Γαλλία-εκλογές: «Κούρσα» υπεράσπισης των γαλλικών μονοπωλίων με τον λαό στη γωνία

Με τον λαό να καλεί­ται για άλλη μια φορά να «επι­λέ­ξει» μετα­ξύ δυνά­με­ων που έχουν κοι­νή «πυξί­δα» τα συμ­φέ­ρο­ντα των εγχώ­ριων μονο­πω­λί­ων, τα απο­τε­λέ­σμα­τα του προ­χτε­σι­νού α’ γύρου των προ­ε­δρι­κών εκλο­γών στη Γαλ­λία ανέ­δει­ξαν στην πρώ­τη θέση τον νυν «κεντρώο» Πρό­ε­δρο της χώρας, Εμ. Μακρόν, ακο­λου­θού­με­νο από την επι­κε­φα­λής του ακρο­δε­ξιού «Εθνι­κού Συνα­γερ­μού», Μαρίν Λεπέν. Αμφό­τε­ροι ενι­σχυ­μέ­νοι σε ποσο­στά, θα είναι οι δύο υπο­ψή­φιοι που θα ανα­με­τρη­θούν, όπως και το 2017, στον β’ γύρο των εκλο­γών, στις 24 Απρίλη.

«Το απο­τέ­λε­σμα των γαλ­λι­κών εκλο­γών, με το υψη­λό ‑για μια ακό­μη φορά- ποσο­στό της ακρο­δε­ξιάς Λεπέν, είναι η τρα­γι­κή συνέ­πεια αφε­νός της δια­χρο­νι­κής αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, που υλο­ποί­η­σαν όλες οι κυβερ­νή­σεις στο όνο­μα μάλι­στα της “δημο­κρα­τί­ας” και της “προ­ό­δου” και αφε­τέ­ρου του συμ­βι­βα­σμού και εκφυ­λι­σμού που έχει επι­κρα­τή­σει στο εργα­τι­κό και κομ­μου­νι­στι­κό κίνη­μα στη Γαλ­λία» (…) Σχό­λιο του ΚΚΕ για το απο­τέ­λε­σμα του πρώ­του γύρου των Γαλ­λι­κών προ­ε­δρι­κών εκλο­γών

Ανα­λυ­τι­κό­τε­ρα, ο Εμ. Μακρόν, επι­κε­φα­λής του κόμ­μα­τος «La Republique en Marche!» (LREM), που ιδρύ­θη­κε το 2017, πήρε το 27,84% των ψήφων (από 24% το 2017), ενώ η Μ. Λεπέν έλα­βε 23,15% (από 21,3%).

Στην τρί­τη θέση βρέ­θη­κε ο «αρι­στε­ρός» Ζαν — Λικ Μελαν­σόν, της «Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας» — που όπως έδει­ξαν και τα απο­τε­λέ­σμα­τα θα διεκ­δι­κή­σει ακό­μα πιο πρω­τα­γω­νι­στι­κό ρόλο στην ανα­μόρ­φω­ση της γαλ­λι­κής σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας — με ποσο­στό 21,95% (από 19,6%).

Ακο­λού­θη­σε ο επί­σης ακρο­δε­ξιός Ερίκ Ζεμούρ με 7,07%.

Την ίδια ώρα, ιστο­ρι­κά χαμη­λά ποσο­στά κατέ­γρα­ψαν οι υπο­ψή­φιοι των δύο «παρα­δο­σια­κών» αστι­κών κομ­μά­των — παρα­τά­ξε­ων, που εναλ­λάσ­σο­νταν επί δεκα­ε­τί­ες στην αντι­λαϊ­κή διακυβέρνηση.

Η υπο­ψή­φια του κόμ­μα­τος των «Ρεπου­μπλι­κά­νων» (πολι­τι­κός από­γο­νος της γκο­λι­κής δεξιάς), Βαλε­ρί Πεκρές, πήρε μόλις 4,78% (από 20% που είχε πάρει ο υπο­ψή­φιος του κόμ­μα­τος το 2017). Χτες, μάλι­στα, μετά το απο­τέ­λε­σμα που απο­κλεί­ει την καμπά­νιά της από την κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση, η Πεκρές απηύ­θυ­νε έκκλη­ση για δωρε­ές, κάνο­ντας λόγο για θέμα που αφο­ρά «την επι­βί­ω­ση των Ρεπου­μπλι­κά­νων και κατ’ επέ­κτα­ση την επι­βί­ω­ση της ρεπου­μπλι­κα­νι­κής δεξιάς».

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι και το μόλις 1,75% που συγκέ­ντρω­σε η Αν Ινταλ­γκό, υπο­ψή­φια του Σοσια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος (ένα­ντι 6,4% του υπο­ψη­φί­ου του PS το 2017).

Οσον αφο­ρά τον υπο­ψή­φιο του «μεταλ­λαγ­μέ­νου» Γαλ­λι­κού ΚΚ, Φ. Ρου­σέλ, πήρε 2,28% (το 2017 το ΓΚΚ είχε στη­ρί­ξει την υπο­ψη­φιό­τη­τα Μελανσόν).

Ο «Πρά­σι­νος» υπο­ψή­φιος, Γ. Ζαντό, πήρε 4,4%.

Η απο­χή έφτα­σε το 26,31% (από 22,2% το 2017).

Οι πρώ­τες δημο­σκο­πή­σεις για τον β΄ γύρο εμφα­νί­ζουν τον Μακρόν να προη­γεί­ται: Π.χ. σε έρευ­να που έγι­νε για το δίκτυο BFM εμφα­νί­ζε­ται να παίρ­νει 52%, ένα­ντι 48% της Λεπέν.

Ηδη φου­ντώ­νουν μια σει­ρά από διερ­γα­σί­ες, αφε­νός στο όνο­μα της «αντι­με­τώ­πι­σης της ακρο­δε­ξιάς», αφε­τέ­ρου σε «αντι-Μακρόν βάση».

Τη στή­ρι­ξή τους στην υπο­ψη­φιό­τη­τα Μακρόν «απέ­να­ντι στην ακρο­δε­ξιά» ανα­κοί­νω­σαν άμε­σα η Πεκρές, η Ινταλ­γκό, ο Ζαντό και το Γαλ­λι­κό ΚΚ, ενώ την υπο­ψη­φιό­τη­τα Λεπέν στη­ρί­ζει ο Ζεμούρ.

Ο Μελαν­σόν, από τη μία, ανέ­φε­ρε ότι οι Γάλ­λοι καλού­νται να δια­λέ­ξουν «ανά­με­σα σε δύο κακά» και, από την άλλη, είπε στους ψηφο­φό­ρους του ότι «δεν πρέ­πει να δώσε­τε ούτε μία ψήφο στην κα Λεπέν».

Ο εκπρό­σω­πος Τύπου της Λεπέν, Σ. Σενού, κάλε­σε τους ψηφο­φό­ρους της «Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας» (του Μελαν­σόν) να γίνουν «ανυ­πό­τα­κτοι», «να μην υπο­τα­χθεί­τε στον υπο­ψή­φιό σας (…) να μη σώσε­τε το κεφά­λι του Μακρόν».

Σημειω­τέ­ον, οι διερ­γα­σί­ες «τρέ­χουν» ενώ τον Ιού­νη θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν και βου­λευ­τι­κές εκλογές.

Ο υπουρ­γός Οικο­νο­μι­κών, Μπρου­νό Λεμέρ, σχο­λιά­ζο­ντας το ενδε­χό­με­νο δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων για κυβέρ­νη­ση συνερ­γα­σί­ας, υπο­στή­ρι­ξε ότι «δεν είναι προς το συμ­φέ­ρον μας να έχου­με μια πλειο­ψη­φία σε στιλ παζλ, που να απο­τε­λεί­ται από μικρά κομ­μά­τια τα οποία θα πρέ­πει διαρ­κώς να αναπροσαρμόζουμε».

Οι «αναγνώσεις» των αστικών κομμάτων στην Ελλάδα

Με μια φωνή υπέρ της υπερ­ψή­φι­σης Μακρόν στον β’ γύρο των προ­ε­δρι­κών εκλο­γών στη Γαλ­λία τάχθη­καν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, στη γνω­στή λογι­κή της «απά­ντη­σης στην ακρο­δε­ξιά», συσκο­τί­ζο­ντας την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που την ενισχύει.

Ο κυβερ­νη­τι­κός εκπρό­σω­πος, Γ. Οικο­νό­μου, μίλη­σε για ανά­γκη υπε­ρά­σπι­σης των «ευρω­παϊ­κών αρχών και αξιών», του δρό­μου δηλα­δή όπου φύο­νται «λου­λού­δια» τύπου Λεπέν. «Την σχέ­ση Μακρόν — Μητσο­τά­κη χαρα­κτη­ρί­ζει η συνα­ντί­λη­ψη αλλά και οι κοι­νές πρω­το­βου­λί­ες για μία σει­ρά από σημα­ντι­κά θέμα­τα της επο­χής μας, όπως είναι η στρα­τη­γι­κή αυτο­νο­μία της Ευρώ­πης», ανέφερε.

Το Γρα­φείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ σε ανα­κοί­νω­σή του ανα­φέ­ρει πως «τα απο­τε­λέ­σμα­τα των γαλ­λι­κών εκλο­γών δεί­χνουν το μέγε­θος του πολι­τι­κού κιν­δύ­νου για τη δημο­κρα­τία στην Ευρώ­πη που απο­τε­λεί η ακρο­δε­ξιά». Επι­χαί­ρει για το απο­τέ­λε­σμα της υπο­ψη­φιό­τη­τας Μελαν­σόν (παρά… τα «γαλ­λι­κά» που εξα­πο­λύ­ει κατά και­ρούς ο Μελαν­σόν κατά του ΣΥΡΙΖΑ, επι­χει­ρώ­ντας να απο­στα­σιο­ποι­η­θεί από τα αντι­λαϊ­κά πεπραγ­μέ­να της κυβέρ­νη­σής του), ενώ ανα­φέ­ρει πως «είναι κρί­μα που η πολυ­διά­σπα­ση της ευρύ­τε­ρης Αρι­στε­ράς δεν επι­τρέ­πει την είσο­δό της στο δεύ­τε­ρο γύρο».

Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφα­νί­ζε­ται να απο­δί­δει την επί­δο­ση Λεπέν στις νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρες πολι­τι­κές — στις οποί­ες βέβαια πρω­το­στα­τεί και η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία — κατα­λή­γει ότι «είναι ανα­γκαίο να ηττη­θεί εκλο­γι­κά η Λεπέν», άρα να υπερ­ψη­φι­στεί ο Μακρόν.

Σε αντί­στοι­χο μήκος κύμα­τος, ο τομε­άρ­χης Εξω­τε­ρι­κών του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, Α. Λοβέρ­δος, ισχυ­ρί­στη­κε ότι «η νίκη του Mακρόν στη Γαλ­λία στέλ­νει παντού μηνύ­μα­τα ελπί­δας» και ότι στον δεύ­τε­ρο γύρο «θα δοθεί η μάχη κατά του λαϊ­κι­σμού και της ακροδεξιάς».

Συσκο­τί­ζο­ντας εξάλ­λου την πραγ­μα­τι­κή ρίζα της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας, την απο­δί­δει σε «ατέ­λειες» και «ανε­πάρ­κειες», σημειώ­νο­ντας πως «η δια­φαι­νό­με­νη νίκη του Μακρόν δεν πρέ­πει να κρύ­ψει τις ατέ­λειες, τις ελλεί­ψεις, τα προ­βλή­μα­τα του σημε­ρι­νού ευρω­παϊ­κού status quo, καθώς και την αλα­ζο­νεία και τις ανε­πάρ­κειες των ηγε­τών που το εκφράζουν»…

Πηγή Ριζο­σπά­στης