Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γιάννης Ρίτσος — Ποίημα για τον θάνατο του Στάλιν

Όχι. Δεν είναι αλήθεια.
Δεν είναι αλήθεια.

Στα­μα­τή­στε λοι­πόν τις καμπάνες.
Στα­μα­τή­στε τις.

Ο Ιωσήφ Στά­λιν δεν πέθανε.
Είναι παρών ο Στάλιν
στο παγκό­σμιο πόστο του.
Ο Στά­λιν ανε­βά­ζει στις επάλξεις
των πέντε ηπείρων
τις σημαί­ες της ειρήνης.
Ο Στά­λιν ετοιμάζει
με το σκόρ­πιο αλεύ­ρι του κόσμου
ένα ολο­στρόγ­γυ­λο καρ­βέ­λι υγείας.

Στα­μα­τή­στε λοι­πόν τις καμπάνες.
Στα­μα­τή­στε τις.

Όσο κι αν τα μονό­φθαλ­μα κανόνια
στρέ­φουν το μαύ­ρο ρύγ­χος τους
ίσα κατά την υψι­κά­μι­νο της ελπί­δας μας
ο Στά­λιν αγρυπνεί
στο παγκό­σμιο πόστο του.

Σώπα, για­γιά,
και σκού­πι­σε με το μαύ­ρο τσε­μπέ­ρι σου
τα μάτια σου.
Όταν σβύ­νει η φωτιά σου κάτου απ’ το τσου­κά­λι σου
είναι ο Στά­λιν που σκύ­βει και φυσά­ει τη φωτιά σου
ν’ ανάψει.
Όταν λεί­πει απ’ το τρα­πέ­ζι μας το ψωμί
κι απ’ το στρώ­μα μας τ’ όνειρο
κι απ’ το δώμα μας το λυχνάρι
είναι ο Στά­λιν που ανά­βει τα μεγά­λα ηλεκτρικά
στον ορίζοντα
κι ακού­με κάτου απ’ τα τού­νελ της νύχτας
τη βουή των τραίνων
που μετα­φέ­ρουν λάδι και ψωμί και κάρβουνο
στους πεινασμένους.

Για­τί ο Στά­λιν είναι
ο πρω­το­γιός των προλετάριων
κι ο Στά­λιν είναι κι ο πατέ­ρας τους.

Για τού­το
κι ο πιο μαύ­ρος τοίχος
της πιο μαύ­ρης νύχτας
είναι γιομάτος
απ’ τους σωλή­νες του φωτός.

Στα­μα­τή­στε λοι­πόν τις καμπάνες.

Οι αιώ­νες σκαρφαλώνουν
στην κορ­φή της ψυχής του ν’ ανασάνουν.
Μην πεί­τε πως ο ήλιος ορφάνεψε.

Κυτ­τά­χτε.
Κάθε ήλιος και σελί­δα —μέρα την ημέρα —
με τους ήλιους των 74 χρό­νων του,
έφτια­ξε ένα χοντρό βιβλίο από ατσάλι
και τ’ ακού­μπη­σε στα γόνα­τα του κόσμου.
Ιωσήφ Βησα­ριό­νο­βιτς Στάλιν.
Με τ’ όνο­μά του ανοί­γει η Ιστορία
τις πύλες της στον άνθρωπο.

Ιωσήφ Βησα­ριό­νο­βιτς Στάλιν.
Το έργο του: Λευτεριά.

Στα­μα­τή­στε λοι­πόν τις καμπάνες
κι ακούστε.

Πάνου απ’ την κόκ­κι­νη πλα­τεία, στην εξέ­δρα του ήλιου,
ο Ιωσήφ Βησα­ριό­νο­βιτς Στάλιν
μιλάει:

«Υπε­ρα­σπί­στε, Λαοί, την Ειρήνη.

Γ.ΡΙΤΣΟΣ

«ΑΥΓΗ», 5 Μάρ­τη 1953.

70 χρό­νια από το θάνα­το του Ιωσήφ Β. Στά­λιν — του Νίκου Μόττα

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο