Για πρώτη φορά στον κόσμο γιατροί στις ΗΠΑ συνέδεσαν σε άνθρωπο νεφρό από χοίρο, που λειτούργησε κανονικά

 Χει­ρουρ­γοί στη Νέα Υόρ­κη συνέ­δε­σαν με επι­τυ­χία σε άνθρω­πο — για πρώ­τη φορά στον κόσμο — ένα νεφρό που είχε ανα­πτυ­χθεί στο σώμα ενός γενε­τι­κά τρο­πο­ποι­η­μέ­νου χοί­ρου. Το όργα­νο λει­τούρ­γη­σε κανο­νι­κά, κάτι που ανοί­γει πιθα­νώς το δρό­μο για μια νέα πηγή οργά­νων προς μετα­μό­σχευ­ση προ­ερ­χό­με­νων από ζώα.

Μολο­νό­τι παρα­μέ­νουν προς απά­ντη­ση αρκε­τά ερω­τή­μα­τα σχε­τι­κά με τις επι­πτώ­σεις σε βάθος χρό­νου από ένα τέτοιο μόσχευ­μα, οι ειδι­κοί θεω­ρούν ότι το επί­τευγ­μα απο­τε­λεί ορό­ση­μο στο πεδίο της ξενο­με­τα­μό­σχευ­σης (μετα­μό­σχευ­σης ανά­με­σα σε δια­φο­ρε­τι­κά είδη έμβιων όντων). Η επέμ­βα­ση έγι­νε στο Ιατρι­κό Κέντρο Langone του Πανε­πι­στη­μί­ου της Νέας Υόρ­κης (ΝΥU), σύμ­φω­να με τους “Τάιμς της Νέας Υόρ­κης”, και η ιατρι­κή ομά­δα που την πραγ­μα­το­ποί­η­σε, με επι­κε­φα­λής τον δρα Ρόμπερτ Μοντ­γκό­με­ρι, διευ­θυ­ντή του Ινστι­τού­του Μετα­μο­σχεύ­σε­ων του NYU Langone, δεν έχει κάνει ακό­μη σχε­τι­κή δημο­σί­ευ­ση σε ιατρι­κό περιοδικό.

         Το νεφρό προ­ερ­χό­ταν από χοί­ρο που είχε τρο­πο­ποι­η­θεί γενε­τι­κά έτσι ώστε το όργα­νο να μην απορ­ρι­φθεί από το ανθρώ­πι­νο σώμα. Το όργα­νο δεν μετα­μο­σχεύ­θη­κε κανο­νι­κά, αλλά προ­σαρ­τή­θη­κε μέσω αιμο­φό­ρων αγγεί­ων εξω­τε­ρι­κά έξω από την κοι­λιά, στο πάνω μέρος του ποδιού ενός εγκε­φα­λι­κά νεκρού ανθρώ­που που υπο­στη­ρι­ζό­ταν μηχα­νι­κά και ο οποί­ος ήταν προη­γου­μέ­νως δηλω­μέ­νος δωρη­τής οργά­νων. Το νεφρό άρχι­σε να παρά­γει ούρα και κρε­α­τι­νί­νη σχε­δόν αμέσως.

Ο Μοντ­γκό­με­ρι δήλω­σε ότι, εφό­σον το όργα­νο λει­τούρ­γη­σε φυσιο­λο­γι­κά προ­σαρ­τη­μέ­νο έξω από το σώμα, πιθα­νό­τα­τα θα δου­λέ­ψει εξί­σου καλά και αν μετα­μο­σχευ­θεί κανο­νι­κά. “Τα πράγ­μα­τα πήγαν καλύ­τε­ρα του ανα­με­νο­μέ­νου. Φάνη­κε σαν οποιο­δή­πο­τε μόσχευ­μα που έχω χρη­σι­μο­ποι­ή­σει από ένα ζωντα­νό δότη. Πολ­λά νεφρά από νεκρούς δεν δου­λεύ­ουν αμέ­σως και χρειά­ζο­νται μέρες ή εβδο­μά­δες για να ξεκι­νή­σουν. Αυτό λει­τούρ­γη­σε αμέσως”.

Ο καθη­γη­τής χει­ρουρ­γι­κής μετα­μο­σχεύ­σε­ων Ντό­ρι Σέγκεβ της Ιατρι­κής Σχο­λής του Πανε­πι­στη­μί­ου Τζονς Χόπ­κινς δήλω­σε: “Χρεια­ζό­μα­στε να μάθου­με περισ­σό­τε­ρα για την μακρο­βιό­τη­τα του οργά­νου. Αλλά είναι μια τερά­στια πρό­ο­δος. Είναι ένα πολύ, πολύ μεγά­λο επίτευγμα”.

         Οι επι­στή­μο­νες εδώ και και­ρό προ­σπα­θούν να ανα­πτύ­ξουν μέσα σε χοί­ρους όργα­να κατάλ­λη­λα για μετα­μό­σχευ­ση σε ανθρώ­πους, καθώς είναι μακριές οι λίστες ανα­μο­νής για διά­φο­ρα όργα­να (νεφρά, καρ­διά, πνεύ­μο­νες, ήπαρ). Σε μεγά­λο βαθ­μό εξαι­τί­ας της έλλει­ψης νεφρών προς μετα­μό­σχευ­ση, η μεγά­λη πλειο­νό­τη­τα των ασθε­νών σε αιμο­κά­θαρ­ση δεν μπο­ρούν να απο­κτή­σουν νέα όργανα.

         Η προ­ο­πτι­κή οργά­νων από χοί­ρους ανα­μέ­νε­ται να εγεί­ρει ζητή­μα­τα βιοη­θι­κής, ιδί­ως ανα­φο­ρι­κά με το κατά πόσο τα ζώα γίνο­νται αντι­κεί­με­νο εκμε­τάλ­λευ­σης από τους ανθρώ­πους. Έτσι, ενώ μερι­κοί για­τροί ευελ­πι­στούν ότι είναι θέμα λίγων μηνών να αρχί­σει η μετα­μό­σχευ­ση σε ανθρώ­πους νεφρών από χοί­ρους, άλλοι θεω­ρούν ότι χρειά­ζε­ται περισ­σό­τε­ρος χρό­νος. Μετα­ξύ άλλων, υπάρ­χουν ανη­συ­χί­ες και για ιούς των χοί­ρων που θα μπο­ρού­σαν να μολύ­νουν τους ανθρώπους.