Η κατά­στα­ση στη Βολι­βία, όπως και εκεί­νη στη Βενε­ζου­έ­λα και σε άλλες χώρες της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής έχει να κάνει με την ανα­μόρ­φω­ση του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος που επι­χει­ρεί­ται εκεί, με τις θολές -ατα­ξι­κές εν πολ­λοίς αντι­λή­ψεις για το νεο­φι­λε­λευ­θε­ρι­σμό, με τις «επα­να­στα­τι­κές» αυτα­πά­τες μιας σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, που χωρά­ει, κατα­πί­νει και χωνεύ­ει πλέ­ον τα πάντα, προ­κει­μέ­νου να κυβερνήσει…

Μετά και τις καται­γι­στι­κές εξε­λί­ξεις των τελευ­ταί­ων ημε­ρών και ωρών στη Βολι­βία, το “Ατέ­χνως”, για να βοη­θή­σει τους ανα­γνώ­στες του, που ζητούν εκεί­νο το “dietro le quinte”, πέρα από την κορυ­φή του παγό­βου­νου και αυτά που πλα­σά­ρουν τα αστι­κά ΜΜΕ και ΜΚΔ δημο­σιεύ­ει δύο ενη­με­ρω­τι­κά πολι­τι­κά σημειώ­μα­τα, επι­χει­ρώ­ντας ανά­λυ­ση μιας κατά­στα­σης που είναι «σημα­δε­μέ­νο χαρτί»

⏰  Ο Έβο Μορά­λες είναι πρό­ε­δρος της Βολι­βί­ας από το 2006.
✔️   Το 2008 έκα­νε συνταγ­μα­τι­κό δημο­ψή­φι­σμα και με βάση αυτό, γίνο­νται οι πρώ­τες γενι­κές εκλο­γές (2009) ‑ακο­λου­θούν του 2014 (με άλλο σύνταγ­μα) και του 2019 που «κέρ­δι­σε» την 4η συνε­χό­με­νη θητεία του.

ℹ️

2002 |> ως ηγέ­της των αυτό­χθο­νων Ινδιά­νων και επι­κε­φα­λής του «Σοσια­λι­στι­κού Κινή­μα­τος» (Movimiento al Socialismo-Instrumento Político por la Soberanía de los Pueblos [MAS-IPSP]) -|> ΜΑS |<, ο Μορά­λες κατέ­λα­βε τη δεύ­τε­ρη θέση.
Εκλο­γές 2005 |> Στις 18-Δεκ-2005 με 51% των ψήφων εκλέ­γε­ται από τον πρώ­το γύρο (ανα­λαμ­βά­νει 21- Ιαν-2006)

2008-09 |> επι­χει­ρεί να περά­σει το δικό του πακέ­το μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων για τη δημιουρ­γία μιας «σοσια­λι­στι­κής πλου­ρα­λι­στι­κής δημο­κρα­τί­ας», έχο­ντας αφή­σει άθι­κτο και ανε­νό­χλη­το το αστι­κό κρά­τος: οι κυβερ­νή­τες των πλού­σιων σε φυσι­κούς πόρους επαρ­χιών ζητούν αυτο­νο­μία και προ­χω­ρούν σε δημο­ψή­φι­σμα (που ο Μορά­λες χαρα­κτή­ρι­σε παρά­νο­μο), στις 4‑Μαΐ-2008, που με τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των κατοί­κων της Santa Cruz τάσ­σε­ται υπέρ της αυτονομίας.
✔️  Λίγες ημέ­ρες αργό­τε­ρα στις (8‑Μαΐ-2008), η Γερου­σία που δεν ελέγ­χε­ται από το MAS, απο­φά­σι­σε τη διε­ξα­γω­γή δημο­ψη­φί­σμα­τος για την παρα­μο­νή του ή μη στην εξουσία.
Στο δημο­ψή­φι­σμα της 10ης-Αυγ-2008 η υπο­στή­ρι­ξη του εκλο­γι­κού σώμα­τος προς το Μορά­λες ξεπέ­ρα­σε το 60%.
Συνταγ­μα­τι­κό δημο­ψή­φι­σμα 2009 |> Στις 25-Ιαν-2009 εγκρί­νε­ται νέο Σύνταγ­μα με 61%, (η διε­ξα­γω­γή του είχε συμ­φω­νη­θεί με την αντι­πο­λί­τευ­ση) όπου ‑ανά­με­σα στα άλλα, διευ­ρύ­νε­ται ο ρόλος του κρά­τους — ο Μορά­λες έκα­νε τότε λόγο για «επα­νί­δρυ­ση»…
✔️  Δίνε­ται έμφα­ση στην «κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη» και στην «ανά­δει­ξη των δικαιω­μά­των για τους ιθα­γε­νείς» ‑βλ και παρακάτω
✔️  Ο Μορά­λες δια­κή­ρυ­ξε ότι δε θα διεκ­δι­κού­σε ξανά το ύπα­το αξί­ω­μα για το 2014 ‑αν εκλε­γό­ταν το 2009 (με το νέο Σύνταγ­μα επι­τρε­πό­ταν η επανεκλογή)
2009 |> Επα­νε­κλο­γή στην προ­ε­δρία |> …Τον Απρί­λη του 2009 ο Μορά­λες ‑πρό­ε­δρος της χώρας, κατε­βαί­νει σε απερ­γία πεί­νας (!!), δια­μαρ­τυ­ρό­με­νος «για την καθυ­στέ­ρη­ση του Κογκρέ­σου να εγκρί­νει νόμο, διε­ξα­γω­γής βου­λευ­τι­κών εκλο­γών τον Δεκ-2009. Και ενώ ο νόμος εγκρί­νε­ται ‑στις 14-Απρ, ανα­κοι­νώ­νε­ται ότι «η αστυ­νο­μία απέ­τρε­ψε σχέ­διο για τη δολο­φο­νία Μορά­λες και Μάρ­κος Φαρ­φάν» (3 άτο­μα σκο­τώ­θη­καν κατά την επι­δρο­μή της αστυ­νο­μί­ας στη Santa Cruz).
✔️  Οι πρώ­τες γενι­κές εκλο­γές με βάση το νέο Σύνταγ­μα (6‑Δεκ-2009) ανα­δει­κνύ­ουν τον Έβο Μορά­λες πρό­ε­δρο για μία ακό­μη θητεία, με 62,5% ένα­ντι 28,2% του Manfred Reyes Villa, υπο­ψή­φιου του PPB, ενώ το «Κίνη­μα για τον Σοσια­λι­σμό» κέρ­δι­σε την πλειο­ψη­φία και Βου­λή και στη Γερου­σία ‑στην τελευ­ταία μάλι­στα, ανέλ­πι­στα, εξα­σφά­λι­σε πάνω από τα 2/3.
2014–2019 |> Στις εκλο­γές του 2014 ο Μορά­λες κερ­δί­ζει την 3η θητεία του, με ~60%, ενώ το 2019 «επα­νε­κλέ­χθη­κε» για 4η θητεία, με ~47%… και στις 10-Νοε παραι­τεί­ται από τον προ­ε­δρι­κό θώκο καταγ­γέλ­λο­ντας από­πει­ρα πρα­ξι­κο­πή­μα­τος ‑είχαν προη­γη­θεί εβδο­μά­δες δια­μαρ­τυ­ριών «κατσα­ρό­λας».

21-Φεβ-2016 |> δημο­ψή­φι­σμα για 3^η συνε­χή θητεία με βάση το σύνταγ­μα του 2009 | ίσα βάρ­κα, ίσα πανιά  51,3% ΟΧΙ (βλ «η υπό­θε­ση ΝΑΙ-ΟΧΙ» & «¿4^η θητεία για τον Evo?»

Στις 17-Αυγ-2008 ο Ριζο­σπά­στης σε σχε­τι­κό σημεί­ω­μα ανα­φέ­ρει εν κατακλείδι:
Ο συσχε­τι­σμός δύνα­μης επι­βε­βαιώ­θη­κε λοιπόν;
Φαντά­ζει παρά­δο­ξο; ότι ο βολι­βιά­νι­κος λαός στη­ρί­ζει μαζι­κά και απο­φα­σι­στι­κά τη δια­δι­κα­σία αλλα­γών αλλά και την ολι­γαρ­χία (;)…
✔️ Το παρά­δο­ξο έγκει­ται τόσο στις αντι­κει­με­νι­κές και υπο­κει­με­νι­κές συν­θή­κες της ανά­πτυ­ξης της Βολι­βί­ας αλλά και στη μη απά­ντη­ση του διλήμ­μα­τος εκ μέρους του προ­έ­δρου Εβο Μορά­λες, δίλημ­μα που έχει τεθεί από την πρώ­τη στιγ­μή της ανά­λη­ψης της προ­ε­δρί­ας, και δεν είναι άλλο από τη σύγκρου­ση ή τη συναί­νε­ση. Για άλλη μια φορά, πάντως, ο λαός της Βολι­βί­ας του έδω­σε το «πρά­σι­νο φως»…

Είναι γεγο­νός ότι στη Βολι­βία η κυβέρ­νη­ση Μορά­λες έδω­σε ‑δια­χρο­νι­κά, αυξή­σεις τους κατώ­τα­τους μισθούς, στα ημε­ρο­μί­σθια και στις συντάξεις.
Ωστό­σο το μεγα­λύ­τε­ρο μέρος του πλη­θυ­σμού ζει κάτω από το όριο της φτώ­χειας. Πρό­κει­ται μάλι­στα ‑κυρί­ως για το ινδιά­νι­κο κοι­νω­νι­κό στρώ­μα που του έδω­σε τις νίκες.
Ολα τα στοι­χεία δεί­χνουν ότι στη Βολι­βία σημειώ­νο­νται αθρό­ες ξένες επεν­δύ­σεις πολυ­ε­θνι­κών ομί­λων, ενώ στη­ρί­ζε­ται από την κυβέρ­νη­ση η εξα­γω­γή κεφα­λαί­ων.
Εχει δυνα­μώ­σει η αύξη­ση των μικρο­με­σαί­ων ιδιο­κτη­τών μεταλ­λεί­ων με ιδιαί­τε­ρα εκμε­ταλ­λευό­με­νη μισθω­τή εργα­σία και οι επι­χει­ρή­σεις αυτές εξε­λίσ­σο­νται σε συμ­μά­χους των πολυ­ε­θνι­κών.

✔️  Μια από τα ίδια η Βενε­ζου­έ­λα ‑ανά­λο­γες είναι οι εξε­λί­ξεις στο Εκουα­δόρ, με κορυ­φαίο στοι­χείο ότι οι πολυ­ε­θνι­κές έχουν αυξή­σει την ιδιο­κτη­σία τους σε τομείς στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας, όπως είναι οι εξο­ρύ­ξεις και οι πηγές ενέρ­γειας (η στρα­τη­γι­κή της εκεί κυβέρ­νη­σης είναι η ανά­πτυ­ξη και εκμε­τάλ­λευ­ση του ορυ­κτού πλού­του από το ξένο κεφάλαιο).

Τα προγράμματα κατά της φτώχειας στις «μπολιβαριανές» χώρες που δεν την καταργούν αλλά τη διατηρούν με άμβλυνση των πολύ ακραίων πλευρών της, η αύξηση και κυρίως η βελτίωση της θέσης μεσαίων στρωμάτων είναι το χαρακτηριστικό της καπιταλιστικής ανάπτυξης που περικλείει νομοτελειακά την κρίση, τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Οι οπορ­του­νι­στές στη χώρας μας, αυτοί που μας εγκα­λούν για­τί δεν θέλου­με να στη­ρί­ξου­με (ιδε­ο­λο­γι­κά και πολι­τι­κά) κυβερ­νή­σεις αστι­κής δια­χεί­ρι­σης, υπο­στη­ρί­ζουν ότι αυτός είναι ο δρό­μος για το πέρα­σμα στο σοσια­λι­σμό, αυτός είναι ο σοσια­λι­σμός του 21ου αιώ­να..

Αυτή η γραμμή δεν είναι ούτε καν αντιιμπεριαλιστική — αντιμονοπωλιακή πολιτική, δεν έχει καμία σχέση ούτε καν με την πολιτική των σταδίων, που βεβαίως και αυτή έχει ξεπεραστεί προ πολλού ακόμα από την περίοδο του 1917.

✔️  Αλλά για να ξανα­γυ­ρί­σου­με στη Βολι­βία: Ήδη το 2007 με το «prestige» του Μορά­λες στο από­γειο ‑πάνω από 60% δημο­τι­κό­τη­τας σύμ­φω­να με δυτι­κά ΜΜΕ, οι ανθρα­κω­ρύ­χοι, ήταν έτοι­μοι να αρπά­ξουν ξανά τη δυνα­μί­τι­δα και να ανα­με­τρη­θούν, οι λαϊ­κές δυνά­μεις στο Camiri και σ’ όλη την Cordillera ‑δίπλα στην Santa Cruz απερ­γού­σαν για μήνες έχο­ντας απο­κλεί­σει δρό­μους και οδι­κές αρτη­ρί­ες απαι­τώ­ντας την άμε­ση και άνευ όρων εφαρ­μο­γή του νόμου για τους υδρο­γο­νάν­θρα­κες, ενώ οι λαϊ­κές δυνά­μεις στην Cochabamba και στο El Alto έκα­ναν μια ακό­μη παύ­ση του πολεμιστή…

Είναι οι χαρα­κτη­ρι­στι­κές εικό­νες μιας «πανη­γυ­ρι­κής» ανά­λη­ψης εξου­σί­ας που, «ανέ­τρε­ψε» μεν την πολι­τι­κή εξου­σία αλλά δεν μπό­ρε­σε ‑ούτε στο ελά­χι­στο να απο­σπά­σει τα οικο­νο­μι­κά εργα­λεία από το κυρί­αρ­χο ‑τότε και τώρα κεφά­λαιο. Ένα άπει­ρο και απο­προ­σα­να­το­λι­σμέ­νο «Σοσια­λι­στι­κό» και λαϊ­κό κίνη­μα, με το στοι­χείο των ιθα­γε­νών να κυριαρ­χεί σε πολ­λούς τομείς και φαι­νο­με­νι­κά νικη­φό­ρο στους αγώ­νες, έστρε­ψε το βλέμ­μα στις εκλο­γές στη­ρί­ζο­ντας τον ιθα­γε­νή Έβο, σε μια «κατο­χυ­ρω­μέ­νη» τρό­πον τινά τάση, το τελευ­ταίο χρο­νι­κό διά­στη­μα στη Λατι­νι­κή Αμερική.

✔️   Σε εφαρ­μο­γή αυτού που από την αρχή δια­κη­ρύ­χτη­κε δια στό­μα­τος του αντι­προ­έ­δρου Álvaro García Linera, πως δηλ.«ο σοσια­λι­σμός στη Βολι­βία θα αργή­σει για τα επό­με­να 100 χρό­νια», υπο­σχό­με­νος έναν «καπι­τα­λι­σμό των Άνδε­ων και του Αμα­ζο­νί­ου».

Δίπλα στους πανη­γυ­ρι­σμούς η «σκο­τει­νή πλευ­ρά του φεγ­γα­ριού», οι δυνά­μεις της ολι­γαρ­χί­ας ‑του οικο­νο­μι­κού κατε­στη­μέ­νου δηλα­δή, κυρί­ως μέσω της Ένω­σης Επι­χει­ρη­μα­τιών ‑με έμφα­ση στο «ιδιω­τών» |> Confederación de Empresarios Privados de Bolivia <| (μαζί με δεκά­δες άλλες δια­συν­δε­μέ­νες ενώ­σεις) που την βάφτι­σαν «Επι­τρο­πή πολι­τών της Σάντα Κρουζ» (Comite Civico Pro-Santa Cruz), του κόμ­μα­τος PODEMOS, της Ένω­σης Νεο­λαί­ας — Union Juvenil Crucenista και των έξι κυβερ­νη­τών επαρ­χιών (Santa Cruz ‑το 45% της οικο­νο­μί­ας της χώρας, Pando, Bení, Tarija, Cochabamba και La Paz) επι­τί­θε­νται ανε­λέ­η­τα, κρα­δαί­νο­ντας κυρί­ως απο­σχι­στι­κές απει­λές και ανα­με­τριού­νται τόσο με την κυβέρ­νη­ση όσο και με τις λαϊ­κές δυνά­μεις σε διά­φο­ρα μέτω­πα που ανοί­γουν και κλεί­νουν συνέ­χειαΗ «Επι­τρο­πή πολι­τών» από την πρώ­τη μέρα μπή­κε επι­κε­φα­λής του αγώ­να «¡Evo Morales debe renunciar de inmediato! — Ο Evo Morales πρέ­πει να παραι­τη­θεί αμέ­σως!», μαζεύ­ο­ντας αρχι­κά (δεκά­δες χιλιά­δες) υπο­γρα­φές και στη συνέ­χεια με κινη­το­ποι­ή­σεις «κατσα­ρό­λας»

Είναι γεγο­νός ότι η κυβέρ­νη­ση Μορά­λες έκα­νε αρχι­κά κάποια δει­λά «θετι­κά βήμα­τα» κυρί­ως στο επί­πε­δο Υγεί­ας, Παι­δεί­ας και Κοι­νω­νι­κού Κρά­τους με την από­λυ­τη στή­ρι­ξη της Κού­βας και της ‑πάλαι ποτέ κρα­ταιάς Βενε­ζου­έ­λας, εντού­τοις, ποτέ δεν απο­τέ­λε­σαν αιχ­μή δόρα­τος για βαθύ­τε­ρες ‑έστω και στα αστι­κά πλαί­σια αλλα­γές:…
Να θυμί­σου­με ότι ενώ την Πρω­το­μα­γιά του 2006, μετά την επι­στρο­φή του από την Αβά­να όπου υπέ­γρα­ψε την ALBA, ανα­κοί­νω­σε (μάλ­λον με κρύα καρ­διά) την εθνι­κο­ποί­η­ση των υδρο­γο­ναν­θρά­κων, λέγο­ντας «αρχί­σα­με με την εθνι­κο­ποί­η­ση των υδρο­γο­ναν­θρά­κων ‑αύριο θα ακο­λου­θή­σουν τα ορυ­χεία, τα δάση και όλοι οι φυσι­κοί πόροι, αυτοί για τους οποί­ους αγω­νί­στη­καν οι πρό­γο­νοί μας… το κρά­τος ανα­κτά την ιδιο­κτη­σία, την κατο­χή και τον έλεγ­χο αυτών των πόρων», αυτά αναι­ρέ­θη­καν πριν αλέ­κτωρ φωνή­σαι .

Οι Ανοι­χτές φλέ­βες της Λατι­νι­κής Αμερικής

✔️   Στις 18 Μάρ­τη 2007 ο Ριζο­σπά­στης συζη­τά­ει με τον Μάρ­κος Ντό­μιτς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Βολι­βί­ας και υπεύ­θυ­νο Διε­θνών Σχέ­σε­ων για τις «εξε­λί­ξεις στη Βολι­βία» … (αύριο το 2ο μέρος)

Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog

Ομάδα ¡H.lV.S!

• Σκο­πός μας είναι η προ­ώ­θη­ση της δια­λε­κτι­κής – υλι­στι­κής σκέ­ψης στη βάση του Μαρ­ξι­σμού – Λενι­νι­σμού του Επι­στη­μο­νι­κού Σοσια­λι­σμού και του Προ­λε­τα­ρια­κού Διε­θνι­σμού, ανταλ­λάσ­σο­ντας γνώ­σεις, υλι­κό, σκέ­ψεις κι από­ψεις πάνω στην κοσμο­θε­ω­ρία μας, τη στρα­τη­γι­κή και την ιστο­ρι­κή αλή­θεια, που όπως είπε ο Λένιν κι επα­νέ­λα­βε ο Γκράμ­σι, είναι επα­να­στα­τι­κή – αντικειμενική
• Θεω­ρού­με τον Σοσιαλισμό–Κομμουνισμό ανα­γκαίο και επί­και­ρο όσο ποτέ, βάζο­ντας στο μικρο­σκό­πιο και τη συσ­σω­ρευ­μέ­νη πεί­ρα στις χώρες που οικο­δο­μή­θη­κε ο Σοσια­λι­σμός, όπου έγι­νε και η πρώ­τη έφο­δος στον ουρανό
• |> Επι­κοι­νω­νία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog