Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βλέπε, άκου, δούλευε και… σώπα!

Γρά­φει ο Δημή­τρης Βαλα­ής //
Δάσκαλος

Δεν έχεις χρή­μα­τα ν’ αγο­ρά­σεις τρό­φι­μα, για να μαγει­ρέ­ψεις; Μη στε­νο­χω­ριέ­σαι! Μαγει­ρεύ­ουν άλλοι, στην τηλε­ό­ρα­ση, για σένα!

Δεν μπο­ρείς να ψωνί­σεις ρού­χα για τον εαυ­τό σου και τα παι­διά σου; Μη στε­νο­χω­ριέ­σαι! Ψωνί­ζουν άλλοι, στην τηλε­ό­ρα­ση, για σένα! Και μάλι­στα δωρε­άν! Ίσως, αύριο, έρθει κι η δική σου η σει­ρά!…

Δε σου φτά­νει ο μισθός σου ή η σύντα­ξή σου, για να πας κάπου να δια­σκε­δά­σεις; Μη στε­νο­χω­ριέ­σαι! Δια­σκε­δά­ζουν (κάθε βδο­μά­δα) και πίνουν ”στην υγειά σου” άλλοι, στην τηλε­ό­ρα­ση, για σένα!

Ούτε να φλερ­τά­ρεις, χρειά­ζε­ται! Φλερ­τά­ρουν κι ερω­τεύ­ο­νται άλλοι, στην τηλε­ό­ρα­ση, για σένα! Σ’ εκπο­μπές, μάλι­στα, υψη­λής νοη­μο­σύ­νης και αισθητικής!

Εσύ δε χρειά­ζε­ται να κάνεις τίπο­τα! Μόνο άκου, βλέ­πε, σώπα… Και πάνω απ’ όλα, αν είσαι τυχε­ρός κι έχεις δου­λειά, δού­λευε αδια­μαρ­τύ­ρη­τα! Αφο­σιω­μέ­νος, υπά­κουος και πρό­θυ­μος στο αφε­ντι­κό σου. Και ευγνώ­μων που σου δίνει ένα κομ­μά­τι ψωμί! Ξέρεις, πόσοι άνερ­γοι περι­μέ­νουν στην ουρά για τη δική σου θέση;

Και μια συμ­βου­λή (για το καλό σου!): Μακριά απ’ αυτούς που μιλά­νε για εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα, λαϊ­κούς και ταξι­κούς αγώ­νες! Αυτά είναι ανού­σια και ξεπε­ρα­σμέ­να πια! Και πολύ επι­κίν­δυ­να για την επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, τη ”δίκαιη ανά­πτυ­ξη” και την ”κοι­νω­νι­κή ειρήνη”!

Αν θέλεις να αγω­νι­στείς, μπο­ρείς να παίρ­νεις μέρος σε δυνα­μι­κά παι­χνί­δια τύπου ”σαρ­βάι­βορ”! Εκεί, εκτός του ότι θα γίνεις ”ήρω­ας” και ”σταρ” της επο­χής σου, θα μάθεις να επι­βιώ­νεις και να προ­χω­ράς εξο­ντώ­νο­ντας τους άλλους (”ο θάνα­τός σου η ζωή μου”) και θα μυη­θείς και σ’ άλλες ”αξί­ες” της ”ελεύ­θε­ρης αγο­ράς”, όπως ο ραγια­δι­σμός κι ο χαφιεδισμός!

Και να έχεις πίστη, όρα­μα και υπο­μο­νή! Αν δου­λεύ­εις σκλη­ρά και ”αρπά­ζεις” τις ευκαι­ρί­ες, θα γίνεις κι εσύ επι­τυ­χη­μέ­νος. Για­τί, στην κοι­νω­νία της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο, πάντα υπάρ­χουν ευκαι­ρί­ες για τους ”έξυ­πνους” και τους ”εργα­τι­κούς”! Θα έχεις ακού­σει ”για το λου­στρά­κο, που έγι­νε βιομήχανος”!

Ένας άλλος τρό­πος για να πετύ­χεις στη ζωή σου, είναι τα τυχε­ρά παι­χνί­δια και οι λοτα­ρί­ες. Δίνο­ντας, κάθε φορά, κάτι απ’ το υστέ­ρη­μά σου, μπο­ρείς π.χ. να κερ­δί­σεις τα έπι­πλα ή τις ηλε­κτρι­κές συσκευ­ές που σου λεί­πουν, ”κι αν σου κάτσει”, μπο­ρεί να γίνεις κι εκα­τομ­μυ­ριού­χος! Γι’ αυτό, μη διστά­ζεις και μην κλω­τσάς την τύχη σου!

Δε χρειά­ζε­ται, λοι­πόν, να στε­νο­χω­ριέ­σαι για τίπο­τα! Και προ­πα­ντός, δε χρειά­ζε­ται να σκέ­φτε­σαι! Σκέ­φτε­ται το σύστη­μα για σένα! Και τα φρο­ντί­ζει και τα προ­νο­εί όλα! Εσύ, μόνο, βλέ­πε, άκου, δού­λευε και σώπα!…

.….….…..

Μετά από τόσες δια­ψεύ­σεις κι απο­γοη­τεύ­σεις, και με τόση οργή συσ­σω­ρευ­μέ­νη μέσα μας, δια­θέ­τουμε, πλέ­ον, την εμπει­ρία να κατα­λάβουμε, όλα αυτά γιατί συμ­βαί­νουν! Μαζι­κά, μαχη­τι­κά, οργα­νω­μέ­να, ας τους το βρο­ντο­φω­νά­ξου­με, επι­τέ­λους, κατά­μου­τρα, τόσο στους ταξι­κούς δυνά­στες μας όσο και στις κυβερ­νή­σεις - ορντι­νά­τσες τους: “Δε θέλου­με πια τα ψίχου­λά σας! Θέλου­με το καρ­βέ­λι που μας ανή­κει και μας το κλέ­βε­τε! Τα παρα­μύ­θια σας δε μας ξεγε­λά­νε άλλο! Ο καπι­τα­λι­σμός σας δεν εξαν­θρω­πί­ζε­ται, ανατρέπεται!!!” 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο