Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελάει πατέρα;

Γρά­φει ο Δον Τομα­σί­νο //

Όλες οι δεσμεύ­σεις της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ προς τους δανειστές.

«Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρα­τή­ρη­ση ότι όλα τα μεγά­λα κοσμοϊ­στο­ρι­κά γεγο­νό­τα και πρό­σω­πα παρου­σιά­ζο­νται σα να λέμε, δυο φορές. Ξέχα­σε όμως να προ­σθέ­σει: τη μια φορά σαν τρα­γω­δία, την άλλη σαν φάρσα.»
Καρλ Μαρξ,η 18^η Μπρυ­μαίρ του Λου­δο­βί­κου Βοναπάρτη

Κάτι περί­ερ­γο συμ­βαί­νει στο βασί­λειο της Δανιμαρκίας.

Οι κήν­σο­ρες των ΜΜΕ βυσο­δο­μούν ολη­με­ρίς και ολο­νυ­κτίς, για την μεγά­λη ΄΄εθνι­κή΄΄ δια­πραγ­μά­τευ­ση, που πραγ­μα­το­ποιεί το οικο­νο­μι­κό επι­τε­λείο της κυβέρ­νη­σης στις Βρυ­ξέλ­λες και άλλα διε­θνή fora.

Οικο­νο­μι­κοί μεγα­λο­πα­ρά­γο­ντες δηλώ­νουν την στή­ρι­ξη τους, προς την ΄΄αρι­στε­ρή κυβέρ­νη­ση της ανατροπής΄΄.

Oι παρά­γο­ντες του κυβερ­νώ­ντος κόμ­μα­τος, προ­σπα­θούν με κάθε τρό­πο, να παρου­σιά­σουν στο Λαό, ότι μάχο­νται με νύχια και με δόντια, για τα συμ­φέ­ρο­ντά του, εντός και εκτός Χώρας.

Είναι όμως έτσι?

Ας δού­με την στρα­τη­γι­κή της κυβέρ­νη­σης μέσα από τα επί­ση­μα κεί­με­να και συγκε­κρι­μέ­να, από το κεί­με­νο Μοσχο­βι­σί, το οποίο δήλω­σε, ότι ήταν έτοι­μη να υπογράψει.

Τι προ­βλέ­πει λοι­πόν αυτό το κείμενο?

1. Συνέ­χεια των ΄΄διαρ­θρω­τι­κών΄΄ μεταρρυθμίσεων.
2. Δέσμευση,ότι οποιο­δή­πο­τε νέο μέτρο ΔΕΝ θα ανα­τρέ­πει προη­γού­με­νο και θα έχει πλή­ρη αυτο­τε­λή χρηματοδότηση.
3. Πλή­ρης απο­χή από μονο­με­ρείς ενέργειες.
4. Δέσμευ­ση για πρω­το­γε­νή πλεονάσματα.
5. Πλη­ρης εναρ­μό­νι­ση και εφαρ­μο­γή των απο­φά­σε­ων του Eurogroup του Νοεμ­βρί­ου 2012, επί κυβερ­νή­σε­ως ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ.

Τα 4 πρώ­τα είναι η δέσμευ­ση της κυβέρ­νη­σης της αυτο­α­πο­κα­λού­με­νης αρι­στε­ράς για συνέ­χεια ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων μέσω δια­φό­ρων μοντέ­λων (μετο­χο­ποι­ή­σεις, παρα­χω­ρή­σεις, συμπρά­ξεις), συνέ­χεια της στρα­τη­γι­κής των ΙΣΟΔΥΝΑΜΩΝ ΜΕΤΡΩΝ για οποια­δή­πο­τε παρο­χή στον προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό, συμ­φω­νία με τους δανει­στές για οποια­δή­πο­τε κίνη­ση, δέσμευ­ση για τη δημιουρ­γία πρω­το­γε­νών πλεονασμάτων.

Ας πάμε όμως στο τελευταίο.

Τι συνέ­βη και τι προ­βλέ­πει η από­φα­ση του EUROGROUP του Νοεμ­βρί­ου 2012.

1. Μηχα­νι­σμούς ελέγ­χου και αυτό­μα­τους στα­θε­ρο­ποι­η­τές που καλύ­πτουν τις τυχόν απο­κλί­σεις στον προϋπολογισμό.
   Σημαί­νει αυτο­μα­τη λήψη μέτρων σε οποια­δή­πο­τε παρέκ­κλι­ση του προυπολογισμού.
2. Ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις στρα­τη­γι­κών επι­χει­ρή­σε­ων του Δημο­σί­ου και εκχώ­ρη­σης περιου­σί­ας του Δημο­σί­ου σε ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα μέσω ΤΑΙΠΕΔ.
3. Μηχα­νι­σμούς διορ­θω­σης απο­κλί­σε­ων στα δημο­σιο­νο­μι­κά και στην υλο­ποί­η­ση των απο­κρα­τι­κο­ποι­ή­σε­ων (εννο­εί τη ρήτρα περι­κο­πών στον Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμό αν καθυ­στε­ρή­σουν για 2 τρί­μη­να οι συμ­φω­νη­μέ­νες ενέρ­γειες) και στους ισχυ­ρό­τε­ρους κανό­νες παρα­κο­λού­θη­σης του Προϋπολογισμού.
4. Ειδι­κός Λογα­ρια­σμός για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση του χρέ­ους. Η Ελλά­δα θα εισφέ­ρει σε αυτόν όλα τα έσο­δα των ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σε­ων, τα πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα, και το 30% τυχόν επι­πλέ­ον πλε­ο­να­σμά­των με σκο­πό την εξυ­πη­ρέ­τη­ση του χρέους.
5. ΠΙΣΤΗ ΤΗΡΗΣΗ των, εώς τον Νοέμ­βριο του 2012, υπο­γε­γραμ­μέ­νων από τις κυβερ­νή­σεις Μνη­μο­νί­ων και μεσοπροθέσμων.
6. Ελα­στι­κό­ποι­η­ση των εργα­σια­κών σχέ­σε­ων μέσω εκ περι­τρο­πής εργα­σί­ας και ΄΄διευ­θέ­τη­σης΄΄ του χρό­νου εργασίας,ώστε να περιο­ρί­ζε­ται η αμοι­βή για υπε­ρω­ρια­κή απασχόληση,υπερωρίες,νυκτερινά,αργίες.

Η κυβέρ­νη­ση δεν μας εκπλήσσει.

Από τα ταξί­δια του Υπ.Οικ. στα lobby του Λον­δί­νου, όπου ΄΄έτα­ζε΄΄ στους τρα­πε­ζί­τες πλή­ρη ικα­νο­ποί­η­ση των δανει­στών και πώλη­ση του ΟΣΕ ακό­μα και με 1 ευρώ, μέχρι τη δήλω­ση του Πρω­θυ­πουρ­γού, ότι ΄΄θα τηρεί πιστά τις δεσμεύ­σεις ένα­ντι της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης΄΄,τα πράγ­μα­τα ήταν προδιαγεγραμμένα.

Η κυβέρ­νη­ση έχει κάνει την επι­λο­γή της.

Ο Λαός σε λίγο θα κάνει και την δική του.

Υ.Γ.1: Η εκλο­γή Παυ­λό­που­λου με τη σύμπρα­ξη ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΑΝ.ΕΛΛ και η προ­τρο­πή Τσί­πρα σε Θεο­δω­ρά­κη — Βενι­ζέ­λο να μετέ­χουν σε ομά­δα ΄΄εθνι­κής΄΄ δια­πραγ­μα­τευ­σης, απο­δει­κνύ­ει εν τοις πράγ­μα­σι, την προ­ε­κλο­γι­κή προ­τρο­πή κάποιων… να στη­ρί­ξουν με την ψήφο τους Κόμ­μα, που θα είναι κατ΄ ουσί­αν η μονα­δι­κή Αντι­πο­λί­τευ­ση μέσα και έξω από τη Βου­λή, για­τί οι υπό­λοι­ποι θα συγκλί­νουν στρατηγικώς.

Υ.Γ.2: Τον Νοέμ­βριο του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ ανα­κοί­νω­νε τα εξής για την από­φα­ση του EUROGROUP του Νοεμ­βρί­ου 2012

΄΄Η από­φα­ση της Κυβέρ­νη­σης στο Eurogroup σημα­το­δο­τεί, ότι τα οικο­νο­μι­κά και κοι­νω­νι­κά προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει η Ελλά­δα, όχι μόνο δεν υπάρ­χει περί­πτω­ση να βελ­τιω­θούν αλλά απε­να­ντί­ας θα επι­δει­νω­θούν ραγδαία και επι­κίν­δυ­να..

H Eλλά­δα θα μετα­φέ­ρει σε ειδι­κό λογα­ρια­σμό [για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση του χρέ­ους] όλα τα έσο­δα από τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, τα επι­διω­κό­με­να πρω­το­γε­νή πλε­ο­νά­σμα­τα, καθώς και 30% του πλε­ο­νά­ζο­ντος πρω­το­γε­νούς πλε­ο­νά­σμα­τος [το πλε­ό­να­σμα που θα πετύ­χει πάνω από τους στό­χους που έχουν τεθεί στο πρό­γραμ­μα], για την τήρη­ση της εξυ­πη­ρέ­τη­σης του χρέ­ους σε τρι­μη­νιαία βάση».

Η πολι­τι­κή αυτή δεν είναι κατα­στρο­φι­κή μόνο για την Ελλη­νι­κή κοι­νω­νία και οικο­νο­μία αλλά και για τις υπό­λοι­πες χώρες της Ευρω­ζώ­νης, όπου κι εκεί η ύφε­ση βαθαί­νει, η κρί­ση χρέ­ους συνε­χώς επι­δει­νώ­νε­ται και η δημο­κρα­τία συρ­ρι­κνώ­νε­ται».

Υ.Γ.3: Την ώρα, που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές το αίτη­μα της κυβέρ­νη­σης έφτα­σε στο Eurogroup και περιλαμβάνει…

• Ουσια­στι­κά απο­δέ­χε­ται τις υπο­χρε­ώ­σεις της προς όλους τους πιστω­τές και ανα­γνω­ρί­ζει το υπάρ­χον πρό­γραμ­μα που έχει τεθεί από την ΕΕ και το ΔΝΤ ως νομι­κά δεσμευ­τι­κό πλαί­σιο, ενώ σημειώ­νει πως η ελλη­νι­κή πλευ­ρά θα απέ­χει από μονο­με­ρείς ενέρ­γειες που υπο­νο­μεύ­ουν τους δημο­σιο­νο­μι­κούς στόχους.
• Κυρί­ως , δέχθη­κε ότι η παρά­τα­ση θα πρέ­πει να παρα­κο­λου­θεί­ται από την Ευρω­παϊ­κή Επι­τρο­πή, την Ευρω­παϊ­κή Κεντρι­κή Τρά­πε­ζα και το Διε­θνές Νομι­σμα­τι­κό Ταμείο, παρά το γεγο­νός ότι ο Τσί­πρας είχε ορκι­στεί να στα­μα­τή­σει τη συνερ­γα­σία με την «τρόι­κα» που κατη­γο­ρεί­ται για την πρό­κλη­ση βαθιάς οικο­νο­μι­κής και κοι­νω­νι­κής ζημί­ας στην Ελλάδα.

Η Ιστο­ρία επα­να­λαμ­βά­νε­ται τη μια φορά ως τραγωδία,την άλλη ως φάρσα.
Καρλ Μαρξ,η 18^η Μπρυ­μαίρ του Λου­δο­βί­κου Βοναπάρτη