Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γιατί σήμερα 1 Νοεμβρίου γιορτάζουν οι Άγιοι Ανάργυροι (Κοσμάς και Δαμιανός);

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Η αρρώ­στια ήταν και είναι αυτή που φοβί­ζει περισ­σό­τε­ρο από οτι­δή­πο­τε τον άνθρω­πο. Μη γνω­ρί­ζο­ντας την αιτία, τη φύση και τον τρό­πο αντι­με­τώ­πι­σης της νόσου, μονα­δι­κή σωη­ρία η θεϊ­κή παρέμ­βα­ση. Θερα­πεί­ες και θαύ­μα­τα δεν είναι μονο­πώ­λιο των Χρι­στια­νών. Κάθε θρη­σκεία και έχει τις ιστο­ρί­ες της για αγί­ους και άλλους ανθρώ­πους με ικα­νό­τη­τες να θερα­πεύ­ουν ή να κάνουν άλλα υπερ­φυ­σι­κά πράγ­μα­τα. Στο χρι­στια­νι­σμό ήδη από το Χρι­στό έχου­με θαύ­μα­τα και θερα­πεί­ες, π.χ. η θερα­πεία του λεπρού. Πολ­λοί πήγαι­ναν τους αρρώ­στους εκεί που έκα­νε κύρηγ­μα ο Χρι­στός για να τους θεραπεύσει.

Ακραί­ες μορ­φές θερα­πευ­τι­κών θαυ­μά­των έχου­με και σήμε­ρα, όπως π.χ. με τους τηλε­ο­πτι­κούς ευαγ­γε­λι­στές στις ΗΠΑ. Ή ακό­μη και στα μέρη μας, με διά­φο­ρους αγί­ους που συνε­χί­ζουν να έχουν ιαμα­τι­κή επιρ­ροή, π.χ. η Χρυ­σο­βαλ­λά­ντω που βοη­θά τα υπο­γό­νι­μα ζευγάρια.

Πολύ πιο έντο­νο ήταν αυτό το φαι­νό­με­νο του θερα­πευ­τή – προ­στά­τη αγί­ου μέχρι και τα μέσα του προη­γού­με­νου αιώ­να. Υπήρ­χε ένας «κατα­με­ρι­σμός» στους αγί­ους. Κάποιοι άγιοι προ­στά­τευαν μια πόλη, άλλοι μια ανθρώ­πι­νοι δρα­στη­ριό­τη­τα, και ορι­σμέ­νοι την προ­στα­σία από κάποια νόσο.

Εκτός από τους Άγιους Ανάρ­γυ­ρους Κοσμά και Δαμια­νό έχου­με και άλλους αγί­ους για­τρούς. Οι δυο μικρα­σιά­τες αδελ­φοί ήταν θερα­πευ­τές, «πρώ­τοι για­τροί του κόσμου» που γιά­τρευαν τον κόσμο δωρε­άν. Γι’ αυτό και «ανάρ­γυ­ροι», δηλα­δή χωρίς αργύρια.

Τα δυο αδέλ­φια, γόνοι ευκα­τά­στα­της οικο­γέ­νειας, σπού­δα­σαν ιατρι­κή την οποία εξά­σκι­σαν φιλαν­θρω­πι­κά κυρή­το­ντας ταυ­τό­χρο­να το λόγο του θεού. Ηταν καλοί γνώ­στες της ιατρι­κής επι­στή­μης – γνώ­ρι­ζαν πολύ καλά τα βιβλία του Ιππο­κρά­τη, του Γαλη­νού, του Διο­σκο­ρί­δου κ.ά – και γιά­τρευαν τους ασθε­νείς. Δεν θεω­ρού­σαν ότι αυτό γινό­ταν από την επι­στη­μο­νι­κή τους ικα­νό­τη­τα αλλά το απέ­δι­δαν στη χάρη του θεού. Δεν έμε­ναν σε έναν τόπο αλλά περιό­δευαν σε διά­φο­ρα μέρη προ­σφέ­ρο­ντας τις υπη­ρε­σί­ες τους.

Η ετυμολογία των ονομάτων

Κοσμάς < κόσμος· στολίδι

Δαμια­νός, Δαμια­νή Άγνω­στης ετυ­μο­λο­γί­ας Πιθα­νά συν­δέ­ε­ται με το αρχαίο Δάμων (<δήμος)

Ανάρ­γυ­ρος, ό < αν- στε­ρητ. + άργυ­ρος ο χωρίς χρή­μα­τα. Καθέ­νας από τους αγί­ους Αναρ­γύ­ρους Κοσμά και Δαμια­νό που θερά­πευαν χωρίς να παίρ­νουν χρή­μα­τα (ΟΑ) Αναρ­γυ­ρία 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο