Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βολιβία: Πέθανε ο άνθρωπος που δολοφόνησε τον Τσε Γκεβάρα

Ο βολι­βια­νός από­στρα­τος αξιω­μα­τι­κός Μάριο Τεράν Σαλα­σάρ, που είχε δηλώ­σει ότι σκό­τω­σε τον αργε­ντι­νο­κου­βα­νό επα­να­στά­τη Ερνέ­στο «Τσε» Γκε­βά­ρα το 1967, πέθα­νε χθες Πέμ­πτη σε ηλι­κία 80 ετών στη Σάντα Κρους δε λα Σιέ­ρα, στην ανα­το­λι­κή Βολι­βία, ανέ­φε­ραν οικεί­οι του.

«Πέθα­νε, είχε αρρω­στή­σει, δεν μπο­ρού­σε να γίνει τίπο­τα», είπε στο Γαλ­λι­κό Πρα­κτο­ρείο ο Γκά­ρι Πρά­δο, ο διοι­κη­τής της δύνα­μης που αιχ­μα­λώ­τι­σε τον Τσε σε ζού­γκλα της Βολι­βί­ας πριν από 54 χρόνια.

Ο κ. Πρά­δο είπε πως ενη­με­ρώ­θη­κε για τον θάνα­το του Σαλα­σάρ, μαθη­τή του στη σχο­λή αξιω­μα­τι­κών, χθες το πρωί. «Είχα ειδο­ποι­η­θεί από την οικο­γέ­νειά του και από συνα­δέλ­φους στις ένο­πλες δυνά­μεις, επει­δή είχε εισα­χθεί σε στρα­τιω­τι­κό νοσο­κο­μείο», εξή­γη­σε.

Το νοσο­κο­μείο αρνή­θη­κε να επι­βε­βαιώ­σει τον θάνα­τό του και την αιτία του, επι­κα­λού­με­νο το «ιατρι­κό απόρρητο».

Την 8η Οκτω­βρί­ου 1967 ο βολι­βια­νός στρα­τός αιχ­μα­λώ­τι­σε τον Τσε Γκε­βά­ρα, με την υπο­στή­ρι­ξη δύο κου­βα­νο­α­με­ρι­κα­νών πρα­κτό­ρων της CIA.

Ο Τσε ήταν επι­κε­φα­λής μιας χού­φτας ανταρ­τών που επι­βί­ω­σαν από μάχες, την πεί­να και τις ασθέ­νειες στα βου­νά της Βολι­βί­ας. Τραυ­μα­τι­σμέ­νος σε μάχη, οδη­γή­θη­κε σε εγκα­τα­λε­λειμ­μέ­νο σχο­λείο στο χωριό Λα Ιγκέρα.

Εκεί πέρα­σε την τελευ­ταία του νύχτα: τον εκτέ­λε­σε την επο­μέ­νη ο Τεράν Σαλα­σάρ, μετά την έγκρι­ση του προ­έ­δρου Ρενέ Μπα­ριέ­ντος (1964–1969), ορκι­σμέ­νου αντικομουνιστή.

«Ήταν η χει­ρό­τε­ρη στιγ­μή της ζωής μου. Ο Τσε μου φαι­νό­ταν μεγά­λος, πολύ μεγά­λος, τερά­στιος. Στα μάτια του έκαι­γαν χίλιες φωτιές», αφη­γή­θη­κε ο Τεράν Σαλα­σάρ αργό­τε­ρα. «‘Ηρέ­μη­σε’, μου είπε, ‘και σημά­δε­ψε καλά! Θα σκο­τώ­σεις έναν άνθρω­πο!’. Έκα­να ένα βήμα πίσω, προς την πόρ­τα, έκλει­σα τα μάτια και πυροβόλησα».

Μετά τον θάνα­τό του, στα 39 του χρό­νια, ο Τσε μετα­τρά­πη­κε σε θρύ­λο. Το πτώ­μα του εκτέ­θη­κε σαν τρό­παιο στο γει­το­νι­κό χωριό Βαγιε­γκρά­ντε, εικό­να που απα­θα­νά­τι­σε ο δημο­σιο­γρά­φος του Γαλ­λι­κού Πρα­κτο­ρεί­ου Μαρκ Ιτέν.

Έπει­τα από τριά­ντα χρό­νια υπη­ρε­σί­ας, ο Τεράν Σαλα­σάρ πήρε σύντα­ξη και προ­σπά­θη­σε να παρα­μεί­νει ανώ­νυ­μος, απο­φεύ­γο­ντας τον Τύπο. Για και­ρό δια­τει­νό­ταν πως ο δολο­φό­νος του Γκε­βά­ρα δεν ήταν ο ίδιος, αλλά κάποιος άλλος στρα­τιω­τι­κός με το ίδιο ονοματεπώνυμο.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο