Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //
Ο Βαρουφάκης επέλεξε να φωτογραφηθεί μπροστά σε σκακιέρα. Στο κατ’ εξοχήν σύμβολο στρατηγικής και ευφυούς σκέψης. Είναι όμως τόση η ασχετοσύνη του με το στρατηγικό παιχνίδι που τα πιόνια στο ταμπλό είναι τοποθετημένα λάθος. Δεν γνωρίζει ούτε το στοιχειώδες: Πάντα ο αριστερός πύργος είναι τοποθετημένος σε μαύρο τετράγωνο.
Αυτός είναι ο Βαρουφάκης! Η επιτομή του δηθενισμού και της ανουσιολογίας. Όλο τσαχπινιά και ιδέα. Θυμάμαι στην τελευταία πορεία του Πολυτεχνείου. Πέρασε από μπροστά μας περιστοιχισμένος από τους ελάχιστους οπαδούς του παρατεταγμένους σε… τριάδες. Αυτός να βαδίζει λικνιζόμενος περήφανα με χάρη, με τα χέρια στις τσέπες, το γιακά του σακακιού ανασηκωμένο με την κόκκινη ρίγα να προβάλει, ατενίζοντας κάπου ψηλά στο σκοτάδι. Το θέαμα ήταν ιδιαζόντως ιλαρό. Δίπλα μου η κα Βαλαβάνη, η γνωστή «να με λέτε Νάντια», έσκασε στα γέλια.
-Μα τι γελάτε; Μαζί του ήσασταν τόσον καιρό, δεν άντεξα.
Τα παλιότερά του τα ξέρετε. Πόνεσε ο λαός με τις υπογραφές και τις πράξεις του και γέλασε κάθε πικραμένος (από τους νοήμονες) με τα καμώματά του, καθώς και της συμπρωταγωνίστριάς του – Κωνσταντοπούλου στο τσίρκο της εποχής.
Ο τύπος αυτός έκανε κόμμα. Δικιά του δουλειά κι αυτών που τον πατρονάρουν. Ας προσέξει ο κόσμος να μην πέσει στην παγίδα. Αλλά από τα καραγκιοζιλίκια και τις χαριτωμενιές του εύπορου γόνου και συζύγου, μέχρι τις εξυπνακίστικες δηλώσεις του στυλ: «Αν δεν υπήρχε το ΜεΡΑ25, μάλλον ΚΚΕ θα ψήφιζα» υπάρχει τόση απόσταση όση από το ανούσιο γκροτέσκο μέχρι το προβοκατοριλίκι.
Ή τόση όση μεταξύ του σκακιού και της… τρίλιζας.
