Για να γλιτώσει το παιδί…

Γρά­φει ο Ηρα­κλής Κακα­βά­νης //

Εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά θύμα­τα της βίας των ένο­πλων συρ­ρά­ξε­ων. Παι­διά σκο­τω­μέ­να και τραυ­μα­τι­σμέ­να ή απλώς πρόσφυγες.

Εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά χωρίς νερό και τροφή.

Εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά χωρίς ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κή περίθαλψη.

Εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά δεν πάνε σχολείο.

Εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά θύμα­τα παι­δι­κής εργασίας.

Εκα­τομ­μύ­ρια παι­διά θύμα­τα δια­φό­ρων διακρίσεων.

Σε ένα κόσμο εκμε­τάλ­λευ­σης που δε δια­κρί­νε­ται για την ευαι­σθη­σία του και τον ουμα­νι­σμό. Σε έναν κόσμο που δεν κάνει δια­κρί­σεις. Τα πάντα, φυσι­κό περι­βάλ­λον, λαοί, παι­διά είναι αντι­κεί­με­νο εκμετάλλευσης.

Σε αυτόν τον κόσμο τα Δικαιώ­μα­τα του Παι­διού δε γίνο­νται σεβαστά.

Είναι γνω­στός ο ένο­χος γνω­στή και η αιτία.

Γι’ αυτό, για να γλι­τώ­σει το παι­δί, πρέ­πει να τον αλλά­ξου­με αυτόν τον κόσμο. Το έχει ανάγκη.