Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βολιβία: Διακύβευμα στον σφοδρό ενδομονοπωλιακό ανταγωνισμό ο τεράστιος φυσικός πλούτος

Όπως ανα­φέ­ρει ο Εδουάρ­δο Γκα­λε­ά­νο στις «Ανοι­χτές Φλέ­βες» του, ο ορυ­κτός πλού­τος της Βολι­βί­ας ήταν αυτός που πριν από αιώ­νες «χρη­μα­το­δό­τη­σε τα χρέη του ισπα­νι­κού στέμ­μα­τος στους Γερ­μα­νούς, Γενο­βέ­ζους, Φλα­μαν­δούς και Ισπα­νούς τρα­πε­ζί­τες, χρέη που πλη­ρώ­θη­καν για νέους πολέ­μους, νέες κατα­κτή­σεις, νέους θανά­τους».

Κεφ. «οι υπό­γειες πηγές της εξου­σί­ας» |> «Η βορειο-αμε­ρι­κά­νι­κη οικο­νο­μία έχει ανά­γκη τα ορυ­κτά της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής όπως οι πνεύ­μο­νες έχουν ανά­γκη τον αέρα» — «το υπέ­δα­φος παρά­γει και πρα­ξι­κο­πή­μα­τα, επα­να­στά­σεις, υπο­θέ­σεις κατα­σκο­πεί­ας και περι­πέ­τειες»

Και το ημε­ρο­λό­γιο της Βολι­βί­ας είχε πολ­λές σελί­δες λεη­λα­σί­ας, πολέ­μων, βίας και θανά­των καθώς οι αποι­κιο­κρά­τες ήταν αυτοί που πυρο­δό­τη­σαν πολε­μι­κές συγκρού­σεις προς όφε­λος πολυ­ε­θνι­κών εται­ρειών που στη συνέ­χεια χρη­μα­το­δό­τη­σαν στρα­τιω­τι­κά πρα­ξι­κο­πή­μα­τα, στή­ρι­ξαν τον άγριο φιλε­λευ­θε­ρι­σμό και οδή­γη­σαν στην οικο­νο­μι­κή εξα­θλί­ω­ση του λαού της Βολιβίας.

Οι τελευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις στη Βολι­βία δεί­χνουν ότι είναι σε εξέ­λι­ξη μια συντο­νι­σμέ­νη προ­σπά­θεια ειδι­κά του αμε­ρι­κα­νι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού ενά­ντια σε κυβερ­νή­σεις της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής που είχαν άλλους γεω­πο­λι­τι­κούς προ­σα­να­το­λι­σμούς τα προη­γού­με­να χρό­νια, κυρί­ως με την Κίνα και τη Ρωσία.

Επι­χει­ρεί­ται δηλα­δή να ανα­κτη­θούν σφαί­ρες επιρ­ρο­ής ένα­ντι ισχυ­ρών αντα­γω­νι­στών, με δεδο­μέ­νο ότι και αστι­κές δυνά­μεις που είχαν συνερ­γα­στεί με τις κυβερ­νή­σεις σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κής δια­χεί­ρι­σης φαί­νε­ται να επι­λέ­γουν τον άξο­να ΗΠΑ.

Στην περί­πτω­ση της Βολι­βί­ας, είναι φανε­ρό ότι ο τερά­στιος φυσι­κός πλού­τος της (φυσι­κό αέριο, άλλα ορυ­κτά) είναι σημα­ντι­κό δια­κύ­βευ­μα. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι τελευ­ταία στοι­χεία αμε­ρι­κα­νι­κών οργα­νι­σμών κάνουν λόγο για τερά­στιο κοί­τα­σμα λιθί­ου (ορυ­κτό που χρη­σι­μο­ποιεί­ται στα ολο­κλη­ρω­μέ­να κυκλώ­μα­τα ηλε­κτρο­νι­κών υπο­λο­γι­στών, λαπ τοπ, κινη­τών, στις μπα­τα­ρί­ες των υβρι­δι­κών και των ηλε­κτρο­κί­νη­των οχη­μά­των ‑εκτι­μά­ται ότι μέχρι το 2030, η προ­σφο­ρά μπα­τα­ριών ιόντων λιθί­ου θα αυξη­θεί πάνω από 10 φορές, στη βιο­μη­χα­νία αλου­μι­νί­ου κά., πεδία σφο­δρού ανταγωνισμού).

Γίνε­ται λόγος για 21 εκα­τομ­μύ­ρια τόνους λιθί­ου μόνο σε μια περιο­χή, ποσό­τη­τα που την κάνει τον μεγα­λύ­τε­ρο κάτο­χο αυτού του ορυ­κτού στον κόσμο.

Γερμανοί λίθιο Βολιβία

Salar de Uyuni |> Κ/Ξ της βολι­βια­νής YLB με το γερ­μα­νι­κό μονο­πώ­λιο ACI Systems σε εργο­στά­σιο υδρο­ξει­δί­ου του λιθί­ου + ένα δεύ­τε­ρο για μπα­τα­ρί­ες, «Η Γερ­μα­νία θα πρέ­πει να γίνει ο τόπος που θα έχει το προ­βά­δι­σμα στην παρα­γω­γή συσ­σω­ρευ­τών — ένα μεγά­λο μέρος του κόστους παρα­γω­γής συν­δέ­ε­ται με τις πρώ­τες ύλες», δήλω­σε ο Γερ­μα­νός υπουρ­γός Οικονομικών

Ουδείς επι­σκέ­πτης φεύ­γει από τη Βολι­βία αν δεν δει το Salar de Uyuni, τη μεγα­λύ­τε­ρη ξηρή λίμνη στον κόσμο με τα καλά κρυμ­μέ­να κάτω από την κρού­στα της κοι­τά­σμα­τα λιθί­ου (ήδη στο ΝΑ τμή­μα της και σε έκτα­ση 27 km² έχουν εγκα­τα­στα­θεί πολ­λά συγκρο­τή­μα­τα εξόρυξης).

Πριν από 13 χρό­νια, ο παντο­δύ­να­μος τότε πρό­ε­δρος Έβο Μορά­λες, υπο­σχέ­θη­κε να εθνι­κο­ποι­ή­σει μέρος των φυσι­κών πόρων της χώρας και να τους χρη­σι­μο­ποι­ή­σει για να ανα­δια­τά­ξει την οικο­νο­μία, δημιουρ­γώ­ντας τη «Σαου­δι­κή Αρα­βία του λιθί­ου», η οποία θα ήταν αρκε­τή να τους παρά­σχει ένα καλύ­τε­ρο βιο­τι­κό επί­πε­δο για τον επό­με­νο αιώνα.
Δυστυ­χώς συμ­βι­βά­στη­κε με το μοντέ­λο του «εξο­ρυ­κτι­κού καπι­τα­λι­σμού», ξεπου­λώ­ντας τα μεταλ­λευ­τι­κά δικαιώ­μα­τα σε μεγά­λες πολυ­ε­θνι­κές εται­ρεί­ες που ‑πέρα από την κατα­στρο­φή του περι­βάλ­λο­ντος, οδή­γη­σαν σε εκμε­ταλ­λευ­τι­κές σχέ­σεις εργα­σί­ας τύπου γαλέ­ρας και σε απα­ξί­ω­ση των ιθα­γε­νών της χώρας που κατοι­κούν σε αυτές τις περιο­χές και που αντι­τί­θε­νται στις εξορύξεις.
Κάποια συμ­βό­λαια που υπο­γρά­φτη­καν με διά­φο­ρες πολυ­ε­θνι­κές εξο­ρυ­κτι­κές εται­ρεί­ες προ­έ­βλε­παν μέχρι και να «πλημ­μυ­ρί­σουν» τη λίμνη αλα­τιού του Salar de Uyuni, κατα­στρέ­φο­ντας τον μεγα­λύ­τε­ρο καθρέ­φτη του πλανήτη

Δεδο­μέ­νου ότι από το 2015 έως το 2018, οι τιμές του λιθί­ου τρι­πλα­σιά­στη­καν (η τιμή του εκτο­ξεύ­τη­κε από τα 5.000$ στα 15.000$ ο τόνος) εν μέσω ραγδαί­ας πτώ­σης των τιμών των πρώ­των υλών και του πετρε­λαί­ου ήρθε και πάλι στο προ­σκή­νιο τη Βολι­βία ‑η οποία παρα­μέ­νει μία από τις πιο φτω­χές χώρες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, παρ’ όλο που πέρ­σι ήταν η ταχύ­τε­ρα ανα­πτυσ­σό­με­νη οικο­νο­μία στη Νότια Αμερική! (…)

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο