Γράφει η Τασσώ Γαΐλα //
Κωνσταντίνος Βολανάκης ζωγράφος με καταγωγή από το μικρό χωριό Βολάνη του Ρεθύμνου. Μέλος εύπορης αστικής οικογένειας, ο Κωνσταντίνος γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1837 στο Ηράκλειο Κρήτης και μετά το πέρας των βασικών σπουδών του φοίτησε στο Γυμνάσιο Σύρου από όπου αμέσως μετά την αποφοίτησή του(1856) αναχώρησε για την Τεργέστη να εργαστεί ως λογιστής στην επιχείρηση ζαχάρεως του Αφεντούλη με την οικονομική στήριξη του οποίου καθώς και της οικογενείας του μετέβη στο Μόναχο (1860) όπου σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Μονάχου με δάσκαλο τον Karl von Piloty(Καρλ φον Πιλότι).
Ο Κ. Βολανάκης ή Βολωνάκης από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του 19ου αιώνα στάθηκε πολύ τυχερός στην αρχή της καριέρας του και μάλιστα ύστερα από ένα πολεμικό γεγονός. Το 1866 έλαβε χώρα στην Αδριατική θάλασσα, κοντά στις Δαλματικές ακτές η Ναυμαχία της Λίσσας(μικρό νησί της Δαλματίας), μεταξύ των στόλων της Αυστριακής Αυτοκρατορίας και της Ιταλίας. Νίκησε η Αυστρία και τότε ο αυτοκράτορας προκήρυξε διαγωνισμό για την απεικόνιση αυτού του γεγονότος. Ο Βολανάκης κέρδισε τον διαγωνισμό με βραβείο 1000 χρυσά φιορίνια και το δικαίωμα να ταξιδεύει δωρεάν για 3 χρόνια με το ναυτικό της Αυστρίας. Στα πλαίσια αυτών των ταξιδιών ζωγράφισε περίπου 10 πίνακες με πλοία και θάλασσες.
Θάλασσα, πλοία και λιμάνια η μόνιμη πηγή έμπνευσης του Κ. Β., Ιστορικές ναυμαχίες, θαλασσινά τοπία, τοπιογραφίες. Μαζί με τους Νικόλαο Γύζη, Νικ. Λύτρα και Γιώργο Ιακωβίδη αποτελούν την ομάδα των κυριοτέρων εκπροσώπων της λεγόμενης Σχολής του Μονάχου.
Η πυρπόληση της Τούρκικης Ναυαρχίδας από τον Κανάρη, έργο του πασίγνωστο στο κοινό ενώ από την τοπιογραφία όπου και ασχολήθηκε επιτυχώς ξεχωρίζει το πρωτοποριακό για την εποχή του έργο: Πανηγύρι στο Μόναχο-1876(Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών).<Χωριό στο Πήλιο>, <Οι πλύστρες>, γνωστές τοπιογραφίες του, με τις θαλασσογραφίες και τα καράβια του να κλέβουν την παράσταση…
Το 1883 και παρά την αντίθετη συμβουλή του καλού φίλου του και ομότεχνου του Νικολάου Γύζη-του είχε βαφτίσει και την κορούλα του Πολυξένη, ενώ συνολικά ο Κ. Β. ‚απέκτησε 5 παιδιά‑, επιστρέφει στην Ελλάδα με την οικογένειά του όπου και θα εργαστεί στην Σχολή Ωραίων Τεχνών (μετέπειτα Α.Σ. Κ.Τ.) μέχρι το 1903, χρονιά παραίτησης του από το χώρο διδασκαλίας για λόγους υγείας. Ενδιάμεσα και από το 1895 έχει ιδρύσει στον Πειραιά- τόπο εγκατάστασης του για να βλέπει τη θάλασσα- το Καλλιτεχνικό Κέντρο όπου φοίτησαν αξιόλογοι ζωγράφοι, Γιώργος Μπουζιάνης κ. ά. Με την ίδρυση του Κ.Κ. προσπάθησε να αυξήσει τα έσοδά του, πενιχρά έσοδα λόγω των χαμηλών τιμών πώλησης των πινάκων του και τις ταυτόχρονες μεγάλες οικογενειακές του υποχρεώσεις λόγω της πολυμελούς οικογένειάς του. Δεν τα καταφέρνει και στα τελευταία χρόνια της ζωής του, αυγή του 20ου αιώνα και στον Πειραιά συναντάμε τον κυριότερο εκπρόσωπο της θαλασσογραφίας να εργάζεται σε κατάστημα του Πειραιά με κορνίζες και αντικείμενο της εργασίας του να τοποθετεί πίνακες ζωγραφικής στις έτοιμες ήδη κορνίζες…
Το λιμάνι
Ταλαιπωρημένος από ασθένεια, φτωχός και παραγκωνισμένος ο Κωνσταντίνος Βολανάκης πεθαίνει τελικά στον Πειραιά στις 29 Ιουνίου του 1907, ενώ στην κηδεία του παρευρέθηκαν μόνο 5–6 άτομα όπως έγραψε ο κλασσικός συγγραφέας Παύλος Νιρβάνας σε χρονογράφημά του.
Κωνσταντίνος Βολανάκης: 180 χρόνια από τη γέννησή του- 110 χρόνια από τον θάνατό του…
Και, μόλις το 2008, 101 χρόνια από τον θάνατό του η αριστουργηματική κλασσική δημιουργία του «Η Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο» επωλήθη σε δημοπρασία του Αγγλικού Οίκου Sotheby’s(Σόθμπις) έναντι του ποσού των 1.970.855 ευρώ!!!(ρεκόρ για Ελληνικό έργο τέχνης).
Έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη και κυρίως σε ιδιωτικές συλλογές.
Βασικές πηγές: <Οι Έλληνες Ζωγράφοι>/Μέλισσα-1998, KONSTANTINOS BOLANAKIS/POET OF THE SEA-Ναυτικό Μουσείο Ελλάδος-2009 και Πειραϊκόν Ημερολόγιον-1966.
Φωτογραφίες πινάκων: διαδίκτυο.