Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Βρετανία: Φοιτητές εκδίδονται για να σπουδάσουν

Για να πληρώσουν τα δίδακτρα αλλά και υπέρογκα ενοίκια πολλοί φοιτητές εκδίδονται ή γδύνονται στις κάμερες

Η Λού­σι δεν έβλε­πε άλλη δυνα­τό­τη­τα. Είχε χάσει την προ­σω­ρι­νή δου­λειά της σε μπαρ λόγω παν­δη­μί­ας και δεν μπο­ρού­σε να βρει άλλη. Και επει­δή τα χρή­μα­τα για τα δίδα­κτρα και το κόστος ζωής δεν έφθα­ναν στρά­φη­κε στην πορ­νεία, απο­κα­λύ­πτει η ίδια στο πανε­πι­στη­μια­κό πορ­τάλ The Tab: «Πάντα μου άρε­σε το σεξ και ήταν ο μόνος τρό­πος να συν­δυά­σω εργα­σία και σπου­δές». Η Λού­σι ξεκί­νη­σε στέλ­νο­ντας φωτο­γρα­φί­ες στην ερω­τι­κή ιστο­σε­λί­δα OnlyFans και λίγο αργό­τε­ρα άρχι­σε να συνα­ντά «πελά­τες».

Οι σπου­δές στην Βρε­τα­νία είναι ακρι­βή υπό­θε­ση. Πολί­τες του Ηνω­μέ­νου Βασι­λεί­ου πλη­ρώ­νουν δίδα­κτρα μέχρι και 11.000 ευρώ το χρό­νο, ενώ για ξένους τα δίδα­κτρα είναι παρα­πά­νω από διπλά­σια. Σε αυτά προ­στί­θε­ται το συχνά υψη­λό κόστος ζωής. Πάνω από το 65% των φοι­τη­τών εργά­ζε­ται παράλ­λη­λα με τις σπου­δές, και επει­δή το φοι­τη­τι­κό δάνειο του δημο­σί­ου είναι κατά μέσο όρο 223 βρε­τα­νι­κές λίρες χαμη­λό­τε­ρο από το κόστος ζωής.

Σφυγ­μο­μέ­τρη­ση της οικο­νο­μι­κής ιστο­σε­λί­δας “Save the Student” δεί­χνει ότι το 3% των φοι­τη­τών χρη­μα­το­δο­τεί τις σπου­δές του εργα­ζό­με­νο στην ερω­τι­κή βιο­μη­χα­νία και ότι επι­πλέ­ον 9% των ερω­τη­θέ­ντων σκέ­πτο­νται να το πρά­ξουν. Οι εκπρό­σω­ποι των φοι­τη­τών στο Πανε­πι­στή­μιο Κίν­γκ­στον υπο­λο­γί­ζουν ότι στο Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο περί­που 70.000 φοι­τη­τές, οι περισ­σό­τε­ροι γυναί­κες, αντλούν εισο­δή­μα­τα από το εμπό­ριο του έρωτα.

Πολλά ΑΕΙ αγνοούν συνειδητά το ευαίσθητο ζήτημα

Κι όμως: στη δημό­σια σφαί­ρα το ζήτη­μα φοι­τη­τών που εκπορ­νεύ­ο­νται ή κερ­δί­ζουν τα προς το ζην εργα­ζό­με­νοι για ερω­τι­κές ιστο­σε­λί­δες δεν παί­ζει σχε­δόν κανέ­να ρόλο στο Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο. Το δεδο­μέ­νο αυτό άρχι­σε να αλλά­ζει από τότε που η συντη­ρη­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Μπό­ρις Τζόν­σον χαρα­κτή­ρι­σε σκάν­δα­λο την πρω­το­βου­λία εκπρο­σώ­πων των φοι­τη­τών στο Πανε­πι­στή­μιο Ντέρ­χαμ να βοη­θούν, να στη­ρί­ζουν και να ενη­με­ρώ­νουν φοι­τη­τές απα­σχο­λού­με­νους στο αγο­ραίο σεξ. Είχε προη­γη­θεί η δια­βε­βαί­ω­ση του Πανε­πι­στη­μί­ου Λέστερ στους φοι­τη­τές του ότι είναι νόμι­μο να γδύ­νο­νται μπρο­στά σε κάμε­ρες ή να συντη­ρού­νται από πλού­σιους άνδρες, τους απο­κα­λού­με­νους Sugar Daddies.

Η συντη­ρη­τι­κή πολι­τι­κός Μισέλ Ντόν­λαν, αρμό­δια για ζητή­μα­τα ΑΕΙ, εμφα­νί­στη­κε σοκα­ρι­σμέ­νη από τις επί­ση­μες ανα­κοι­νώ­σεις των Πανε­πι­στη­μί­ων κάνο­ντας λόγο για «νομι­μο­ποί­η­ση ενός επι­κίν­δυ­νου οικο­νο­μι­κού τομέα». Η απά­ντη­ση του Πανε­πι­στή­μιο Ντέρ­χαμ ήταν σαφής: «Δεν ζητού­με συγ­γνώ­μη για τις προ­σπά­θειες να κάνου­με πιο ασφα­λή τη ζωή στους χώρους του Πανε­πι­στη­μί­ου, τόσο για τους φοι­η­τές όσο και για τους εργαζόμενους».

Οι εκπρό­σω­ποι των φοι­τη­τών απα­ντούν επί­σης ότι απαι­τεί­ται μια εποι­κο­δο­μη­τι­κή προ­σέγ­γι­ση στο ζήτη­μα, μιας και πρό­κει­ται για «πραγ­μα­τι­κό­τη­τα της σύγ­χρο­νης ζωής». Το να αγνο­είς αυτή την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι τρα­γι­κό λάθος και έχει επι­πτώ­σεις στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα των φοι­τη­τών, τονί­ζει ο Τζό­να Γκρά­χαμ από την φοι­τη­τι­κή οργά­νω­ση του Πανε­πι­στη­μί­ου Ντέρ­χαμ. Συχνά γίνε­ται λόγος για φοι­τη­τές, οι οποί­οι ακό­μα και μετά το πτυ­χίο δεν κατα­φέρ­νουν να ξεφύ­γουν από την ερω­τι­κή βιο­μη­χα­νία ή για άλλους με μετα­τραυ­μα­τι­κές δια­τα­ρα­χές. Πολ­λά ΑΕΙ ωστό­σο αγνο­ούν συνει­δη­τά το ευαί­σθη­το ζήτημα.

Δεκάδες χιλιάδες φοιτητές ζουν στη Γερμανία από το αγοραίο σεξ

Και στη Γερ­μα­νία ωστό­σο η εκπόρ­νευ­ση απο­τε­λεί για πολ­λούς φοι­τη­τές επι­λο­γή για να καλύ­ψουν τα έξο­δά τους. Η κοι­νή γνώ­μη το συνει­δη­το­ποί­η­σε το αργό­τε­ρο με το βιβλίο της Σόνια Ρόσι “Fucking Berlin” (2008). Δημο­σκο­πή­σεις και στη Γερ­μα­νία δεί­χνουν ότι δεκά­δες χιλιά­δες φοι­τη­τές χρη­μα­το­δο­τούν τις σπου­δές τους με γυμνές φωτο­γρα­φί­ες, βίντεο, την πώλη­ση χρη­σι­μο­ποι­η­μέ­νων εσω­ρού­χων, τηλε­φω­νι­κό σεξ ή την εκπόρνευση.

Το ζητού­με­νο είναι να υπάρ­χει σωστή ενη­μέ­ρω­ση: «Έχει σημα­σία όλα τα πανε­πι­στή­μια να ορί­σουν συγκε­κρι­μέ­νο πλαί­σιο κανό­νων για όσους φοι­τη­τές εργά­ζο­νται με τον έναν ή τον άλλο τρό­πο στην βιο­μη­χα­νία του σεξ, έτσι ώστε να απο­φύ­γουν δια­κρί­σεις ή προ­κα­τα­λή­ψεις», λέει η Τζέ­σι­κα Χάιερ Γκρί­φιν, ιδρύ­τρια οργά­νω­σης για τη στή­ρι­ξη εκδι­δό­με­νων φοι­τη­τών. Θεω­ρεί ότι τα ΑΕΙ θα πρέ­πει να δια­θέ­τουν εξει­δι­κευ­μέ­νο προ­σω­πι­κό για να είναι σε θέση να βοη­θή­σουν όσους έχουν ανά­γκη: «Η εργα­σία των φοι­τη­τών στην ερω­τι­κή βιο­μη­χα­νία θα συνε­χι­στεί και τα Πανε­πι­στή­μια θα πρέ­πει να είναι κατάλ­λη­λα προ­ε­τοι­μα­σμέ­να, έτσι ώστε να προ­στα­τεύ­σουν κατά τον καλύ­τε­ρο δυνα­τό τρό­πο τους φοι­τη­τές τους».

Πηγή: ΑΠΕ

Ατέ­χνως: Δεν προ­κα­λεί εντύ­πω­ση ότι στα «σύγ­χρο­να» πανε­πι­στή­μια «ελεύ­θε­ρης οικο­νο­μί­ας» οι φτω­χοί φοι­τη­τές έχουν και άλλες «επι­λο­γές», της πορ­νεί­ας για να σπου­δά­σουν. Το αδιέ­ξο­δο των πιο φτω­χών φοι­τη­τών εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται επι­χει­ρη­μα­τί­ες που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στην πορ­νεία. Πλέ­ον φτά­σα­με στο σημείο να ζητεί­ται η κατο­χύ­ρω­ση του δικαιώ­μα­τος αγό­ρια και κορί­τσια να εκδί­δο­νται.  Σε τέτοια σημεία σαπί­λας έχει φτά­σει ο καπι­τα­λι­σμός στην… «καλύ­τε­ρη εκδο­χή του». Σε Γερ­μα­νία, Βρε­τα­νία, Σου­η­δία κλπ… ο καπι­τα­λι­σμός δεί­χνει ότι η σαπί­λα του δεν έχει πάτο.

Βαρ­διά­νος στα σπόρ­κα, Αλέ­ξαν­δρος Παπαδιαμάντης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο