Για να τιμήσουν τη Μαφάλντα, στη συνοικία της, την …κάθισαν σε ένα παγκάκι

Μακριά είναι η ιστο­ρία του εξαι­ρε­τι­κά δημο­φι­λούς κόμικ «Μαφάλ­ντα». Το δημιούρ­γη­σε ο Χοα­κίν Σαλ­βα­δόρ Λαβά­δο Τεχόν (τον ξέρου­με ως «Κίνο») και πρω­το­δη­μο­σιεύ­θη­κε το 1964, ως μέρος δια­φή­μι­σης για πώλη­ση προϊόντων.

Το κορι­τσά­κι, όμως, από το Μπου­έ­νος Άιρες έγι­νε διά­ση­μο σ’ όλον τον πλα­νή­τη, με τις ευφυ­είς παρα­τη­ρή­σεις της για τον κόσμο των μεγά­λων. Η εξά­χρο­νη μικρού­λα ανη­συ­χεί για το «πού πάει ο κόσμος». Και απε­χθά­νε­ται τις σού­πες. Το κόμικ μετα­φρά­στη­κε σε πολ­λές γλώσ­σες, και οι χαρα­κτή­ρες του είναι ακρο­γω­νιαί­ος λίθος της λαϊ­κής κουλ­τού­ρας της Αργεντινής.

Για να τιμή­σουν τη Μαφάλ­ντα, στη συνοι­κία Σαν Τέλ­μο του Μπου­έ­νος Άιρες — εκεί ακρι­βώς όπου «ζει» και στο κόμικ — την κάθι­σαν σε ένα παγκά­κι. Ως άγαλ­μα, βέβαια. Αργό­τε­ρα, έβα­λαν δίπλα της δυο από τους φίλους της, τον Μανο­λί­το και τη Σουσανίτα.

Ο κόσμος στρι­μώ­χνε­ται για να φωτο­γρα­φη­θεί μαζί τους.