» (γαλέ­τες βρώ­μης)* με το φαγη­τό και πλη­ρώ­νεις πριν φας — αλλά και μια σει­ρά από κατα­στά­σεις που κάνουν επί­σης τον Σου­η­δό να ανα­ρω­τιέ­ται αν είμα­στε πραγ­μα­τι­κά στα καλά μας. Η σχέ­ση με το αλκο­όλ, αν μη τι άλλο.

Σε πολι­τι­κό επί­πε­δο, το βιβλίο δίνει μια καλή εικό­να της ανά­πτυ­ξης της σου­η­δι­κής ταξι­κής κοι­νω­νί­ας και της βαθ­μιαί­ας παρακ­μής του σου­η­δι­κού εργα­τι­κού κινή­μα­τος υπό την επή­ρεια της σοσιαλδημοκρατίας.

Δίνει μια κρι­τι­κή εικό­να όλων αυτών, αλλά και της πολι­τι­κής του παλιού Σου­η­δι­κού Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος, το οποίο ανα­ζή­τη­σε τη θέση του στη σκιά των Σοσιαλδημοκρατών.

Για όσους έχουν δια­βά­σει και γνω­ρί­ζουν τον Θεό­δω­ρο Καλ­λι­φα­τί­δη, πρό­κει­ται για ένα βιβλίο παρό­μοιου είδους – χωρίς όμως την εμμο­νή του Καλ­λι­φα­τί­δη για το σεξ.

Περι­γρά­φει τη συνά­ντη­ση του μετα­νά­στη με τη νέα κουλ­τού­ρα και την αλλα­γή που επί­σης συντε­λεί­ται στο πώς να προ­σαρ­μο­στεί και που τελι­κά δεν ανή­κει πλή­ρως που­θε­νά. Στην περί­πτω­ση του Πάνου, πώς  είσαι Έλλη­νας στη Σου­η­δία και Σου­η­δός στην Ελλάδα.

Χωρίς να το έχω βιώ­σει ο ίδιος (ένας χρό­νος ως φοι­τη­τής ανταλ­λα­γής στη Γερ­μα­νία δεν παρέ­χει ακρι­βώς την ίδια εμπει­ρία, αν και η γερ­μα­νι­κή γρα­φειο­κρα­τία απαι­τού­σε κάποια υπο­μο­νή), είναι μια ιστο­ρία που έχω ακού­σει συχνά, μερι­κές φορές με χιού­μορ και μερι­κές φορές με θλί­ψη. Μερι­κές φορές και με τα δύο.

Αξί­ζει λοι­πόν να δια­βά­σε­τε το βιβλίο; Φυσι­κά. Για την πολι­τι­κή, για το ιστο­ρι­κό της περιε­χό­με­νο και για μια συναρ­πα­στι­κή και κρι­τι­κή ματιά στον δικό μας πολι­τι­σμό – για­τί πόσο στα καλά μας είμα­στε πραγματικά;

Andreas Sörensen

 *όπως απει­κο­νί­ζο­νται στην φωτογραφία.

Πηγή: Riktpunkt 30–3‑2023

 Mellan två kulturer men med inblick i båda — RiktpunKt.nu

Πάνε καλά αυτοί οι Σουηδοί;