Μάνα, δεν ήταν αναπάντεχο
ήταν καρτερημένο
να ξεψυχήσω στις γραμμές
μ’ άλλους πολλούς στο τρένο.
Γι’ αυτούς, μανούλα, ο Θεός
είναι μόνο το χρήμα
τα νιάτα, τη ζωή, το φως
θέλουν να ζουν στην πείνα.
Μάνα, δε φτάνουν οι σταυροί
το δάκρυ, τα μοιρολόγια
βγάλτε στους δρόμους την οργή
στόχο να βρουν τα βόλια.
Αυτοί, μανούλα, δεν πονούν
δεν ξέρουν από αίμα
μονάχα τα λεφτά μετρούν
πνιγμένοι είναι στο ψέμα.
Γι’ αυτούς, μανούλα, η ντροπή
είναι τιμή και δόξα
θέλουν τον άνθρωπο να ζει
στη ζούγκλα με τα τόξα.
Μάνα, αυτός ο κόσμος δε μπορεί
άλλο να προχωρήσει
το τρένο ήταν η αφορμή
να ’ρθει να μας ξυπνήσει.
Μάνα, μην περιμένεις να με δεις
ξανά να κατεβαίνω
σ’ άλλους σταθμούς, σ’ άλλη γραμμή
στους ουρανούς θα μένω.
Νάουσα, 20/04/2023
Μπαμπάτσης Γιάννης
