Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Βούλιαξε» πάλι η Θεσσαλονίκη: Αιχμηρή ανακοίνωση της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ

«Τα μεγά­λα παχιά λόγια για τη “Θεσ­σα­λο­νί­κη που αλλά­ζει” με εξω­στρέ­φεια, ανά­πτυ­ξη και έργα βού­λια­ξαν στους πλημ­μυ­ρι­σμέ­νους δρό­μους», ανα­φέ­ρει σε ανα­κοί­νω­σή της για τις πλημ­μύ­ρες που σημειώ­θη­καν σήμε­ρα λόγω της καται­γί­δας σε διά­φο­ρες περιο­χές της Περι­φέ­ρειας, η Κομ­μα­τι­κή Οργά­νω­ση Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ.

Ανα­λυ­τι­κά η ανακοίνωση:

«Τα μεγά­λα παχιά λόγια για τη “Θεσ­σα­λο­νί­κη που αλλά­ζει”, με εξω­στρέ­φεια, ανά­πτυ­ξη και έργα βού­λια­ξαν στους πλημ­μυ­ρι­σμέ­νους δρό­μους. Η καται­γί­δα μετέ­τρε­ψε σε ποτά­μια δρό­μους στον Εύο­σμο, την Ηλιού­πο­λη, το Κορ­δε­λιό, τους Αμπε­λό­κη­πους, στην Πολί­χνη, στο Κέντρο και την Καλα­μα­ριά. Οι οδοί Μονα­στη­ρί­ου και Λαγκα­δά πλημ­μύ­ρι­σαν και αυτο­κί­νη­τα ακι­νη­το­ποι­ή­θη­καν. Το ίδιο και στη γέφυ­ρα της οδού Αγί­ων Πάντων, από όπου διέρ­χε­ται η παλιά κοί­τη του Δεν­δρο­πο­τά­μου. Λεω­φο­ρείο του ΟΑΣΘ πλημ­μύ­ρι­σε. Η Πυρο­σβε­στι­κή δέχτη­κε κλή­σεις για κοπές δέντρων, αντλή­σεις υδά­των και απε­γκλω­βι­σμό ατόμων.

Οι κίν­δυ­νοι για την ασφά­λεια των κατοί­κων, οι πλημ­μυ­ρι­σμέ­νοι δρό­μοι, οι κατα­στρο­φές υπο­γραμ­μί­ζουν την έλλει­ψη βασι­κών υπο­δο­μών αντι­πλημ­μυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, η οποία έχει τη σφρα­γί­δα δια­δο­χι­κών κυβερ­νή­σε­ων, διοί­κη­σης της περι­φέ­ρειας και δημο­τι­κών αρχών, με το δικό του μερί­διο ευθύ­νης ο καθέ­νας.

Ενώ δισε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης διο­χε­τεύ­ο­νται στους μονο­πω­λια­κούς ομί­λους και τα “κορά­κια” της “πρά­σι­νης ανά­πτυ­ξης”, στέλ­νο­ντας τον λογα­ρια­σμό στον λαό, τα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα παρα­μέ­νουν δια­χρο­νι­κά στα αζή­τη­τα, είναι απο­σπα­σμα­τι­κά και ανε­παρ­κή, μετα­φέ­ρο­νται στους προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς από χρο­νιά σε χρο­νιά. Δια­δο­χι­κές κυβερ­νή­σεις, οι διοι­κή­σεις των δήμων και της περι­φέ­ρειας από τη μια καλ­λιερ­γούν τον εφη­συ­χα­σμό και από την άλλη δηλώ­νουν πως “κάνουν ό,τι μπο­ρούν”, ομο­λο­γώ­ντας ταυ­τό­χρο­να πως η χρη­μα­το­δό­τη­ση αντι­πλημ­μυ­ρι­κών έργων δεν είναι “επι­λέ­ξι­μη”.

Βασι­κά έργα για την προ­στα­σία της πόλης, που εξαγ­γέλ­θη­καν ακό­μα και πριν από 20 χρό­νια δεν έχουν ολο­κλη­ρω­θεί, όπως στη Λαχα­να­γο­ρά που ίσως τελειώ­σει το 2025. Έργα απο­χέ­τευ­σης ομβρί­ων υδά­των στην Καλα­μα­ριά παρα­πέ­μπο­νται για το 2024. Το μονα­δι­κό αντι­πλημ­μυ­ρι­κό έργο που εντά­χθη­κε στο Ταμείο Ανά­καμ­ψης, είναι η διευ­θέ­τη­ση των ρεμά­των της περιο­χής Ωραιο­κά­στρου. Η ιεράρ­χη­ση με βάση τα άμε­σα και έμμε­σα συμ­φέ­ρο­ντα του κεφα­λαί­ου και όχι τις κοι­νω­νι­κές λαϊ­κές ανά­γκες είναι επι­κίν­δυ­νη για τον λαό και οδη­γεί στην υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση, την καθυ­στέ­ρη­ση και την κακή ποιό­τη­τα έργων πολι­τι­κής προστασίας.

H ολο­κλη­ρω­μέ­νη αντι­πλημ­μυ­ρι­κή προ­στα­σία για τη συν­δυα­σμέ­νη κάλυ­ψη των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών προ­ϋ­πο­θέ­τει μια ριζι­κά δια­φο­ρε­τι­κή διέ­ξο­δο. Μπο­ρεί να δια­σφα­λι­στεί μόνο στο έδα­φος της κοι­νω­νι­κής ιδιο­κτη­σί­ας των μέσων παρα­γω­γής, του επι­στη­μο­νι­κού κεντρι­κού σχε­δια­σμού, της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, του Σοσια­λι­σμού. Σε αυτή τη νέα κοι­νω­νία, η οποία θα ανα­πτύσ­σε­ται με βάση τις ανά­γκες των πολ­λών και όχι τα κέρ­δη των λίγων, η γη δεν θα είναι εμπό­ρευ­μα, οι χρή­σεις της και τα έργα υπο­δο­μών δεν θα καθο­ρί­ζο­νται από τους κανό­νες της “αγο­ράς”.

Απέ­να­ντι στο εχθρι­κό για τον λαό αστι­κό κρά­τος, πρέ­πει και μπο­ρεί άμε­σα να υψω­θεί η μεγά­λη δύνα­μη της λαϊ­κής πρω­το­βου­λί­ας. Σε όλα τα σωμα­τεία, τους συλ­λό­γους, τους φορείς του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος πρέ­πει να δυνα­μώ­σει η αγω­νι­στι­κή διεκ­δί­κη­ση, η απαί­τη­ση από κυβέρ­νη­ση, περι­φε­ρεια­κή και δημο­τι­κές αρχές έτσι ώστε:

Να δια­σφα­λι­στεί η άμε­ση απο­κα­τά­στα­ση προ­βλη­μά­των και η πλή­ρης απο­ζη­μί­ω­ση των πλη­γέ­ντων.

Άμε­σα και όπου συνε­χί­ζο­νται τα έντο­να και­ρι­κά φαι­νό­με­να, να δια­κό­πτο­νται όλες οι μη ανα­γκαί­ες δρα­στη­ριό­τη­τες, χωρίς καμία επι­βά­ρυν­ση των εργαζομένων.

Να αυξη­θούν ουσια­στι­κά οι κρα­τι­κοί πόροι για αντι­πλημ­μυ­ρι­κή προ­στα­σία, φορο­λο­γώ­ντας το μεγά­λο κεφάλαιο.

Να προ­χω­ρή­σει άμε­σα η ολο­κλη­ρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση των λεκα­νών απορ­ρο­ής, με άμε­ση και ορθο­λο­γι­κή διευ­θέ­τη­ση των υδα­το­ρε­μά­των, μελέ­τες αντι­πλημ­μυ­ρι­κής προστασίας.

Να ενι­σχυ­θεί το προ­σω­πι­κό, τα μέσα και η εκπαί­δευ­ση των φορέ­ων Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας, η ουσια­στι­κή ενη­μέ­ρω­ση και εκπαί­δευ­ση του πληθυσμού.

Να καταρ­γη­θεί το αντι­λαϊ­κό πλαί­σιο χρή­σε­ων γης, που την παρα­δί­δει στο μεγά­λο κεφάλαιο».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο