«Ο δρόμος χαράχτηκε»…

Η νικη­φό­ρα Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση απο­τέ­λε­σε συνέ­χεια όλων των προη­γού­με­νων εργα­τι­κών εξε­γέρ­σε­ων και άνοι­ξε το δρό­μο για το ιστο­ρι­κό πέρα­σμα της ανθρω­πό­τη­τας «απ’ το βασί­λειο της ανά­γκης στο βασί­λειο της ελευ­θε­ρί­ας».
Συνο­ψί­ζο­ντας την ιστο­ρι­κή σημα­σία της, ο Λένιν έγραψε:

Εμείς αρχίσαμε αυτό το έργο.
Πότε ακριβώς, σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστικό ζήτημα. 
Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε

Τα διδάγ­μα­τα του Οκτώ­βρη έχουν ιδιαί­τε­ρη σημα­σία σήμε­ρα που ο τρο­χός της Ιστο­ρί­ας φαί­νε­ται να κινεί­ται προς τα πίσω, σήμε­ρα που το διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα βρί­σκε­ται σε συν­θή­κες κρί­σης και υπο­χώ­ρη­σης, σήμε­ρα που οι μακρό­χρο­νες συνέ­πειες της αντε­πα­νά­στα­σης (στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του ΄90) ενι­σχύ­ουν τη λαθε­μέ­νη αντί­λη­ψη πολ­λών εργα­ζο­μέ­νων ότι δεν υπάρ­χει εναλ­λα­κτι­κή διέ­ξο­δος από τον καπιταλισμό».
|> από τη Δια­κή­ρυ­ξη της ΚΕ του ΚΚΕ, για τα 100 χρό­νια από την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση<|Ξεχω­ρί­ζου­με τη φρά­ση του Λένιν «ο δρό­μος χαρά­χτη­κε», για να θέσου­με ένα θεμε­λια­κό ζήτη­μα που χαρα­κτη­ρί­ζει, πρέ­πει να χαρα­κτη­ρί­ζει, τη στά­ση κάθε κομ­μου­νι­στή και κομ­μου­νί­στριας και οπα­δού της σοσια­λι­στι­κής επανάστασης.
«Ο δρό­μος χαρά­χτη­κε» σημα­το­δο­τεί τη γενι­κή πορεία της κοι­νω­νι­κής εξέ­λι­ξης, την πορεία περά­σμα­τος της ανθρω­πό­τη­τας από τον καπι­τα­λι­σμό στο σοσια­λι­σμό, με τη σοσια­λι­στι­κή επανάσταση.
Η τιμή και η ευθύ­νη του οδη­γη­τή της μεγά­λης αυτής πορεί­ας, ειδι­κά μετά τις αντε­πα­να­στά­σεις, ανή­κουν στα ΚΚ που παρα­μέ­νουν ακλό­νη­τα στην υπό­θε­ση του σοσιαλισμού.
Το ΚΚΕ είναι από τα κόμ­μα­τα που δια­κρί­νο­νται για τη συνέ­πεια και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά τους.
Εξο­πλι­σμέ­νο με σύγ­χρο­νες θεω­ρη­τι­κές επε­ξερ­γα­σί­ες, Πρό­γραμ­μα και στρα­τη­γι­κή, κρα­τά ψηλά τη σημαία του σοσια­λι­σμού — κομμουνισμού.
Βαδί­ζει ακλό­νη­τα στον «δρό­μο που χαρά­χτη­κε».
Δεν λιπο­ψύ­χη­σε, δεν τα δίπλω­σε μπρο­στά στις πρω­το­φα­νείς δυσκο­λί­ες που έφε­ρε η αντε­πα­νά­στα­ση.
Εβγα­λε συμπε­ρά­σμα­τα, ανα­ζή­τη­σε απα­ντή­σεις, βρή­κε τη δύνα­μη να κρα­τή­σει την πορεία του στα­θε­ρή.
Το ΚΚΕ απο­τε­λεί πλέ­ον μια δοκι­μα­σμέ­νη, ακα­τά­βλη­τη πρω­το­πό­ρα δύνα­μη, πηγή έμπνευ­σης για πολ­λά κόμ­μα­τα και κομ­μου­νι­στές σε όλο τον κόσμο.

Σήμε­ρα στα 103 χρό­νια από τη Μεγά­λη Οκτω­βρια­νή Σοσια­λι­στι­κή Επα­νά­στα­ση ο Ριζο­σπά­στης έχει ένα σπά­νιο αφιέ­ρω­μα «Από τον Απρί­λη στον Οκτώ­βρη…», που απο­τε­λεί εισα­γω­γή στην έκδο­ση της Ιδε­ο­λο­γι­κής Επι­τρο­πής της ΚΕ του ΚΚΕ με τον ίδιο τίτλο, που κυκλο­φό­ρη­σε το 2019 και περι­λαμ­βά­νει κεί­με­να του Β. Ι. Λένιν εκεί­νης της κρί­σι­μης περιό­δου, όταν οι Μπολ­σε­βί­κοι πάλε­ψαν και κατά­φε­ραν να οδη­γή­σουν την εργα­τι­κή τάξη της Ρωσί­ας στην κατεύ­θυν­ση της σοσια­λι­στι­κής επα­νά­στα­σης με τις λενι­νι­στι­κές επε­ξερ­γα­σί­ες που απο­τέ­λε­σαν το υπό­βα­θρο για τη νίκη της Επα­νά­στα­σης ‑μπο­ρεί­τε να το δεί­τε στο τέλος σε |>pdf<|

Η νίκη του Οκτώβρη δεν ήρθε ξαφνικά.

Είχε προη­γη­θεί μια πολυ­ε­τής και σύν­θε­τη προ­σπά­θεια θεω­ρη­τι­κής, πολι­τι­κής και πρα­κτι­κής επα­να­στα­τι­κής δρά­σης με επι­κε­φα­λής τον Λένιν.
Ενα τερά­στιο έργο, συνέ­χεια του έργου των Μαρξ και Ενγκελς, το οποίο επέ­τρε­ψε στους μπολ­σε­βί­κους να οδη­γή­σουν στη νίκη το ρωσι­κό προλεταριάτο.

Ασφα­λώς, η μεγά­λη αυτή θεω­ρη­τι­κή και πολι­τι­κή εργα­σία του Λένιν δεν ήταν έργο μιας πρά­ξης, αλλά καρ­πός σύν­θε­της και απαι­τη­τι­κής προ­σπά­θειας, συν­δυα­σμού της πρω­το­πό­ρας θεω­ρη­τι­κής δου­λειάς με την πρω­το­πό­ρα μαχη­τι­κή επα­να­στα­τι­κή δράση.
Οι μπολ­σε­βί­κοι νίκη­σαν για­τί κατά­φε­ραν να αντα­πο­κρι­θούν στο ρόλο τους ως επα­να­στα­τι­κής πρω­το­πο­ρί­ας.
Απο­τέ­λε­σαν πρω­το­πο­ρία σκέ­ψης και δρά­σης, επα­να­στα­τι­κής θεω­ρί­ας και επα­να­στα­τι­κής πολι­τι­κής πράξης.

Το Κόμ­μα των Μπολ­σε­βί­κων κατέ­κτη­σε την ικα­νό­τη­τα να αντλεί συμπε­ρά­σμα­τα από την ταξι­κή πάλη και την επα­να­στα­τι­κή πρω­το­βου­λία που ανέ­πτυσ­σαν οι μάζες.
Σε κάθε φάση ανά­πτυ­ξης της ταξι­κής πάλης, επέ­δει­ξε χαρα­κτη­ρι­στι­κή ικα­νό­τη­τα εξυ­πη­ρέ­τη­σης της στρα­τη­γι­κής με την ανά­λο­γη πολι­τι­κή, με συμ­μα­χί­ες, συν­θή­μα­τα, ελιγ­μούς, καθώς και εύστο­χη αντι­πα­ρά­θε­ση με τους μεν­σε­βί­κους και τις υπό­λοι­πες οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις. Αξιο­ποί­η­σε με τον καλύ­τε­ρο τρό­πο τη μαχη­τι­κή πεί­ρα που απέ­κτη­σαν τα μέλη του στις σκλη­ρές ταξι­κές μάχες ολό­κλη­ρης της περιό­δου 1905–1917.
Η θεω­ρη­τι­κή ετοι­μό­τη­τα και η μαχη­τι­κή πρα­κτι­κή ικα­νό­τη­τα έδι­ναν στο Κόμ­μα των Μπολ­σε­βί­κων τη δυνα­τό­τη­τα να σφυ­ρη­λα­τεί επα­να­στα­τι­κούς δεσμούς με τις εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις και να μην υπο­κύ­πτει στις πρα­κτι­κές δυσκο­λί­ες που αντι­με­τώ­πι­ζε στη δρά­ση του, όπως η κρα­τι­κή και η παρα­κρα­τι­κή βία.

Αυτή η πορεία θεωρητικής και πολιτικής ωρίμανσης του Κόμματος των Μπολσεβίκων είχε ως θεμέλιο τις λενινιστικές επεξεργασίες.

Στο κομ­βι­κής ιστο­ρι­κής σημα­σί­ας έργο του, γραμ­μέ­νο στα χρό­νια του πολέ­μου, «Ο ιμπε­ρια­λι­σμός, ανώ­τα­το στά­διο του καπι­τα­λι­σμού», ο Λένιν μελέ­τη­σε βαθιά την εξέ­λι­ξη και ανά­πτυ­ξη της καπι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας και οικο­νο­μί­ας, που τον κύριο ρόλο πια παί­ζει το μονο­πω­λια­κό κεφά­λαιο. Ανέ­δει­ξε ότι ο μονο­πω­λια­κός καπι­τα­λι­σμός σημαί­νει βάθε­μα της βασι­κής αντί­θε­σης της καπι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας ανά­με­σα στον κοι­νω­νι­κό χαρα­κτή­ρα της παρα­γω­γής και την ατο­μι­κή ιδιο­ποί­η­ση των απο­τε­λε­σμά­των της, τον παρα­σι­τι­κό ρόλο του μετό­χου — καπι­τα­λι­στή, ότι ο ιμπε­ρια­λι­σμός έχει πια περά­σει σε μια «αντί­δρα­ση σε όλη τη γραμ­μή» και δεν μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει αξιο­ποί­η­ση των δυνα­το­τή­των που έχουν ανα­πτυ­χθεί προς όφε­λος της κοι­νω­νι­κής προόδου.
Τεκ­μη­ρί­ω­σε ότι στον μονο­πω­λια­κό καπι­τα­λι­σμό οξύ­νο­νται όλες οι αντι­θέ­σεις της καπι­τα­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας και ταυ­τό­χρο­να ανα­πτύσ­σε­ται ολό­πλευ­ρα η κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση της παρα­γω­γής, γίνε­ται η «υλι­κή προ­ε­τοι­μα­σία» για την επα­να­στα­τι­κή ανα­τρο­πή του καπι­τα­λι­σμού και το πέρα­σμα στον κομ­μου­νι­στι­κό τρό­πο παραγωγής.

• Η κοι­νω­νία που εγκαι­νί­α­σε ο Οχτώ­βρης του 1917 (κεί­με­νο βασι­σμέ­νο στον επί­λο­γο της έκδο­σης της «Σύγ­χρο­νης Επο­χής» με τίτλο «1917 — Η πορεία προς την Οκτω­βρια­νή Επα­νά­στα­ση — Από μήνα σε μήνα»
• «Ο δρό­μος χαρά­χτη­κε»
• Δια­κή­ρυ­ξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα της μεγά­λης Οχτω­βρια­νής Σοσια­λι­στι­κής Επανάστασης

103 ΧΡΟΝΙΑ από τη μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση

7‑Νοέμβρη-2020

Η κοσμοϊ­στο­ρι­κή επέ­τειος του πρώ­του ιστο­ρι­κού άλμα­τος των λαών στους ουρα­νούς, φέτος βρί­σκει τη χώρα μας και όλο τον καπι­τα­λι­στι­κό στην κρί­ση ‑το «δεύ­τε­ρο κύμα» της παν­δη­μί­ας.