Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γιατί η Deutsche Welle θέτει θέμα πυρηνικών του Ισραήλ; — Γιατί η Γερμανία εμμένει στην πυρηνική συμφωνία με το Ιράν

Για­τί συγκα­λύ­πτε­ται το ισραη­λι­νό πυρη­νι­κό πρό­γραμ­μα; ανα­ρω­τιέ­ται η γερ­μα­νι­κή Deutsche Welle με ένα δημο­σί­ευ­μά της που έρχε­ται λίγες μέρες μετά την απο­χώ­ρη­ση των ΗΠΑ από τη συμ­φω­νία για το πυρη­νι­κό πρό­γραμ­μα του Ιράν. Θέτει επί­σης το ερώ­τη­μα «για­τί όμως επι­τρέ­πε­ται να δια­θέ­τουν τέτοια όπλα οι Ισραη­λι­νοί και όχι οι Ιρα­νοί;» (80–100 πυρηνι-
κές κεφα­λές, παρό­λο που δεν συγκα­τα­λέ­γε­ται στα πέντε ανα­γνω­ρι­σμέ­να πυρη­νι­κά κράτη).

Το δημο­σί­ευ­μα έρχε­ται μια μέρα μετά τις απει­λές της Ουά­σινγ­κτον για κυρώ­σεις στις γερ­μα­νι­κές επι­χει­ρή­σεις που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στο Ιράν και ενώ τα ευρω­ε­νω­σια­κά μονο­πώ­λια αντι­δρούν στις κινή­σεις των ΗΠΑ που υπο­νο­μεύ­ουν τα συμ­φέ­ρο­ντά τους στο Ιράν.

Πάντως ενώ η DW θυμή­θη­κε τώρα το πυρη­νι­κό οπλο­στά­σιο του Ισρα­ήλ, υπεν­θυ­μί­ζει ότι αυτό απο­κα­λύ­φθη­κε το 1986… Επι­πρό­σθε­τα, είναι το Ισρα­ήλ (και όχι το Ιράν) που δεν έχει ποτέ δεχθεί να συνυ­πο­γρά­ψει τη Συν­θή­κη του ΟΗΕ για τη Μη Διά­δο­ση Πυρη­νι­κών Όπλων. Τέλος, για όσους έχουν ξεχά­σει, ο Μορ­ντε­χάι Βανού­νου, ο τεχνι­κός στο ισραη­λι­νό Κέντρο Πυρη­νι­κών Ερευ­νών της Ντι­μό­να που απο­κά­λυ­ψε το 1986 τα μυστι­κά πυρη­νι­κά προ­γράμ­μα­τα του Ισρα­ήλ απή­χθη από κατα­σκό­πους και ρίχθη­κε για 18 χρό­νια στη φυλα­κή ως «προ­δό­της».

Και ενώ ισχύ­ουν αυτά, Νετα­νιά­χου και Τραμπ παρα­δί­δουν μαθή­μα­τα για τη «μη διά­δο­ση των πυρη­νι­κών όπλων».

(Χαραυ­γή)

Γιατί η Γερμανία εμμένει στην πυρηνική συμφωνία με το Ιράν

Η γερ­μα­νι­κή πολι­τι­κή και η οικο­νο­μία αντέ­δρα­σαν με έκπλη­ξη στην από­φα­ση Τραμπ να απο­χω­ρή­σει μονο­με­ρώς από τη συμ­φω­νία με το Ιράν. Όμως για τα οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της Γερ­μα­νί­ας η συμ­φω­νία είναι πολύ σημαντική.

Η αντί­δρα­ση του Βερο­λί­νου ήταν παρα­πά­νω από σαφής. Η από­φα­ση του Ντό­ναλντ Τραμπ να απο­χω­ρή­σει μονο­με­ρώς από τη πυρη­νι­κή συμ­φω­νία της Τεχε­ρά­νης είναι ένα «σοβα­ρό λάθος». Η γερ­μα­νι­κή κυβέρ­νη­ση δεί­χνει απο­φα­σι­σμέ­νη να συνε­χί­σει την τήρη­ση των όρων της συμ­φω­νί­ας ερχό­με­νη σε σύγκρου­ση με τον υψη­λό­τε­ρο εκπρό­σω­πο του αμε­ρι­κα­νού προ­έ­δρου στη Γερ­μα­νία, το νέο αμε­ρι­κα­νό πρέ­σβη Ρίτσαρντ Γκρε­νέλ. Δεν πρό­λα­βε να ολο­κλη­ρώ­σει τις δηλώ­σεις του ο πολι­τι­κός του προϊ­στά­με­νος και ο Γκρε­νέλ μέσω του twitter κάλε­σε τις γερ­μα­νι­κές εται­ρεί­ες που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στο Ιράν να δια­κό­ψουν άμε­σα τη λει­τουρ­γία τους.

Το φόβητρο των αμερικανικών κυρώσεων

Η απά­ντη­ση δεν άργη­σε να έρθει. «Δεν ανή­κει στις αρμο­διό­τη­τες ενός αμε­ρι­κα­νού πρέ­σβη να δίνει οδη­γί­ες ή να απει­λεί γερ­μα­νι­κές επι­χει­ρή­σεις», είπε ο Μίχα­ελ Τόκους, μέλος του προ­ε­δρεί­ου του Γερ­μα­νοϊ­ρα­νι­κού Εμπο­ρι­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου. Σύμ­φω­να με στοι­χεία του, 10.000 γερ­μα­νι­κές εται­ρεί­ες έχουν εμπο­ρι­κές σχέ­σεις με το Ιράν, γύρω στις 120 βρί­σκο­νται στη χώρα και απα­σχο­λούν δικό τους προ­σω­πι­κό. Το να τα αφή­σουν όλα και να φύγουν δεν απο­τε­λεί γι´ αυτούς επι­λο­γή. Ο εμπο­ρι­κός κόσμος ανη­συ­χεί. Το Γερ­μα­νι­κό Βιο­μη­χα­νι­κό και Εμπο­ρι­κό Επι­με­λη­τή­ριο για παρά­δειγ­μα κάνει λόγο για «τερά­στια ανα­σφά­λεια λόγω των αμε­ρι­κα­νι­κών κυρώ­σε­ων», άλλες ενώ­σεις θέω­ρούν ότι μπο­ρούν να συνε­χί­σουν παρ´ όλα αυτά τη δρα­στη­ριό­τη­τά τους με το Ιράν, όσο και­ρό η ΕΕ δεν απε­νερ­γο­ποιεί τις δικές της κυρώ­σεις. Εάν όμως αυτό είναι όντως έτσι, εκφρά­ζο­νται αμφι­βο­λί­ες. Διό­τι όλες οι φίρ­μες, που έχουν εμπο­ρι­κές συναλ­λα­γές και με τις ΗΠΑ, θα πρέ­πει να υπο­λο­γί­ζουν σε αμε­ρι­κα­νι­κές κυρώ­σεις σε περί­πτω­ση που παρα­βιά­σουν τις απο­φά­σεις του Ντό­ναλντ Τραμπ. «Με τον τρό­πο αυτό η Ευρώ­πη δεν ασκεί κανέ­να έλεγ­χο στις δικές της επι­χει­ρή­σεις, δεν θα τις ελέγ­χουν οι Βρυ­ξέλ­λες, αλλά η Ουά­σιγ­κτον» ανα­λύ­ει ο Σάσα Λόμαν, ειδι­κός σε θέμα­τα κυρώ­σε­ων στο Πανε­πι­στή­μιο Χάρβαρντ.

Τα μεγα­λύ­τε­ρα προ­βλή­μα­τα θα αντι­με­τω­πί­σουν οι τρά­πε­ζες. Η γερ­μα­νι­κή Commerzbank έπρε­πε να κατα­βά­λει 1.5 δις δολά­ρια το 2014 ως πρό­στι­μο, η γαλ­λι­κή Paribas 9 δις δολά­ρια. Γι αυτό και επι­χει­ρή­σεις με διε­θνή πελα­τεία ήταν ιδιαί­τε­ρα επι­φυ­λα­κτι­κές στο να χρη­μα­το­δο­τή­σουν επεν­δύ­σεις στο Ιράν. Είναι επί­σης και ο λόγος που δεν έγι­νε κάποιο εμπο­ρι­κό «μπουμ» με το Ιράν, όπως ήλπι­ζαν οι Γερ­μα­νοί μετά την υπο­γρα­φή της συμ­φω­νί­ας για τα πυρη­νι­κά της Τεχεράνης.

«Είναι ζήτημα αρχής»

Παρ´όλα αυτά η Γερ­μα­νία πωλεί περισ­σό­τε­ρα αγα­θά στο Ιράν από ό,τι άλλες χώρες της ΕΕ. Η από­στα­ση όμως με άλλα εμπο­ρι­κά κρά­τη συνε­χώς μεγα­λώ­νει. Η Κίνα μπό­ρε­σε να αυξή­σει το μερί­διό της στη ιρα­νι­κή αγο­ρά και σήμε­ρα κατέ­χει το 25%. Η γερ­μα­νι­κή κυβέρ­νη­ση είναι απο­φα­σι­σμέ­νη να στα­θεί στο πλευ­ρό των οικο­νο­μι­κών της εκπρο­σώ­πων παρά το tweet του αμε­ρι­κα­νού πρέ­σβη και τις απο­φά­σεις του αμε­ρι­κα­νού προ­έ­δρου. Εκεί­νο που θα κάνει είναι να διε­ρευ­νή­σει ποιες οι επι­πτώ­σεις θα μπο­ρού­σαν να έχουν στις γερ­μα­νι­κές επι­χει­ρή­σεις η απο­χώ­ρη­ση των ΗΠΑ από τη συμ­φω­νία. Ο υπ. Οικο­νο­μι­κών Όλαφ Σολτς πρό­κει­ται σύντο­μα να συνο­μι­λή­σει με την αμε­ρι­κα­νι­κή κυβέρ­νη­ση με στό­χο να περιο­ρί­σουν πιθα­νές συνέ­πειες ακό­μη και για ολό­κλη­ρη την ευρω­παϊ­κή οικονομία.

Ακό­μη κι αν ο γάλ­λος πρό­ε­δρος Μακρόν προει­δο­ποί­η­σε ότι δεν υπάρ­χει σχέ­διο Β, οι Ευρω­παί­οι έχουν επι­λο­γές και ευθύ­νη. Πρό­κει­ται λοι­πόν για θέμα αρχής. «Σε τελι­κή ανά­λυ­ση πρό­κει­ται για μια διε­θνή συμ­φω­νία, στην οποία δεν εμπλέ­κο­νται μόνο οι ΗΠΑ και ο Ιράν» σημειώ­νει ο Μάρ­κους Κάιμ, από το Ινστι­τού­το Επι­στή­μη και Πολι­τι­κή του Βερο­λί­νου. «Όσοι από τη Ευρώ­πη συνυ­πέ­γρα­ψαν τη συμ­φω­νία, δηλα­δή η Γαλ­λία, η Βρε­τα­νία και η Γερ­μα­νία, έχουν το ίδιο μερί­διο ευθύ­νης, όπως η Ρωσία και η Κίνα. Το υπό­λοι­πο τμή­μα της συμ­φω­νί­ας παρα­μέ­νει ανέ­πα­φο, όσο και­ρό οι υπό­λοι­ποι που τη συνυ­πέ­γρα­ψαν συνε­χί­ζουν να εφαρ­μό­ζουν τα όσα ορίζει».

Deutsche Welle / Ανδρέ­ας Μπέ­κερ, Μαξι­μι­λιά­νε Κόσικ/ Ειρή­νη Αναστασοπούλου

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο